Hoe zit het met de pensioenvoorziening van expats?

Onder pensioen wordt verstaan: de uitkeringen van pensioenverzekeraars aangevuld met de aanspraak op de Algemene Ouderdomswet (AOW). De opbouw van het pensioen is afhankelijk van de mogelijkheid om deze in het buitenland voort te zetten. Het is mogelijk om de pensioenverzekering en AOW-opbouw vrijwillig voort te zetten. Deze vrijwillige verzekering voor de AOW voor mensen wordt beperkt tot een periode van ten hoogste tien jaar. Uitkeringsgerechtigden van 50 jaar en ouder kunnen de vrijwillige AOW-verzekering voortzetten tot aan het bereiken van de pensioengerechtigde jarige leeftijd.

• Pensioenregeling: Een meerderheid, zo'n 60% van de expats, heeft een reguliere pensioenregeling in het land van herkomst. Dat is niet zo'n probleem voor expats die worden uitgezonden voor een periode van 1 tot 5 jaar, maar kan een fors pensioengat opleveren voor de zogenaamde ‘global nomads’. Slechts 12 procent van de multinationals met dit type expats heeft een internationale pensioenregeling ontwikkeld. De ‘global nomads’ kunnen in het land van herkomst geen pensioen opbouwen en werken vaak in landen zonder pensioenregeling, zoals in Zuid-Oost Azië. Een internationale pensioenregeling biedt hier uitkomst. De meest voorkomende redenen voor bedrijven om geen internationale pensioenregelingen te treffen zijn onbekendheid of onvoldoende aantallen werknemers om de kosten te rechtvaardigen. 
• AOW: Zowel het reguliere pensioen als de AOW-uitkeringen vloeien voort uit rechten die door premiebetaling zijn opgebouwd. Jaarlijks wordt de AOW-aanspraak met 2% opgebouwd. Een verblijf in het buitenland vermindert de aanspraak op de AOW.