2014: jaar van de cocreatie!

Columns

Kerst: mooi moment om even te resetten
Om te kijken wat het komende jaar ons gaat brengen. Maar belangrijker: hoe we daar dan op in kunnen spelen. Want zoals we allemaal weten is er wel wat aan de hand: goeroes voorspellen dat er in de komende vijf jaar meer gaat veranderen dan dat er in de afgelopen twintig jaar het geval was. Ze verwijzen naar ontwikkelingen op gebied van technologie, toenemende educatie en platter wordende wereld. Voor wie daar wat argwanend tegenover staat: de Wet van Moore is daarvoor een mooi bewijs. Vernoemd naar Gordon Moore, de grondlegger van Intel. Sinds 1965 dé wetmatigheid die de digitale vooruitgang voorspelt: iedere achttien maanden een nieuwe chip die het aantal verbindingen verdubbelt. En experts beweren dat deze wet in de komende vijftien jaar onverminderd van kracht blijft. Dat betekent dus dat we rond 2030 minstens tweeduizend keer meer digitale power hebben dan vandaag de dag. Jawel! Een andere trend die deze tsunami aan veranderingen onderstreept: de snelheid waarmee we als consument innovaties omarmen. Vergde de acceptatie van het stoomschip nog meer dan een eeuw, internet veranderde de wereld in minder dan een decennium en recent hebben Apple en Facebook een revolutie ontketend in minder dan vijf jaar tijd!

Maak je borst maar nat
Diegene die zich afvragen of dat dramatische veranderen dan nooit ophoudt moet ik teleurstellen: we zijn pas nét begonnen! Maar willen we dit moordende tempo kunnen bijhouden, dan moeten we het wel anders durven aanpakken. Stoppen met dat tragische blauwdruk denken. Met dat hoge ‘wij-weten-wel-wat-goed-voor-u-is’ gehalte. Bedacht vanachter dat glimmende bureau. Verpakt in een duffe beleidsnota met een hoog ‘one size fits all’ gehalte. Klinkt als ‘insanity’: doing the same thing over and over again and expecting different results. Iets in mij zegt dat dit niet de route naar succes is…

Maar hoe dan wél?
Waar ligt de sleutel dan? Wat dachten we van het verlaten van onze eigen behagelijke comfortzone. Gewoon de straat op gaan. Gaan luisteren en voelen wat daar aan de hand is. Opdat we écht openstaan voor andere dingen. Diversiteit gebruiken als driver. En dat betekent dus om in de huid te kruipen van je eigen gebruiker. Geen comfortabele enquête, ook geen afstandelijk marktresearch. Maar een daadwerkelijke confrontatie met je klanten. Zoals een ziekenhuisdirectie die zichzelf twee dagen als patiënt liet opnemen in het eigen ziekenhuis. Of leden van een directie van woningbouwcorporatie die een etmaal gingen logeren bij een van hun huurders. Om zo hun eigen woongenot te kunnen ervaren. Of een managementteam dat wilde weten wat jongeren bewoog waarbij iedereen van hen een dag meeliep met studenten. Om samen op te staan, te ontbijten, boodschappen te doen, te koken, etc. Niet vanuit een clean vergaderzaaltje met formica tafeldroevige tl-buizen. Maar gewoon in de échte praktijk van alledag. Om zo de werkelijkheid ook écht op te kunnen snuiven.

Want alleen zo hoor je wat er gaande is
Dat er tal van initiatieven zijn waarbij hele nieuwe verdienmodellen worden gesmeed. Volledig buiten de gevestigde orde. In netwerkachtige coalities. Kijk maar naar de opkomst van sites als SnappCar. Een community waar je simpel, betrouwbaar en dichtbij je eigen auto verhuurt of van iemand anders een auto huurt. Of een initiatief als Peerby: een website waarmee je spullen kan huren van mensen in de buurt op een snelle en veilige manier. Ander voorbeeld. Behoefte aan een fijne plek, maar toch geen zin in een hotel? Of het nu gaat om een appartement, een villa of een kasteel, Airbnb verbindt mensen met unieke reiservaringen over de gehele wereld. Heeft overigens in no time 20% van de traditionele hotelmarkt veroverd! En om dan maar te zwijgen van de inmiddels operationele LETS-initiatieven (Local Exchange Trading System): lokale mini-economieën op basis van ruilhandel. Waarbij geen geld wordt gebruikt als betaalmiddel, maar waar de geleverde diensten en producten een waarde vertegenwoordigen die vervolgens weer uitgegeven kan worden.

