2013: jaar van de inspiratie!

Columns

Het blijft maar doorgaan. De hoeveelheden slecht nieuws. Alsof we van geen ophouden weten. Tegenvallende economische groei. Oplopende werkeloosheid. Dalende huizenprijzen. All time low consumentenvertrouwen. Kommer en kwel dus.

Heerlijk dit ‘bad news’ voor onze vaderlandse pers. Die daar dan ook gretig gebruik van maakt! Liefst voorzien van chocolade letters. Niet zo vreemd dus dat iedereen blijft zitten waar die zit. En zich niet verroerd. In z’n eigen huis. Of z’n huidige baan. Vooral met de hand op de knip. Want de angst regeert. En dat wordt bevestigd door betweterige journalisten in de sfeer van ‘het ergste moet nog komen’ en ‘deze crisis gaat nog jaren duren’. En zo praten we elkaar steeds verder de put in … Jawel!

Terwijl er zo veel kansen liggen te wachten. Aan de zonzijde van het spectrum natuurlijk. Maar die moet je dan wel plukken! En wat heb je daarvoor nodig? Simpel, slechts één ding: sense of excitement. Het verlangen naar dat beloofde land. Een concretisering van die stip op de horizon. Waar onze tent over een jaar of vier-vijf staat. Welke waarde we dan creëren en welke positie we dan hebben veroverd in het krachtenveld. En wat dat dan betekent voor het talent dat dagelijks bij ons door de gangen loopt. Hoe je hen dan kunt inspireren met dat vergezicht. Opdat zij daar - uiteraard met fonkelende ogen - dagelijks mee aan de slag gaan. En met plezier daar op hun eigen wijze een bijdrage aan leveren. Want als je stuurt op trots, op waardering en erkenning, dan zul je zien dat de hoofdjes omhoog gaan en de ruggen weer gerecht worden. Dat mensen er weer zin in krijgen!

Niet zo vreemd dus dat de managementgoeroes die er voor hebben doorgeleerd zeggen dat goede leiders handelaren in hoop zijn. In het creëren van dat verlangen. Want wie kent de beroemde uitspraak van de in 1944 verongelukte franse beroepspilot Antoine de Saint-Exupéry nu niet: ‘Als je een schip wilt bouwen, trommel dan geen mensen bij elkaar om voor hout te zorgen, orders te geven en het werk te verdelen, maar roep in hen het verlangen wakker naar de uitgestrekte, eindeloze zee’.

Ons voornemen voor 2013 moet dan ook zijn: investeren in de concretisering van die sense of excitement. Want ook ik heb door schade en schande mogen ervaren dat als je in de klassieke trits van ‘richten-inrichten-verrichten’ de eerste stap overslaat dat je dan automatisch vervalt in dat verstikkende micromanagement. In de waan van de dag. Dat écht nooit stopt. En dan ben je wel heel leuk bezig, maar als verantwoordelijk management doe je dan eigenlijk het werk van de collega’s in jouw firma. En het werk waar jij als chief voor was ingehuurd blijft lekker liggen. Het maakt het verschil tussen leiders en managers pijnlijk duidelijk: managers doen de dingen goed, maar leiders doen de goede dingen! En je merkt het pas als het bijna te laat is. Als opeens de medewerkerstevredenheid tot ver onder het vriespunt daalt. Of het langdurige ziekteverzuim hardnekkige symptomen begint te krijgen. Of talentvolle collega’s die de benen nemen. Of die innovatieve projecten die alsmaar blijven hangen in mooie vergezichten.

Mijn advies: ga snel na de jaarwisseling eens een dag of twee met je collega’s het bos in. Of de hei op. Om met elkaar te werken aan de concretisering van die ‘Vision 2020’. Want een goede visie geeft niet alleen richting, het creëert door coördinatie van acties van veel verschillende mensen een soort van beweging. Waarmee de participatiegraad van veranderingen automatisch stijgt van die paar verdwaalde early adopters naar een grote groepen enthousiaste collega’s! Voorkomt dus dat afwachtende kat-uit-de-boom tribunegedrag in de hoop dat deze veranderwind ook wel weer zal overwaaien. Want dan pas kun jij een appèl doen op ieders vermogen om ook een bijdrage te leveren. Net zoals John F. Kennedy dat deed bij zijn aantreden als 35e president van de VS in 1961: ‘And so, my fellow Americans: ask not what your country can do for you, ask what you can do for your country’. Betekent uiteraard wel dat jij er zelf in moet geloven. Want wat je in anderen wilt ontsteken, moet wél eerst in jezelf branden!

