Ik behoor tot de Verloren Generatie omdat ik in 1963 geboren ben.
Er zijn vijf generaties:
- De Vooroorlogse Generatie 1910 – 1930
- De Stille Generatie 1931 – 1940
- De Protest Generatie 1941 – 1955
- De Verloren Generatie 1956 – 1970
- De Pragmatische Generatie vanaf 1971
(volgens H.A. Becker ‘Generaties en hun kansen’)
Mijn generatie moet de macht gaan overnemen van de Protest generatie (leiders van nu) die aan hun pensioen toe zijn, of gewoon moe zijn en ‘leuke’ dingen willen gaan doen of met de VUT gaan of steeds meer gedwongen worden hun positie ter beschikking te stellen of veel geld verdiend hebben en dat nu wel eens op willen maken.
Mijn generatie is echter in zich zelf gekeerd, onderling verdeeld, individualistisch, cynisch en pessimistisch en volgens sommigen met een onderontwikkeld sociaal gevoel en met bindingsangst. Overigens geldt dit in mindere mate voor de vrouwen van deze generatie omdat zij juist in die jaren emancipeerden, en masse op de arbeidsmarkt kwamen en de concurrentie aangingen met de mannen.
Deze beschrijving van mijn generatie komt voort uit de orientatiepunten, vaak ook kantelpunten in de gepolariseerde, conflictueuze jaren zeventig, in de crisis van 1980-1982 en in de harde, neoliberale jaren tachtig waarin iedereen voor zichzelf moest leren zorgen en waarin de wereld werd verdeeld in werkloze losers en succesvolle yuppen. Daarom zijn we zo geworden zoals we nu zijn want de fase in je leven van 10 tot 25 jaar is het meest belangrijk voor je vorming. Sommige mensen zeggen zelfs dat mijn generatie geen grote ideeën heeft hoe het wel moet, niet de Ausdauer hebben of het plichtbesef hebben verantwoordelijkheid te nemen. Anderen zeggen weer dat er weinig behoefte is aan verandering bij mijn generatie. Kortom, we hebben het lef niet de vorige generatie eruit te schoppen en daardoor dingen te veranderen.
Zo dat is een lekker beeld, maar er is verantwoord onderzoek naar gedaan, waarschijnlijk door de Protest Generatie. Er wordt zelf gesteld dat mijn generatie tot ca. 2005-2010 de macht noodgedwongen zal moeten krijgen en dat vervolgens in versneld tempo de Pragmatische generatie het over zal nemen omdat die nu eenmaal een positiever profiel (zie onderaan; beschrijvingen van de generaties) hebben. Dus mijn toekomst en die van jullie is verzekerd…….
George Bush is een mooi voorbeeld van een leider die weer personen in zijn government op sleutelposities heeft aangesteld die komen uit de Protest generatie (in VS The Baby Boomers (second half 1956-1960) genoemd). Minister van Defensie Rumsfeld en vice president Cheney zijn daarvan mooie voorbeelden. Daaraan voorafgaand kegelden hij twee leden van de Verloren Generatie uit zijn regering. Beide 46 jaar.
Een paar dingen worden vergeten in de beschrijving van mijn generatie.
Wij hebben de emancipatie meegemaakt en zijn mee geëmancipeerd. Lijkt me geen verkeerde ontwikkeling om te hebben meegemaakt. We hebben ook geleerd voor ons zelf te zorgen dus dat betekent ook dat we zelfstandig zijn en onafhankelijk kunnen denken en werken. Bovendien betekende de scheiding tussen werkloze losers en de succesvolle yuppen dat je keihard je best moest doen om geen loser te worden. We hebben dus wel degelijk geleerd te knokken. Misschien werden we daardoor wel succesvolle yuppen maar dat wordt je niet zo maar. Je kunt van daaruit wel stellen dat we weten wat ondernemersschap betekent. Kortom, ondernemer zijn van je eigen leven en carrière. Bovendien kwam er in de jaren tachtig en negentig een toenemende belangstelling voor het ontwikkelen van Human Capital. Dus we hebben ook geleerd kritisch naar onszelf te kijken en je eigen ontwikkeling ter hand te nemen. Al dan niet gefaciliteerd door de organisatie waar je voor werkte.
Daarnaast is het mijn stellige overtuiging dat je vorming altijd door gaat. Vanaf mijn 25e is het toch niet plotseling allemaal opgehouden. Intelligentie neemt weliswaar zienderogen af vanaf je veertigste, maar daarvoor heb je veel mogelijkheden om je verder te ontwikkelen. Wij weten wat coaching, empowerment, projectmanagement, persoonlijke ontwikkeling en situationeel (nu verbindend) leiderschap betekent en weten daaraan ook invulling te geven. Mijn generatie heeft de spiritualiteit hype ook meegemaakt. Daarvan word je geloof ik toch een rijker mens die ook oog heeft voor de hogere waarden en dingen van het leven. Kunnen de Protest Generatie en de Pragmatische Generatie nog wat van leren.
