Wat is het verschil tussen een surseance en een faillissement?

Er bestaan wezenlijke verschillen een surseance van betaling en een faillissement:
  1. Aanvrager - Een faillissementsverzoek kan de ondernemer zelf indienen, maar dat kan ook een schuldeiser doen. Een verzoek tot surseance van betaling kan alleen door de ondernemer zelf ingediend worden. Vervolgens krijgt de ondernemer te maken met een met een bewindvoerder. Deze bewindvoerder beheert en beschikt samen met de ondernemer over de onderneming. De ondernemer kan bij surseance van betaling dus niet zelf bijvoorbeeld een auto van de zaak verkopen om geld te genereren. In het geval van een faillissement stelt de rechter een curator aan. In een faillissementssituatie is de ondernemer beschikkingsonbevoegd en gaat de curator over de boedel. Vaak wordt de bewindvoerder tijdens de surseance van betaling later door de rechtbank benoemd als curator;
  2. Doelstelling - In geval van een surseance van betaling is het doel om tijd te geven om afspraken te maken met de crediteuren. De onderneming wordt niet opgeheven. Als er sprake is van een faillissement, is het doel de boedel te gelde te maken. De onderneming houdt op te bestaan;
  3. Rechten van schuldeisers - De rangorde in schuldeisers bij een faillissement is als volgt: eerst de boedelvorderingen, daarna de preferente vorderingen, vervolgens de concurrente schuldeisers en tot slot de achtergestelde vorderingen. Een surseance van betaling heeft uitsluitend betrekking op concurrente schuldeisers, terwijl bijvoorbeeld de Belastingdienst als preferente crediteur zich niets hoeft aan te trekken van de surseance van betaling, wat weer wel het geval is bij een faillissementssituatie.
Word pro

Pro-abonnees downloaden gratis het Ebook met 236 vragen en antwoorden over Faillissement en Surseance.