Zin geven doe je zelf

Columns

We vinden het prettig om te weten waar we aan toe zijn. De huidige financiële en economische crisis trekt hierop een zware wissel. We leven in een chaotische tijd waarin onze zekerheden worden ondergraven. Reorganisaties en (massa)ontslagen zijn aan de orde van de dag. Managementwisselingen en veranderingen van werkinhoud die hiermee gepaard gaan, vragen veel flexibiliteit en aanpassingsvermogen. Hoe blijf je door de bomen het bos zien en blijf je koersvast in aanhoudend wild water? Hoe vind je je weg buiten de gebaande paden? En vooral: hoe blijf je jezelf trouw?

We staan aan de vooravond van een zogenoemde ‘fundamentele herbezinning’.  We moeten op zoek naar zingeving is het idee, naar wie we echt zijn en naar inspiratie. Maar waarom op zoek, vraag ik me af? En moeten vind ik een vervelend woord. In combinatie met je eigen vrije wil, is dat een ander verhaal. Je moet tenslotte wel iets willen om ergens te komen. Dat is wezenlijk anders dan iets moeten dat je door anderen wordt voorgehouden of opgelegd.

Wat we niet willen, weten we maar al te goed. Aangeven wat we wél willen, is vaak het probleem. Frappant is dat bijna iedereen zegt te willen leven, maar juist het gevoel heeft geleefd te worden. We raken van onszelf vervreemd door ons te laten verleiden door wat zich van buitenaf aan ons opdringt. De stilte in jezelf wordt ruw verstoord door het lawaai om je heen. Vervreemding van jezelf uit zich in emotionele afvlakking, apathie, en ervaren zinloosheid.

Iets zin of betekenis geven, is geen rationeel besluit. Een cursus of training zingeving is onzin! Je kunt zin ervaren in wat je doet, wat je moeite en inspanning kost en waar je trots op kunt zijn. De vraag of iets zin heeft, is een zinloze vraag. Iets heeft geen zin, je geeft het zin. En wat is een mooier geschenk als een ander je daarin bevestigt of je ermee complimenteert.

Organisaties zijn gemeenschappen waarin we een belangrijk deel van onze tijd doorbrengen, vaak in de vorm van betaald werk. Juist omdat werk zo’n belangrijke plaats inneemt in ons leven is het van belang dat we ons prettig voelen bij wat we doen. Werk op zichzelf is niet zinvol, maar afhankelijk van de zin die je er zelf aan geeft. Wat de één omarmt als zinvol of van betekenis, is voor een ander zinloos. Als je aan de uitkomst van je (werk)inspanningen geen zin of betekenis kunt geven, moet je er geen deal mee willen sluiten. Dat is simpel gezegd, maar lang niet altijd makkelijk met al het lawaai van de buitenwereld om je heen.

Het is confronterend om te ervaren dat het enthousiasme waarmee je ooit aan je werk begon in de loop der tijd is afgevlakt, en dat je de neiging hebt om je bij de situatie neer te leggen. Het is makkelijk om de oorzaak daarvoor buiten jezelf te zoeken, een natuurlijke neiging die we allemaal hebben. Lastiger is om te (h)erkennen dat je niet meer weet wat je beweegt.

Er gaat een verhaal over een man die in een boom hangt. Zijn voeten hebben geen enkele steun en zijn handen geen houvast. Met zijn mond heeft hij zich vastgebeten in een tak. Die tak staat voor alle zekerheden, denkbeelden en opvattingen waarin we ons hebben vastgebeten. Onderaan de boom staat iemand die vraagt waar het in het leven nu werkelijk om gaat. De man die zich heeft vastgebeten in de tak, wil wel antwoorden, maar wat zal er dan gebeuren? Zal hij te pletter vallen? De man kan de tak niet ‘een beetje’ loslaten. Die tak staat voor alles wat we met veel moeite hebben opgebouwd en dat laten we niet gauw los. We kiezen voor wat we hebben en kennen, vanuit de behoefte om te weten waar we aan toe zijn. Het mogelijk ontbreken van de zin of betekenis van dat alles nemen we op de koop toe. Of niet, dat is een de keuze waar je zelf voor staat.

