Waarom techneuten er vaak een puinhoop van maken

Columns

De afgelopen jaren heb ik in mijn werk veel te maken gehad met bedrijven in de installatietechniek en in de ICT. Het is schrijnend om te zien hoeveel er mis gaat en hoeveel geld en menselijke energie er wordt verspild.

Logisch denken

En het ergste is, de leidinggevenden hebben het over het algemeen nauwelijks in de gaten. Zij blijven spreken over drukdrukdruk, pech en stommiteiten van personeel en er is nauwelijks reflectie op wat er echt aan de hand is. Dit komt in mijn ogen doordat men mensen hetzelfde benaderd als techniek. En dat werkt totaal niet, de draadjes bij mensen zijn net iets veeleisender dan de + en de – bij de elektriciteit of de 0 en 1 bij het programmeren.

Hierbij een oproep om het ‘logische’ denken af te zwakken en het voelen meer ruimte te geven.

Nog even klagen

Offertes komen niet op tijd, offertes komen helemaal niet terwijl er al wel tijd is geïnvesteerd in locatieonderzoek, er worden veel fouten gemaakt bij de aansluitingen waardoor meerdere malen een  onbetaald correctiebezoek moet plaatsvinden, er gebeuren ongevallen op het werk door haast, gereedschap wordt na afloop op locatie achtergelaten en nooit meer opgehaald, installaties worden niet opgeleverd. Zo is er bijna een jaar geleden een installatie met een paar honderd zonnepanelen in gebruik genomen die nooit formeel is opgeleverd. Naar de restbetaling van € 10.000,00 wordt niet omgekeken. Wellicht een kleinigheid, toch geeft dit aan dat er een gebrek aan respect is voor wat men doet. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

De basis is telkens drukdrukdruk waardoor er ‘re-work’ gedaan moet worden wat vervolgens weer leidt tot meer drukdrukdruk en meer ‘re-work’. Een neergaande spiraal met uiteindelijk ziektegevallen en ongevallen op de werkplaats tot gevolg, of mensen krijgen een ongeval in de privé sfeer. Vroeg of laat zegt het lichaam ‘genoeg is genoeg’ en wordt er op de rem getrapt. Door wie wordt op de rem getrapt? Door het leven zelf, dan spreekt het leven tot ons en zegt ‘tot hier en niet verder’.

Het gaat blijkbaar economisch zo goed dat bedrijven er een puinhoop van kunnen maken zonder dat ze afgestraft worden door de markt. Het marktmechanisme werkt jammer genoeg onvoldoende in deze sector. Hopelijk is een volgende crisis niet nodig om het kaf van het koren te scheiden.

Hoe het anders kan

Kabeltje A daarin, kabeltje B daarin en het licht brand altijd. Zo werkt de techniek en zo werkt onze ratio, maar zo werken mensen (personeel, klanten, privé) gelukkig niet.

Om een mens goed te laten functioneren spelen talrijke variabelen een rol die onze ratio ver te boven gaan. Mensen willen betekenisvol zijn, er toe doen, hun hart laten spreken.

Om te beginnen kunnen we de mens in organisaties weer centraal stellen en de mens laten bepalen wanneer een werk goed is uitgevoerd, en dit niet laten bepalen door een afgevinkte TODO-lijst of handleiding.

Zo’n lijst of handleiding maakt van een mens niet meer dan een uitvoerend robot en dit maakt mensen geestelijk dood. Ze gaan steeds minder voelen en ook steeds minder waarnemen, het gezonde verstand en het gezonde aanvoelen of er wel kwaliteit wordt geleverd verdwijnt. En dat is werkelijk heel erg, mensen worden ongelukkig en vaak ziek. Laat dit niet gebeuren!

Wat is er echt aan de hand?

In de literatuur zijn er prachtige voorbeelden omschreven van hoe technische bedrijven, die geleid worden op basis van lijsten en handleidingen, worden getransformeerd tot organisaties die het vermogen aan de dag leggen om buitengewoon te functioneren en te presteren.

De basis is telkens weer het potentieel van de aanwezige mensen benutten. Hun kennis, hun ervaring, hun betrokkenheid, hun passie. Soms is dit verstopt geraakt en dient het her-ontdekt te worden. Als mensen echt betrokken worden en echte zeggenschap en verantwoordelijkheid krijgen gebeuren er wonderen. Mensen voelen aan wanneer ‘hun machine’ waar ze verantwoordelijk voor zijn, gaat haperen. Ze voelen dit aan nog voordat de storing optreedt en voorkomen zo de uitval van een productielijn, wat vervolgens weer veel geld bespaart. De lijsten en handleidingen zijn dan niet meer leidend maar enkel ondersteunend voor de mensen.

Op kleine schaal zullen we een monteur van een warmtepomp de ruimte moeten geven om aan te voelen of alles in orde is voordat hij vertrekt. Hij of zij zal dan veel minder re-work hebben, geen gereedschap laten liggen en met zijn busje ook minder vaak haastig tegen een paaltje rijden.

De intuïtieve geest is een heilige gave en de rationele geest is een trouwe dienaar. We hebben organisaties gecreëerd die de dienaar eert en de gave vergeten is. Albert Einstein-

Olaf Rutten  www.sharpenyourbusiness.nl.

 

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Wim Baars
Goed beschreven hoe het zou moeten, ook ik merk te vaak dat mensen worden aangestuurd alsof het machines zijn terwijl een andere attitude tot prachtige dingen kan leiden. Kortom, goed verhaal en helemaal mee eens.
Ir. Jan G.M. van der Zanden
Lid sinds 2019
Zou het nou bij de zorg en in het onderwijs en de jeugdzorg, met al die alfa en gamma leiders, zo veel beter gaan? Ik denk dat de pointe van het leidinggeven in dit artikel echt ontbreekt.
Koos Groenewoud CFM
Lid sinds 2019
CHAPEAU. Wat een actueel, leerzaam en inspirerend stuk. Uit mijn hart gegrepen.
Ondergetekende is hospitalityman. Dienstverlening zit in mijn DNA. Ik heb geen affiniteit met techniek. Verder heb ik mij de laatste jaren erg verdiept in het thema leiderschap. Ik ben er inmiddels achter, dat het bij installatiebedrijven, Telco's, ICT en bouwbedrijven fout gaat omdat men opgeleid en bezig is met proces-en systeem denken. Dus, inderdaad mensdenken. Dan gaat het lukken!

Meer over Bureaucratie