Je kunt het nog positiever en tegelijkertijd nog wat simplistischer bekijken. Mijn generatie bevat een grote pool aan high potentials en high performers. Bij de Pragmatische generatie zijn er natuurlijk ook high potentials maar veel minder high performers gezien hun relatief jonge leeftijden. Dus mijn generatie heeft nog wel even voordat we dreigen verdrongen te worden.
En bovendien, ik hou niet zo van hokjes denken. In mijn generatie zijn natuurlijk veel positieve uitzonderingen te vinden. En misschien overstijgen deze positieve uitzonderingen kwantitatief wel de stereotype beschrijving van de gehele generatie. Misschien is een onderzoek naar de carriere- en levensontwikkeling van de populatie van de Verloren Generatie wel een goed idee?! In plaats van politieke, sociale, economische en maatschappelijke ontwikkelingen uitsluitend en alleen bepalend te laten zijn voor het trekken van voorbarige conclusies.
Tenslotte geef ik je een beschrijving van de genoemde generaties. Je hebt er recht op het te weten nadat je dit gelezen hebt. Laat je echter niet te veel beïnvloeden. Dit soort onderzoeken worden vooral uitgevoerd door sociologen en antropologen. Die lullen over het algemeen links en vullen hun zakken vooral rechts. Bovendien hebben ze vaak nog nooit in het bedrijfsleven gewerkt en daar vindt een groot deel van je vorming plaats.
Mochten er toch bepaalde dingen waar zijn van de beschrijvingen van de generaties, dan moeten wij als Verloren Generatie maar bewijzen dat we de Winnaars zijn. Aan de andere kant geven we ze daardoor misschien wel gelijk maar dat kan me geen donder schelen. Ik hoop dat dat ook voor jou geldt.
Stille Generatie
Niet echt een generatie, eerder een uitloper van de vooroorlogse generatie. Vanwege de oorlog minder goede kansen op opleiding en aansluitend werk. Zijn nogal conservatief en kleinburgerlijk van aard. (zie Margaret Thatcher)
Protest Generatie
Ook wel Vroege Babyboomers genoemd. Zeer optimistisch en veel oog voor immateriële vraagstukken als democratisering en persoonlijke ontplooiing. Onder leiding van deze generatie ontstond een langdurige periode van economische groei. Zaken liepen wel uit de hand (Internet en Beurs) en zij kozen meer voor nastreven van persoonlijke welvaart.
Verloren Generatie
In zich zelf gekeerd, onderling verdeeld, individualistisch, cynisch en pessimistisch en volgens sommigen met een onderontwikkeld sociaal gevoel en met bindingsangst. Opgegroeid in een gepolariseerde, conflictueuze jaren zeventig, in de crisis van 1980-1982 en in de harde, neoliberale jaren tachtig waarin iedereen voor zichzelf moest leren zorgen en waarin de wereld werd verdeeld in werkloze losers en succesvolle yuppen.
Pragmatische Generatie
Beschikken over een groot zelfvertrouwen en zijn van jongsaf aan gewend hun eigen weg te kiezen. Bouwen liever hun eigen structuren in plaats van de gevestigde machtstructuren aan te vallen. Hechten minder waarde aan individualisme maar geven meer waarde aan solidariteit en een goed sociaal leven. Vertonen een toenemende politieke activiteit.
Bron: Managementscope
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Sorry Paul, Ik herken er weinig in. Dit gaat toch niet over jezelf? Ik zie eerder een grote wilskracht en een doorzettingsvermogen bij juist die mensen die zich in de jaren 80 agv van 'crisis' hebben moeten aanpassen door andere carrieres te maken dan waarvoor ze waren opgeleid. Volhardend en kunnen dealen met tegenslagen. En de trendy yup van toen is uitgestorven. Ook deze jongens zijn 'wijzer' geworden door hun ervaringen en staan vandaag beslist anders in het leven dan in de jaren 80.
Als je kijk hoe weinig van deze groep hun verantwoordelijkheden op maatschappelijk gebied durven nemen en dit overlaten aan de generatie hiervoor is het geheel juist. Het is juist te hopen dat de nieuwe generatie niet in de zellfde valkuilen komt te vallen, echter deze zijn met geheel nieuwe technologieen op gegroeit. Deze kans heeft de verloren generatie niet gehad. Wat niet wegneemt dat ook zij eens hun verantwoordelijkheden dienen te nemen.