Kom uit dat hok
Mijn advies: zoek de dialoog op met de wereld om je heen. Maak écht werk van cocreatie. Laat je gebruikers met je meedenken. En leer van organisaties zoals Procter & Gamble. Tien jaar geleden begonnen met het innovatieprogramma ‘connect + develop’. Destijds uit nood geboren. Inmiddels komt door deze vorm van open innovatie meer dan de helft van hun vernieuwingen tot stand door knowhow van buiten. En uit die cocreatiekokers hebben verschillende vertrouwde producten een substantieel marktaandeel weten te verwerven. En last but not least: de R&D kosten zijn met meer dan 20% gedaald.

Geen betutteling meer
Volgens mij past het ook mooi in ons streven om te komen tot een heuse participatiesamenleving. In een land waarin in de afgelopen halve eeuw het opleidingsniveau een factor 8 (!) is toegenomen, ook helemaal niet zo’n gekke gedachte hoor!

Mag ik u een goed en vooral voorspoedig 2014 toewensen?

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Jos Steynebrugh
Dirk-Jan,

heb je ook een suggestie voor de belangrijkste reden om dingen NIET samen te ontwikkelen? De patenten en octrooien? Ofwel het vel van de nog niet geschoten beer?

Groet,
Jos Steynebrugh
Peter Vlaanderen
Lid sinds 2009
Weer een inspirerende column van Dirk-Jan. Er zijn tegenwoordig inderdaad zoveel initiatieven die het dagelijkse leven een volledig andere invulling kunnen geven. Alleen zien we daar doorgaans maar een schijntje van.

Daar ligt mijn inziens de grootste uitdaging. Hoewel co-creatie volstrekt onafwendbaar is, is wel de vraag hoe we bij al die initiatieven participanten weten te vinden. Anders gezegd, hoe maak je je co-creatie initiatief zo interessant dat er voldoende participanten zijn om te co-creëren?

De centrale vraag daarbij is 'what's-in-it-for-me' of 'what's-in-it-for-us' en daarbij komen traditionele zaken als marketingcommunicatie samen met nieuwe ontwikkelingen, zoals gamification. Ja, 2014 gaat zeker in dit opzicht een interessant jaartje worden!
willem draaisma
Geweldige column van Dirk Jan. Hij slaat de spijker op de kop. De veranderingen gaan heel snel en met elkaar moeten we en kunnen we de participatiesamenleving dichterbij brengen. Particpe doet dat nu in 7 gemeenten en overal in combinatie met lokale partijen, met zorg en welzijn, met ondernemers oftewel een nieuwe aanpak met geweldige resultaten lees erover op http://www.participe.nu/blog/
Dirk-Jan de Bruijn
dank je Jos voor je reactie; uiteraard heb je gelijk, co-creatie is geen panacee voor alle oplossingen. Zeker geen one size fits all gedachte dus! Maar concentreren (op een beperkt aantal items) én decentraliseren tegelijkertijd. Om zo ook maximaal gebruik te kunnen maken van de kracht van de afzonderlijke domeinen. Wat eigen is, blijft eigen. Sturend op eigen verantwoordelijkheden. En daarin past co-creatie m.i. als geen ander!

Goede groet, Dirk-Jan
titus smit
Inspirerende tekst van Dirk-Jan! En hier liggen kansen voor de politiek; een nieuwe generatie politici en bestuurders die in plaats van de traditionele top-down benadering vanuit de filosofie van co-creatie gaan werken en doen?!!
Jos Vandenaebele
Mooie inspirererende woorden! Ga ze direct in 2014 in de praktijk brengen.
Bedankt Dirk-Jan

Meer over Slimmer werken