Voor Talentontwikkeling is overmatige ijver nodig!

Wat is de link tussen Aziatische kinderen met bril, workaholics, Einstein en talentontwikkeling? De link is simpeler als je zou denken, want er zit een grote parallel tussen deze items: overmatige ijver! Woorden die door ons vaak als ouderwets worden gelabeld en niet meer bij deze westerse tijden horen. En ja, ik denk dat dat klopt, dat het niet veel voorkomt, dat we niet weten wat we ermee aan moeten als het er wel is. Maar wat heeft ‘overmatige ijver’ van doen met talentontwikkeling?

Aziatische kinderen met een bril

Het artikel ‘Aziatische kind aan de bril’ ( NRC van 4 mei jl.) trof mijn oog. Er werd met tekeningen van het oog uitgelegd waarom Aziatische kinderen die veel lezen en schrijven een te lange oogbol krijgen én daardoor bijziend worden. Een epidemie aan kinderen die een bril moeten dragen in Azië is volgens The Lancet het gevolg. In de steden draagt tussen de 80 en 90 procent van schoolverlaters van Chinese afkomst al een bril. The Lancet legt een link tussen bijziendheid en de hoge scores van deze Oost-Aziatische landen op de ranglijsten van schoolprestaties van de OECD. Dat in Oost-Azië inderdaad veel energie en tijd wordt gestoken in schoolprestaties heb ik afgelopen zomer zelf ervaren toen ik verbleef bij een bevriend gezin met 3 schoolgaande kinderen in Maleisië. Het leven van ouders én kinderen bestond uit naar school gaan, naar bijles voor vak X, tutor aan huis voor vak Y, stress omdat er een ingelast examen is etcetera: Overmatige ijver! Ik keek er als buitenstaander bevreemd naar! Vanuit het perspectief van de ouders gezien is het logisch: er is in Maleisië een streng beleid om toegelaten te worden tot de goede scholen. Wil je je kind een goede toekomst geven dan is scholing een eis. De Oost-Aziatische ouder verwacht dan ook dat zijn kind overmatig ijverig is en zijn uiterste best doet.

‘Workaholics maken sneller carrière en verdienen meer geld’

Dat blijkt uit onderzoek van Wilmar Schaufeli, hoogleraar Arbeids- en Organisatiepsychologie aan de Universiteit Utrecht. Daarvoor offeren ze wel veel op, en doen ze ‘veel meer dan er door de (organisatie) omgeving wordt verwacht’. Kortom: overmatige ijver! Zoveel zelfs dat Schaufeli werkgevers waarschuwt dat workaholics op langere termijn een gevaar zijn voor werkgevers: ze kunnen uitgeput raken en in een burn-out belanden. Ze zijn ook buiten hun werk in gedachten nog met hun werk bezig.
Blijkbaar (? Waarom? )is de overmatige ijver in de ogen van de omgeving niet een eis, wordt het niet verwacht én wordt je door buitenstaanders bevreemd bekeken

Einstein

Van Albert Einstein is bekend dat hij veel ‘gedachte-experimenten’ deed. Dit zijn experimenten die hij in zijn gedachten uitvoerde, om zijn theorie beter uiteen te kunnen zetten en om die theorie kracht bij te zetten. Hij was een workaholic, deed veel meer dan zijn omgeving van hem verwachtte en droeg een bril… Ja: daar kijken we ook bevreemd naar…

Talentontwikkeling

Als we het over talentontwikkeling hebben, dan is de 10.000 uren regel bekend: je hebt een flink aantal uren nodig om een potentieel talent uit te laten groeien tot een opvallende, excellerende professional. Is dit erg? Is dit iets waar we voor moeten waarschuwen? Ja, er zit een kans op ‘mislukken’, maar als we het experiment niet aangaan dan komen we er niet. Dan blijven we gemiddeld, dan zal er niets gebeuren. Ambitie hebben om meer te zijn dan gemiddeld, maakt dat je overmatig ijverig moet zijn. Je valt niet zomaar op, je komt niet zomaar tot de tipping point van je ontwikkeling (het punt vanaf waar alles vanzelf gaat). Overmatige ijverigheid is lang, heel lang nodig. En het geeft dus een kans op het niet halen van die tipping point. Veel mensen gaan die strijd niet aan, vinden het ouderwets, kiezen ervoor om dan niet op te willen vallen, krijgen van hun baas 100% salaris maar geven 70% inzet, want dat is ook voldoende. Overmatige ijverigheid wordt namelijk uiteindelijk gezien als een risico voor werkgevers, waar risico’s aan vastzitten (Schaufeli) terwijl je geen risicofactor wilt zijn, want je wilt juist zekerheid hebben. En het gevolg… je ontwikkelt je niet, je krijgt een hekel aan mensen die overmatig ijverig zijn, die willen presteren.

En de oplossing is….
De oplossing ligt bij Einstein in het woord EXPERIMENT: tegenwoordig het enige woord waarmee we mensen uit de spagaat voor ‘leren en presteren’ krijgen. Het woord waar we niet bevreemd van opkijken, sterker nog, we gaan erdoor stralen! Door een experiment op te zetten worden mensen die bang zijn te moeten presteren en die daardoor ‘dichtslaan’ weer enthousiast en open. We moedigen daarmee ook weer de verborgen ijver van de medewerkers aan. Doordat er niet het label ‘presteren’ aanhangt, maakt het bij de medewerker ineens een nieuwe energie vrij die prettig is om te ervaren... Op naar meer experimenten op de werkvloer om zo weer ijver én talentontwikkeling te krijgen.