Een zinvol bestaan is geen gegeven, daar kies je zelf voor. Authenticiteit is hiermee nauw verbonden. Het impliceert dat je dingen doet waarin je echt gelooft: activiteiten die je als zinvol ervaart en die betekenis voor je hebben. Overal om ons heen is de zin van het leven te vinden: in relaties, werk, een goede zaak of religie. Al deze bronnen hebben gemeen dat ze ons motiveren om verder te kijken dan het beperkte eigen belang. Door authentiek te zijn, ben je koersvast, en geen vlag die met elk zuchtje wind een andere kant uit wappert. Als je kiest voor authenticiteit, ben je geloofwaardig en betrouwbaar. Pas dan kun je anderen vertrouwen geven en zinvolle (werk)relaties aangaan.

Zingeving heeft alles te maken met in beweging komen en bewogen worden. Je wilt werk dat ergens over gaat en relaties die werkelijk wat betekenen. Daar is niks verhevens aan, het is gewoon menselijk en dat is wel degelijk zakelijk. Daar gaat mijn werk over, dat is mijn werk!

Thomas Langemeijer

GASSHO training & consultancy

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Lex van Haarlem
Met genoegen heb ik de column van Thomas Langemeijer gelezen. Maar toen ik een korte positieve reactie wilde opstellen, koste dat meer moeite dan ik verwachtte.

Principieel ben ik er tegen zonder argumenten te oordelen over bijdragen van anderen. Positief of negatief, maakt niet uit.
Meningen – zeker die van mijzelf – vind ik pas waardevol als de ratio en het gevoel die erbij horen, met elkaar stroken. Ofwel, als ze authentiek zijn.

In de veronderstelling dat ik slechts enkele argumenten hoefde te bedenken, ging ik dus op zoek naar mijn authentieke opvatting over deze column. Toen liep ik vast.

Wat ik in positieve zin tegenkwam, vond ik bij nader inzien minder boeiend. Wat Thomas schrijft, is in veel opzichten een waarheid als een koe.
Mijn logische vervolgvraag was: "waarom vond ik het prettig een waarheid als een koe te lezen?" Toen werd mij duidelijk dat van deze column ongemerkt het rustgevende effect uitgaat van ‘zalvende' woorden die een rooskleurig beeld schetsen.

Thomas plaatst twee beelden tegenover elkaar. (1) De persoon die in de boom hangt en zich vastklampt aan maatschappelijke zekerheden. En (2) de persoon die zelf voor een zinvol bestaan kiest.

De eerste persoon is “zijn enthousiasme kwijtgeraakt, zoekt oorzaken buiten zichzelf en legt zich bij situaties neer”.
Iets voor mensen dus, die het leven in de nieuwe tijd minder goed begrijpen, en daar eens goed naar zouden kunnen kijken. En wel, vanuit het perspectief dat zin geven aan het leven een kwestie is van zelf beslissen waar je voor kiest.

De laatste persoon "doet dingen waarin hij gelooft, is authentiek, koersvast en betrouwbaar. Daar is niets verhevens aan, het is gewoon menselijk en wel degelijk zakelijk ook”.
Iets voor mensen dus, die het nieuwe leven begrijpen. De nieuwe helden.

De suggestie die van deze column uitgaat, is dat als je ‘eenvoudig’ kiest voor de tweede persoon, dat je dan voor iets heel gewoons en menselijks kiest, waarbij het je nota bene ook zakelijk prima voor de wind zal/kan gaan.
Het alternatief is dat je in die boom blijft of komt te hangen. Zo bezien een eenvoudige keuze.

Waar Thomas aan voorbij gaat, is dat als iemand kiest voor de weg van authenticiteit en zin geven aan het leven, dat het dan pas begint. Hij stapt in een avontuur dat rustig kan beginnen, maar gaandeweg steeds spannender wordt, en waarin veel kan misgaan. Ook op zakelijk gebied.

De held slaat een lange weg in, die slechts met veel moed, geduld en een groot uithoudingsvermogen kan worden begaan. Een weg ook met een ongewisse bestemming, in termen van: “wordt dit een succes of niet?”.

