Complexiteit veroorzaakt onrust en stress. Hoeveel Nederlanders gebruiken maar een deel van de functionaliteit van hun mobiele telefoon met MP3, Navigatie, PDA (en telefoon) mogelijkheden? Of alle functies van hun DVD-recorder? De wereld om ons heen wordt complexer en daardoor onoverzichtelijker. Je hebt mensen die van complexiteit houden, maar velen vinden het een ramp en willen eenvoud.
Eenvoud is moeilijker dan complexiteit. Vereenvoudiging vereist een creatieve geest en een voortdurend zoeken naar alternatieven. Om eenvoud te bereiken dien je het onderwerp goed te kennen. Pas dan heb je de mogelijkheid om complexiteit terug te brengen tot de kern.
Eenvoud is niet hetzelfde als simplificatie. Bij vereenvoudiging heb je het over het vermogen om complexiteit te reduceren tot de kern. Bij simplificatie reduceren we de complexiteit tot iets wat aan de kern voorbij gaat.
Je ziet dit sterk terug in politieke debatten waar met behulp van populistisch taalgebruik simplificatie tot een vorm van kunst wordt verheven.
Hoewel er veel latente vraag is naar eenvoud, wordt eenvoud zelden als waarde in een bedrijf gehanteerd. De vraag is waarom?
Veel mensen zijn gebaat bij complexiteit, want dat geeft hen bestaansrecht.
Wilt u als ondernemer of manager eenvoud nastreven (denk aan onder meer aan vereenvouding van besluitvorming, het productieproces en gebruik van software) dan moet u hier een bewuste keuze voor maken. Eenvoud als nieuwe waarde in de organisatie. Van belang is het om uzelf bij de invoering van eenvoud vier vragen te stellen:
1. Waarom doen we de dingen zoals we doen?
2. Moeten we de dingen blijven doen zoals we doen?
3. Wat zou er gebeuren als we het niet meer doen?
4. Wat zou er gebeuren als we het proces wijzigen?
De dagelijkse gang van zaken ter discussie stellen is al een eerste stap in de goede richting. Soms zijn we ergens zo aan gewend aan dat elke verandering ondenkbaar lijkt. Door vraagtekens te plaatsen bij de huidige werkwijze gaan we op zoek naar vereenvoudiging. Wanneer u zich te makkelijk aanpast aan bestaande systemen kan het gebeuren dat u nooit beseft dat het huidige systeem aan verandering toe is. Eenvoud als nieuwe waarde: durft u de uitdaging aan?
Meer over dit onderwerp in ons Dossier over Complexiteit.
Gerelateerde artikelen
De eenvoud van complexiteit
Lenette Schuijt
Over de burger die in de bureaucratie de weg is kwijtgeraakt
Dirk-Jan de Bruijn
Is eenvoudig echt zo complex?
Ad de Beer
Ik moet steeds meer dingen doen die ik niet kan, niet wil en nooit zal leren!
Walther Ploos van Amstel
Reductie van complexiteit: Een verwaarloosde vaardigheid
Willem Mastenbroek
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Wat ben ik blij dat je dit stuk over complexiteit eenvoedig beschrijft. een echte eye opener. Hoe duidelijk kan je zijn. Vanaf morgen in mijn team aan de slag met jouw vragen:
1. Waarom doen we de dingen zoals we doen?
2. Moeten we de dingen blijven doen zoals we doen?
3. Wat zou er gebeuren als we het niet meer doen?
4. Wat zou er gebeuren als we het proces wijzigen?
Hier kan ik succes mee boeken.
Martin Blok
Subjectief is dat ieder een situatie afhankelijk van zijn kennis wel of niet te ingewikkeld of begrijpbaar kan vinden.
Objectief is dat een situatie dermate ingewikkeld is, dat vrijwel iedereen die situatie te ingewikkeld en onbegrijpbaar vindt.
De complexiteit bestaat uit 4 dimensies welke bepalend zijn:
a. het aantal objecten (massaliteit);
b. het aantal typen objecten (diversiteit);
c. het aantal relaties tussen die objecten (afhankelijkheid);
d. het aantal veranderingen tussen a, b en c, uitgezet in de tijd.
We kunnen inderdaad constateren dat het aantal objecten (denk vooral maar eens aan de ICT-objecten), het aantal soorten en de afhankelijkheid daarvan toeneemt. De steeds langere procesketens waarin alles aan elkaar hangt wordt groter en ook de gelaagdheid (abstractie niveaus).
Daarnaast dan de snelheid waarmee de veranderingen doorgevoerd worden, maakt dat WE het allemaal niet meer kunnen volgen. Dat we geen overzicht meer hebben, en dat we steeds meer samen moeten werken met mensen die een stukje van die situaties begrijpen.
Het voorkomen, terugdringen van die complexiteit is reeds een hot-issue op vele niveaus. Governance verplichtingen waarbij men moet aantonen in control te zijn, vragen om meer meer overzicht, inzicht en samenhang.
Inderdaad hoe groter je als organisatie bent, hoe moeilijker dat wordt.
De toren van Babel is een gehoord doemscenario...
Complexiteit wordt al de "Kritische Belemmmerings Factor" genoemd.
Hoe dat in cijfers uit te drukken?
Ik ben als student aan de OU bezig met de voorbereiding van een thesis hierover...
Boeiend onderwerp. Je wil naar formules, toch?
Prof. Salustri (o.a.) heeft daar al een gooi naar gedaan en niet slecht. Kijk even hier:
http://deseng.ryerson.ca/xiki/Learning/Main:Complexity_analysis
Niet alleen in de techniek interessant, maar ook bij netwerken (Internet), organisatie (Span of Control), marketing (marketing mix en distributie), en talloze andere gebieden bruikbaar.
Groet,
Jos Steynebrugh
Change Enhancement, Zoetermeer
Leuke denkwijze.
Het artikel is volgens mij wel paradoxaal. Het artikel gaat namelijk over invoeren van eenvoud, dus een verandering. Veranderen is altijd complex en wordt als lastig ervaren. Doorgaan op de huidige manier is vaak het "eenvoudigste' om te doen.
Hier ontstaat dus wel een paradox. Moeten we eenvoud invoeren of houden we het bij het oude en dus "eenvoudig".
Gr,
Richard Vielvoye
P.S. Volgens mij zouden we nog steeds koffie gaan drinken.
Vaak is er sprake van jalouzie binnen organisaties wanneer mensen onderwerpen eenvoudig maken en terug brengen tot de kern. Dat komt paradoxaal over: Hoe heviger de jalouzie des te groter is de waardering voor degene die compexiteit terugbrengt tot de kern. Iets wat waardeloos is wekt toch geen jalouzie op? Herkent u dit?
Kern van mijn betoog is dat we afmoeten van het klakkeloos accepteren van de huidige (complexe) processen binnen organisaties en leren weigeren om het eerst bedachte idee m.b.t. eenvoud meteen als de oplossing te accepteren. We moeten blijven zoeken naar mogelijkheden van betere en eenvoudigere oplossingen. Zodra we stoppen met het zoeken naar eenvoudigere oplossingen accepteren we de situatie zoals deze is en is van verdere vereenvoudiging geen sprake meer.
Suc6 met invoeren van eenvoud. Heeft u vragen n.a.v. mijn artikel mail me gerust,
Met vr groet, Kees Groeneveld.