Over je eigen schaduw durven springen

Informateur Herman Tjeenk Willink formuleerde het eerder deze week als volgt: ‘Als de partijen die nu over Paars Plus gaan praten niet over hun eigen schaduw heen kunnen springen, hun angst voor de kiezer niet weten te overwinnen en het land niet boven het eigenbelang stellen, dan krijgt Nederland een kabinet dat volstrekt niet opgewassen zal blijken tegen maatschappelijke en mondiale problemen, nu en in de toekomst.’

Tjeenk Willink heeft natuurlijk volstrekt gelijk. Daar gaat het toch immers ook om in onze eigen organisaties: sta je als afdelingshoofd of als directielid nou alleen voor je eigen koninkrijk of hertogdom, of denk en acteer je breder? En stel je daarmee het corporate belang boven het belang van je eigen winkel? Een prachtig voorbeeld vind ik mijn huidige opdracht om te kijken hoe we vanuit het ICCIO - de gezamenlijke CIO’s van de 13 ministeries - de schaarse ICT resources rijksbreed slimmer kunnen inzetten. Hoe we elkaar enerzijds meer en beter de bal kunnen toespelen als overheid en anderzijds onze kwaliteit - en daarmee ook de attractiviteit als ICT-werkgever - kunnen vergroten. Om zo direct in te kunnen spelen op de behoeftes van de grote ICT-uitvoeringsorganisaties van het Rijk. Wat is namelijk het geval: sommige van deze ICT-organisaties hebben capaciteit over, terwijl anderen een fors beroep doen op inhuur. Daarnaast heeft men op veelal dezelfde expertisegebieden ‘last’ van schaarste en is men zelfstandig onvoldoende in staat om dat zelfstandig te kunnen oplossen. Natuurlijk is de vraag terecht of het overschot op plek 1 direct ingezet kan worden op plek 2, maar redenerend vanuit de gedachte dat er voor iedereen perspectief is, kun je middels gerichte investeringsprogramma’s mensen weer aan een volgende stap in hun carrière helpen. Weer perspectief bieden. En daarbij maken we gebruik van de bestaande infrastructuur van het Rijk. Denk daarbij aan onderdelen van De Werkmaatschappij zoals de Mobiliteitsorganisatie en Flexchange voor het makelen van mensen, de Rijksacademie voor Bedrijfsvoering voor het gericht investeren in mensen en het Functiehuis Rijk om de eenheid van competenties te bevorderen. En omdat we zo dicht zijn blijven zitten op de directe behoeftes van die ICT bedrijven, hebben we ook een beroep op hun expertise kunnen doen die zij op de onderhavige terreinen hebben. Zoals loopbaanadviseurs, trainers, opleiders, coaches, uiteraard met gerichte knowhow van het ICT-vak. En zo hebben we een marktplaats gecreëerd waarbij we rijksbreed onze schaarse ICT-resources optimaal kunnen inzetten.

Het leuke van deze benadering is dat we zo ook een bijdrage leveren aan een meer volwassen relatie met de markt. Professioneler! Waarbij we ons meer en meer focussen op onze complementariteit als overheid ten opzichte van de markt. Waarbij we een bijdrage leveren aan de concretisering van onze sourcingsstrategie: wat willen we ten principale zelf doen en wat zetten we - op termijn - op afstand. Waarbij we dus gaan investeren in goed opdrachtgeverschap en programma- en projectmanagement. Zo ontstaat er ook draagvlak om die expertise op rijksniveau te gaan organiseren. Om zo ook een bijdrage te leveren aan het versterken van de attractiviteit van het rijk als ICT werkgever. En zo die verborgen synergie te kunnen verzilveren.

Er is alleen één essentiële uitdaging: je moet dit vraagstuk wel benaderen vanuit een managementoptiek. Je kunt je namelijk voorstellen dat er tal van ‘beren’ op de weg zijn, maar als je als management écht wil dat dit gaat gebeuren, dat je elkaar op deze fronten vanuit een concerngedachte ook daadwerkelijk gaat versterken, dan kun je die ‘beren’ één voor één ook schieten. Dan hou je elkaar vast bij het oplossen van die problemen. Maar dan moet je er wel voor staan en er ook voor willen gaan!