Waarom is dat zo? Omdat je op die weg vroeg of laat buiten de gebaande paden van de gevestigde orde treedt, en zult ervaren dat die gevestigde orde daar helemaal niet op zit te wachten. Dat kan leiden tot maatschappelijke ontsporingen en zakelijke trammelant.

Uiteraard is dit geen wet van Meden en Perzen. Echter, een column over authenticiteit en zin geven aan het leven, die daartoe op een niet opdringerige uitnodigende manier is geschreven (een compliment waard), zonder voor de risico’s te waarschuwen, schetst een rooskleurig beeld.

De weg van authenticiteit en een zinvol leven is nooit gemakkelijk, gaat gepaard met vallen en opstaan, ziet er eerder onkoersvast uit dan koersvast, gaat gepaard met grote afbreukrisico’s, en vraagt om een voortdurende inspanning niet de weg van de minste weerstand te kiezen.

Authenticiteit, een zinvol leven en een warm hart? Oh ja, wat mij betreft gaat het daar in de huidige tijd meer dan ooit om, maar let op: houd het hoofd koel en zorg dat je met beide benen op de grond blijft staan.
Frans van der Reep
Lid sinds 2019
Heren,

u weet wat ik hier van vindt... staat elders op deze site.
Je hebt wat dat betreft een aantal practische indelingen.

Aan de ene kant heb je redders, helden en opportunisten. De redder blijft uiteindelijk altijd verloren achter.

De tweede practische indeling die ik maak is het verschil tussen balonnen en eiken. Een ballon moet opgeblazen worden. Heeft dus steeds nieuwe goedkeuring nodig en veel complimenten. Heeft u wel eens gezien hoe een ballon eruit ziet die vier keer opgebalzen is geweest?

Een eik staat.


Jos Immers
Mensen,

Ik zoek eenvoud. Waarom vind ik op een managementsite geen eenvoud. Een leider gesierd door eenvoud wordt gevolgd. Mensen stimuleren uit eenvoud.

Waar vind ik een leider die hard aan de basis werkt om mensen goed te laten functioneren. Een leider die begeleid naar optimalisatie. Een leider die zichzelf als voorbeeld stelt in gedrag en daad. Een leider die laat zien wat in dienst staan van een team betekent. Zo'n leider volg ik. Waarom? Zo volg ik ook mijzelf, zo word ik gevolgd door onze kinderen en omgeving. Ieder moment plezier en openstaan voor weerstand. Bewust van de eigen invulling en gedrag. Van wie heb ik dat geleerd? Ik ben begonnen met kinderen te gaan volgen. Terug naar de eenvoud. Ik functioneer momenteel in een team waar mensen elkaar aanspreken, verzorgen en ontzorgen. Er is functionaliteit, toewijding en plezier.

Een manager leert een proces te besturen, controleren en beheersen. Een manager wordt aangenomen door selectie. Kennis en kunde van processen.

Een leider ondergaat, stimuleert en wordt gevolgd. Een leider onstaat uit persoonlijke lering en wordt gevolgd.

Waar blijven de leiders in dienst van de samenleving en organisaties die in deze tijd nodig zijn. Keihard werken aan de basis van een functioneel Nederland.

Groet, Jos
Willem Mastenbroek
Lid sinds 2019
Beste Jos.

In reactie op je vraag zie de voorbeelden in de kennisbank van ManagementSite bij Sturen op Verantwoordelijkheid en bij Innovatief Organiseren.

Eenvoud is en blijft een schaars goed. Iedereen is het eens met 'KIS'. Maar doe het maar eens! Reductie van Complexiteit past wat mij betreft bij de top 3 managementvaardigheden.
Maar tja ..... 'Ingewikkeld' maakt meer indruk en dan valt er meteen een boel te managen.
Jos Immers
Dank je wel Willem, Jos
Guus van der Werf
Ik zou ander werk zoeken. :-) Eerst even de peilloze angsten van existentiële eenzaamheid in een zinloos universum ervaren. Voor je het weet zit je in een useless job met jungiaanse zelfgenoegzaamheid een individuatie procesje te simuleren.

Meer over Zingeving in werk en organisatie