Organiseren van verbindingen

Organisatie is een zelfstandig naamwoord. Een soort statische, gestolde realiteit. Iets dat letterlijk op zichzelf staat. Organisaties verworden tot instituten met een groot eigenbelang: hun voortbestaan. Ten koste van alles: medewerkers, aandeelhouders en zelfs klanten. Dit maakt organisaties egoïstisch, duur en ineffectief.

Organiseren is een werkwoord. Een dynamische realiteit. Een continue proces. Niet vast te pakken en toch duidelijk aanwezig. Geen op zichzelf staand belang en toch leidend. Organiseren zorgt voor continue ontwikkeling, activiteit en effectiviteit.

Het is hoog tijd dat organisaties de stap naar organiseren gaan maken. Dat vraagt om creatieve destructie: afbreken om ruimte te maken voor vernieuwing. Wat moet afgebroken worden? Alles wat gebouwd is vanuit institutionaliseringgedachte: o.a. regelgedrevenheid (bureaucratie), manager als functie, hiërarchie in het algemeen, de hele kantoorinrichting en al haar (ongeschreven ) wetten en gebruiken, volgzaamheid en bovenal aangeleerde hulpeloosheid (paternalisme).

Wat daarvoor in de plaats moet komen? Verbindingen organiseren. Organiseren gaat over netwerken van mensen die vanuit hun ambitie en talenten in wisselende samenstelling hun ambities realiseren. Vanuit zelforganisatie en afstemming. Vanuit een kritische, bijsturende omgeving om het collectief belang te waarborgen. Vanuit gezamenlijke ambities en waarden. Vanuit echtheid en zichtbaarheid. Vanuit eigen verantwoordelijkheid en persoonlijk ondernemerschap. En vooral vanuit commitment uit vrije wil. Echt commitment op basis van vrije keuze. Dan kan energie stromen. Dan kan excelleren ontstaan.

En dat is hard nodig: er is teveel goed georganiseerde middelmatigheid: slecht voor medewerkers, slecht voor prestaties, slecht voor aandeelhouders en bovenal slecht voor klanten.