Wat zijn de gevolgen voor het loon bij gedeeltelijke werkstaking of stipheidsacties?

Bij een algehele werkstaking heeft een werkgever in feite één sterk middel in handen; het stopzetten van de loondoorbetaling. In situaties waarin werknemers geen algehele werkstaking uitroepen, zoals het geval is bij bijvoorbeeld stiptheidsacties, is het voor werkgevers moeilijker om te bepalen hoe ze met hun werknemers kunnen omgaan. Bij stiptheidsacties wordt het vaak lastig om werknemers concrete 'sancties' op te leggen. Maar wanneer een actie van een beperkte groep werknemers er in feite voor zorgt dat de hele bedrijfsvoering van de werkgever wordt ontwricht, dan mag de werkgever onder omstandigheden ook het loon van niet-stakende werknemers korten – bijvoorbeeld als zij, ondanks dat ze hebben gewerkt, de ontwrichting van het bedrijf niet hebben kunnen voorkomen.
In een uiterste geval kan de werkgever uiteraard ook de rechter verzoeken om de staking (gedeeltelijk) te verbieden. Een algeheel stakingsverbod zal echter in de regel niet snel toegewezen worden. Van geval tot geval moet worden bekeken óf en hoe een stakingsverbod kan worden verzocht.
Als overigens de rechter de staking wel uitdrukkelijk heeft verboden, kan een werknemer die ondanks dat verbod tóch actie voert, mogelijk op staande voet worden ontslagen.