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

conny vermolen
Lid sinds 2019
Deze column is mij uit het hart gegrepen!
Cees Harmsen
Pro-lid
Mooie woorden Dirk-Jan, helemaal uit mijn hart gegrepen.
Ik wil graag nog een aanvulling maken op het citaat van Antoine de Saint-Exupéry over het verlangen aanwakkeren naar de uitgestrekte, eindeloze zee. Van oudsher zijn we een volk van zeevaarders en kooplieden, die willen ontdekken en openstaan voor nieuwe ervaringen. Maar we zijn ook een volk van voorzichtige vergaderaars, dat zich graag terugtrekt achter de hoge dijken om te schuilen voor de ontwikkelingen in de boze buitenwereld. De vergaderaars hebben lange tijd de boventoon gevoerd. Nu is het tijd om de zeevaarder in onszelf weer naar boven te halen.
Laten we daarom in 2013 niet over de hei gaan wandelen en ideeën uitwisselen, maar laten we de zee opgaan en met onze kop vol in de wind een nieuw avontuur aangaan.

Ik wens je een fonkelend jaar!

Groet van Cees Harmsen
Ad de Jongh
juist Dirk-Jan, kop in de wind. de zee hoef ik niet op, maar achter de dijken weg duiken nog minder Cees.
reagerende op de column van Frans Kalshoven in de Volkskrant, van eenzelfde strekking in lieden wakker schudden, schreef ik in mijn eigen blog.
al jaren doen wij het goed in de bouwbranche. veel gedoe, harde realiteit van de crisis.
toch zie je successen, minimaal lieden die wel door de crisis gaan, geen diepe dalen moeten ondergaan.
wel allemaal lui die positief wegen met hun kansen en mogelijkheden.
innoveren, vele organisaties die dat deden plukken nu de vruchten ervan. en ik, wij mochten er vele begeleiden.
en een toevoeging aan je mooie citaat, Einstein zei, dat akls je nieuwe oplossingen zoekt je niet met het oude inzicht moet werken waar je de (ver)oude oplossingen mee heb verworven.
en ik ga er vol tegenaan met mijn hele team.

voor de geïnteresseerde, mijn blog heet Opa's blog, mijn Geuze naam door mijn collega's.
http://lnkd.in/GPga2f

groet Ad de Jongh
Henri van Dun
Dirk Jan,

Wederom wijze woorden met een goede timing zo rond de jaarwisseling. Je analyse is correct. En ter aanvulling: De afwachtende houding van vele leiders en managers wordt vaak gedreven door angst. Angst om iets te verliezen. En juist door het tonen van lef, onconventioneel gedrag en waar mogelijk loslaten van oude formules, voorkom je dat je verliest maar creëer je kansen en verdien je feitelijk het respect van je medewerkers.
Dus behalve visie is er behoefte aan lef. Alleen dan kun je -wat mij betreft- aanspraak maken op een plek in de eredivise die plaats biedt aan echte leiders.

groet,

Henri van Dun
marc-jan kraaijenzank
Lid sinds 2019
Mooie woorden en een gedeelde visie dirk-jan. Leuk om jou ook op deze site tegen te komen.
Hartelijke groet,
Marc-jan kraaijenzank
Dirk-Jan de Bruijn
Uit jullie reacties (en niet te vergeten de uitbundige hoeveelheid tweets!) mag ik opmaken dat dit breed wordt gedeeld. Goed om te horen! Spread the news zou ik zeggen. En eens Henri met je opmerking over lef/durf. Want natuurlijk getuigt het van moed om buiten de platgetreden paden te treden. What's new. Maar wel hard nodig, en zeer zeker nú!

Met groet, Dirk-Jan

Meer over Missie en visie