Toon je opmerkelijke kanten

De komende vier weken wil ik je graag deelgenoot maken van mijn ideeën over personal branding en zelfcreatie. Dat doe ik met vier korte colums, waarin achtereenvolgens de onderwerpen opmerkelijkheid, authenticiteit, autonomie en attentie aan bod komen. Ik wil graag een stapje verder gaan dan een serie artikelen met een hoog tipgehalte aanreiken en je uitnodigen om na te gaan wat het fenomeen personal branding/zelfcreatie voor jou betekent. Hoe sta je tegenover deze vorm van zelfpromotie? Roept het sympathie bij je op of ervaar je het als zinloos uiterlijk vertoon? Zie je het als de zoveelste voorbijgaande trend in managementland of is het misschien toch een blijvertje? Ben je in staat en bereid om jezelf en je ideeën aan je doelgroep te ‘verkopen’ of moeten ze je maar nemen zoals je bent?
Deze en andere vragen komen de komende weken aan bod, met als doel een positief kader rondom personal branding te verschaffen, dat alle ruimte laat voor een persoonlijke invulling.

Meerwaarde en zelfcreatie
Personal branding is te omschrijven als gepercipieerde meerwaarde. Jezelf en je ideeën dusdanig presenteren, dat je opgemerkt wordt voor de dingen waarvoor je opgemerkt wilt worden. Op een wat meer psychologisch niveau is personal branding voor mij synoniem aan zelfcreatie. Het is de vrije keuze waarover je beschikt om de volle verantwoordelijkheid te nemen voor het welslagen van je leven, door richtinggevende waarden te formuleren en daar consequent naar te handelen.
Dit klinkt misschien vanzelfsprekend, maar dat is het zeker niet. Zelfcreatie is een groot goed, dat helaas lang niet voor iedereen is weggelegd. Op het moment van dit schrijven zijn we dagelijks getuige van een strijd in de Arabische wereld waar miljoenen mensen ernaar smachten om deze vrijheid te krijgen en bereid zijn om daar een zeer hoge prijs voor te betalen. Wij hebben wel de vrijheid om keuzes te maken die onze individualiteit benadrukken. Laten we dat dan ook doen.
Hoe? Door je niet te verschuilen in de mist van regels, procedures en vastgeroeste gewoontes, maar door verschillende kleurrijke aspecten van je persoonlijkheid te manifesteren en opmerkelijke keuzes te maken.

Maaiveldcultuur
Van de Ierse toneelschrijver George Bernard Shaw komt de uitspraak dat het leven niet is niet bedoeld om jezelf te vinden, maar om jezelf te creëren. De Franse filosoof Michel Foucault komt met een soortgelijke aanbeveling: doe geen poging om je ware zelf vinden op grond van zelfinkeer en een innerlijke waarheid, maar streef ernaar om van je leven een kunstwerk te maken!
Het zijn mooie, ware woorden, die ik als een levenswijsheid met mij meedraag. Zelfcreatie en levenskunst staan echter haaks op onze oer-Hollandse ‘maaiveldcultuur’. Ergens in ons achterhoofd horen we de echo’s van oude vermaningen als ‘goede wijn behoeft geen krans’ , ‘wie vraagt wordt overgeslagen’ en, de meest hardnekkige van allemaal, ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Deze laatste spreuk was zelfs ooit de titel van een lied waarmee we deelnamen aan het eurosongfestival. We zijn dat jaar opmerkelijk hoog geëindigd....

Wees opmerkelijk
Mijn pleidooi voor een goed leven ligt in de lijn van Shaw en Foucault : wees niet gewoon, maar opmerkelijk. Het maakt je leven in alle opzichten leuker, uitdagender en interessanter, wanneer je uitbundig gebruik maakt van de ‘eigen-aardigheden’ en talenten die jou als persoon kleuren. Dit geldt vooral voor de momenten die de kans bieden om je leven een opmerkelijke wending te geven: een leuke ontmoeting, een spontane ontwikkeling of een kansrijke belofte.
Wat doe je wanneer de dagelijkse routines van het leven worden doorbroken en deze plotselinge mogelijkheden zich aandienen? Blijf je het gewone pad volgen en doen wat je altijd al hebt gedaan, of kies je voor het avontuurlijke, opmerkelijke pad, waar veel meer ruimte is voor authenticiteit en zelfexpressie?

Risico's nemen
Veel mensen zouden graag willen kiezen voor het opmerkelijke pad, maar deinzen terug bij de gedachte dat het risico’s met zich mee brengt om jezelf als uniek, kleurrijk mens aan de wereld te presenteren. Het klinkt een beetje als hoogmoed en arrogantie om op deze manier in het leven te staan. Maar zoals Loesje al zei: ‘wie met beide benen op de grond blijft staan, komt niet ver’.
En zo is het. De kunst van het leven is om keuzes te maken die recht doen aan je authenticiteit en die waardevol en betekenisvol zijn voor je medemens. Opmerkelijke keuzes die laten zien dat je bereid bent om het innerlijke avontuur te zoeken, je levensthema’s uit te dagen en je open te stellen voor het onbekende.
Dat is dan ook precies de vraag die ik jou aan het slot van dit eerste artikel graag wil voorleggen: hoe opmerkelijk wil jij eigenlijk zijn?