Op 13 september jl. gaf Lodewijk de Waal het startschot voor de campagne ‘Het Nieuwe Werken doe je zelf’. De knal is nauwelijks verstomd of Ernst&Young’s ICT barometer 2010 rept over het retour van telewerken (15 oktober jl.). Uit hun onderzoek onder 600 managers blijkt dat 33 procent van de bedrijven telewerkt. Vorig jaar was dat nog 45 procent. Oorzaak? Door de crisis schiet menig manager in de control-modus, haalt de touwtjes weer stevig aan en schaft in sommige gevallen bij zijn / haar nieuwe aanstelling het nieuwe werken in één klap af. Veel managers die in deze lijn redeneren, zien het nieuwe werken als een luxe voor de medewerker. Een luxe die in tijden van banenschaarste best kan worden geschrapt.

Stichting Natuur en Milieu werkt met hart en ziel aan een mooi landschap, een rijke natuur en een gezond milieu. Hun campagne ‘Het Nieuwe Werken doe je zelf’ is vanuit dat perspectief begrijpelijk en voor de hand liggend. Maar niet alleen de natuur en het milieu zijn aan verandering onderhevig. Ook ons arbeidsethos is in beweging.

De personeelsbezetting piept en kraakt vanwege de mismatch tussen wat medewerkers en werkgevers willen. Tussen wat werkgevers nodig (denken te) hebben en wat de arbeidsmarkt biedt. De Telekids-generatie die na een half jaar banjeren in Nieuw Zeeland op de arbeidsmarkt komt, heeft het gehad met bazen en is opzoek naar écht leiderschap. Niet authentiek, maar gewoon iemand die zegt welke kant we opgaan, waarom en niet met regeltjes komt om het regelen. Een bouwstop op de Amsterdamse Zuid-as vanwege de crisis, maar ook omdat flexwerk minder vierkante meters nodig maakt. Enfin, zomaar een greep uit de dynamiek die ons heden en dagelijks werk kenschetst.

Het was wellicht te voorzien, maar door een focus te leggen op telewerkfaciliteiten worden andere belangrijke aspecten gemakkelijk over het hoofd gezien. Veel aandacht gaat uit naar oplossingen voor problemen rondom televergaderen, digitaliseren van werkstromen en andere fysieke ongemakken. In de ogen van afhakende managers een hoop gedoe om personeel tegemoet te komen.

De Nieuwe Wereld van het Werk is meer dan telewerken. Het raakt ook de manier van samenwerken, verhoudingen tussen leidinggevenden en medewerkers en een andere kijk op verantwoording en belonings- en waarderingssystemen. In deze zaken zit ook een deel van het ongemak van de afhakende managers.

Het mag duidelijk zijn dat in de Nieuwe Wereld van het Werk niet alleen de telewerkfaciliteiten er toe doen. In de Nieuwe Wereld van het Werk denken we ook na over hoe we organisaties inrichten, hoe we omgaan met resultaatafspraken en welke relatie de resultaten hebben het de benodigde professionaliteit van de medewerkers én leidinggevenden.

Het verdient durf en inzicht om vorm te geven aan de Nieuwe Wereld van het Werk. Niet alleen om natuur en milieu te dienen, maar ook om aan te sluiten bij veranderingen die afkomen op onze oude wereld van het werk. Het kan toch niet zo zijn dat we blijven organiseren met ideeën die wortelen in de hoogtijdagen van de Industriële Revolutie?

Frisse groet,
Wilco van Gelderen