Inspiratie: managers kunnen leren van een wethouder

Het stond als een artikeltje in de krant. Zomaar, rechts onder op de pagina, een plaats waar je zo overheen kijkt. Je leest verder, slaat de bladzijde om… en toch, iets doet je de pagina weer terugslaan. Toch nog eens kijken. Het is alsof je een wandeling maakt en je loopt een voor jou bekende route. Omdat je alle punten kent en de bomen, struiken en bloemen al honderd keer gezien hebt en er daarom dus nog weinig aandacht aan besteedt, kan het je overkomen dat je na verloop van tijd opeens denkt, verrek, volgens mij zág ik eerder iets, iets anders dan anders. Maar wát?
Nu gaat het er om: hoe nieuwsgierig ben je? Nieuwsgierigheid betekent inspanning en vraagt mogelijk ook om reflectie. Als je dat niet wilt, dan kun je gewoon doorlopen en doorgaan op het platgetreden pad. Je valt je dan nooit een buil. Maar wat je ook zou kunnen doen…..?

Terug naar de krant.
De eerste inspanning die je als manager zou kúnnen doen is dit artikeltje lézen. Er behoeft nog steeds niks aan de hand te zijn. Gewoon doorgaan op de bekende weg. Maar toch. Wat je óók zou kúnnen doen is toch nog eens lezen en je realiseren wat er nou eigenlijk stáát in dat artikel.
En er staat nog al wat in!
“Besturen mét de burger” is de kop van het artikel.
Uit het artikel blijkt dat de wethouder “interactief” bestuurt. Dit wil zeggen, dat hij zaken die te maken hebben met de directe leefomgeving van de burger in hoge mate in gezamenlijkheid met de burger bestuurt.
Wat doet hij als “procesmanager”, zoals hij zichzelf ziet? Hij vraagt zich van te voren af welke zaken daarvoor in aanmerking komen. Hij geeft vervolgens heldere kaders aan waarbinnen geopereerd kan worden en een aantal goed vastgestelde randvoorwaarden. Hij geeft dus wel de richting aan, maar niet de uitkomst. Het aangeven van het kader en de randvoorwaarden is een essentiële stap, omdat de raad in het verdere proces op afstand staat. Dit bestuur volgt dus de burger. Deze manier staat haaks op de traditionele top-down benadering, waarbij de burger de bestuurder moet volgen.

Deze manier van besturen stelt ook specifieke eisen aan de bestuurder: hij heeft een samenbindende rol als procesmanager en in plaats van iemand die van bovenaf beslissingen neemt. En het betekent ook een meer open en dienstbare houding van het gemeentelijk apparaat.
Het leidt tot meer actieve burgers, tot een breder draagvlak en ook tot inhoudelijk betere uitkomsten. Dít alles inspireert! Het vraagt mogelijk wat meer tijd, maar de winst haal je uit de tijd daarna, doordat er veel minder gedoe is en men zich kan vinden in de uitkomsten.
Zo gebeurt het dus in een relatief kleine gemeente in Limburg.

Het bestuur is net management en burgers zijn net medewerkers.
Manager wat let je!?

Huug Wiersma
www.reflectie-inspiratie.nl
Managementtraining & Organisatieontwikkeling