Zakelijk naar emoties kijken, vraagt ballen & brains

Waarom wordt er binnen bedrijven niet wat zakelijker omgegaan met emoties?

Mensen die bedrijven reorganiseren, weten toch wel wat er gebeurt met de mensen wiens baan op de tocht staat? Dreigend verlies van je baan, raakt oeroude overlevingsangsten. Volgens mij kun je het gewoon ruiken in bedrijven waar gereorganiseerd wordt. Niemand is meer op zijn gemak, de aandacht gaat niet meer onverkort naar het werk.

Talent
De kwaliteit van het werk holt vaak achteruit. Meestal verlaat ondernemend talent snel het zinkende schip en verhoogt daardoor de concentratie van weinig avontuurlijke mensen.

Doel voorbij
Een tweede of derde reorganisatie op een rij aankondigen, alleen voor een beetje meer winst, lijkt ieder zakelijk doel voorbij te schieten. Denken bedrijven nou werkelijk dat ze meer geld kunnen verdienen met medewerkers die emotioneel van slag zijn?

Zakelijker
Het lijkt mij een stuk zakelijker om te sturen op kwaliteitseisen. Personeel dat niet voldoet, vraag je vriendelijk om uit te kijken naar werk dat beter bij ze past. Medewerkers die het goed doen, geef je de ruimte (of wat zij nodig hebben om goed te functioneren). Zo verminder je de kosten en kun toch een goed (of )beter produkt of dienst creëren. Je hebt immers echt gemotiveerde mensen in huis.

Ballen en brains

Het vraagt ballen om tegenwoordig kwaliteit en duurzaamheid als eerste prioriteit te kiezen in plaats van geld. Het is makkelijker om een paar Fte te schrappen om de aandeelhouders te plezieren. Het vraagt brains om intelligent naar emoties te kijken en je menselijk kapitaal niet onnodig te belasten, een pro-actief personeelsbeleid te voeren en mensen te motiveren in plaats van te demotiveren.

 

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Lex van Haarlem
Het spreekt vanzelf dat we van een leiderschap dat niet goed weet om te gaan met menselijk kapitaal, weinig succes hoeven te verwachten.
Het is een open deur om in dit verband met kracht te stellen dat er meer ballen en brains nodig zijn.

Open deuren dagen niet uit tot discussie en roepen geen vragen op. Ook de vraag: "waar gaat het echt om?" blijft zo onbeantwoord.

Of in de terminologie van "ballen en brains":

1. Wat voor ballen en brains bedoel je precies?

2. Waarom zien we dat soort ballen en brains te weinig?

Het lijkt me zinvol om de beantwoording van deze vragen eens toe te spitsen op één of twee actuele voorbeelden die we in de publiciteit kunnen volgen en waarbij het goed omgaan met menselijk kapitaal van doorslaggevend belang, maar niet vanzelfsprekend is. Of waar dit misschien zelfs dreigt fout te gaan.

Meer over Emotie management