'Rijk blijft falen met ICT ontkennen'

Columns

'Rijk blijft falen met ICT ontkennen' Volgens Ton Elias proberen overheid en ICT leveranciers alles bij het oude te laten. Hooguit wat cosmetische veranderingen. (NRC/Handelsblad, 8-12-14)
Begint dan nu het echte probleem boven water te komen?

Het parlementair onderzoek naar ICT-projecten legt de vinger op de zere plek. Daarin wordt het jarenlange beeld bevestigd dat overheid en ICT een weerbarstige combinatie is. De conclusies zijn niet mals. De rijksoverheid heeft haar ICT-projecten niet op orde en maakt haar beleidsambities niet waar. Daarbij ontbreekt het in brede zin aan kennis en kunde om ICT-projecten tot een succesvol einde te brengen. Volgens de commissie kost het misgaan van ICT-projecten minimaal 1 miljard euro per jaar. Begrijpelijk is dat de commissie met stevige adviezen komt die ervoor moeten zorgen dat een ommekeer wordt bewerkstelligd.

De vraag is of met de gegeven adviezen het lek boven water is.

ICT is als ‘220 uit de muur’?
Terecht constateert de commissie dat de overheid zich nog onvoldoende bewust is wat nodig is om ICT-projecten succesvol en voorspelbaar aan te sturen. Dit begint met het vertrekpunt wat ICT voor de overheid betekent. Is het een kostenpost of een strategisch asset? In het verleden sprak een opdrachtgever over ICT als '220 uit de muur, het moet het gewoon altijd doen'. Daar ligt voor een groot deel de oorzaak van het probleem. ICT wordt binnen de overheid teveel als een uitvoeringsprobleem gezien en minder als een strategische keuze.

ICT als cruciaal instrument!
Belangrijk is dat het verantwoordelijk lijnmanagement ICT veel meer als een cruciaal instrument gaat zien voor het realiseren van haar ambities. De lijn is en blijft eindverantwoordelijk voor de realisatie van strategische verandertrajecten waarbij ICT veelal een cruciale rol speelt. Dit houdt in dat het lijnmanagement daar zelf daadkrachtig de regie in moet nemen en deze niet mag overlaten aan lagere echelons of nog erger volledig aan externe inhuur.

Opdrachtgever = probleemeigenaar
Zorg ervoor dat de probleemeigenaar en opdrachtgever zoveel mogelijk dezelfde persoon is. Dit zorgt ervoor dat de urgentie van het welslagen meer in de haarvaten wordt gevoeld. In de adviezen van de commissie staat de instelling van een tijdelijke ICT-autoriteit (BIT met tanden), het centraliseren van de sturing op ICT-beleid en een prominentere rol van de CIO centraal. Alhoewel op zichzelf deze adviezen begrijpelijk zijn, moet voorkomen worden dat daarmee het verantwoordelijk lijnmanagement buiten spel wordt gezet. Immers daar ligt de verantwoordelijkheid van het realiseren van de strategische ambities en de inzet van ICT kan daar niet los van worden gezien.

Zelf aan het roer staan en niet overlaten aan externen
Het zien van ICT als een uitvoerende functie vertaalt zich ook direct door naar de financiële sturing van de overheid. In de bezuinigingsdrift bij overheidsorganisaties wordt veelal snel naar ICT gekeken als ondersteunende functie. Kan dat niet goedkoper? En als er geld voor wordt ingezet, dan graag zodanig dat het uiteindelijk tot substantiële besparingen leidt (bijvoorbeeld door reductie van inzet van FTE's). Tegelijkertijd worden veel besluiten genomen die verstrekkende eisen stellen aan de ICT. Maar vanwege bezuinigingen hebben overheidsorganisaties zeer beperkt eigen medewerkers met kennis van ICT.

Om tegemoet te komen aan de besluiten waar ICT een fundamenteel onderdeel van uitmaakt, worden op veel plaatsen in de organisatie mensen ingehuurd. Het gevolg is dat aan de kant van de opdrachtgever (overheid) vooral veel externen het informeel of formeel voor het zeggen hebben. Ter illustratie: bij een grote overheidsorganisatie werden enkele honderden externen ingehuurd op kernfuncties met als resultaat onvoldoende eigen kennis, mogelijke integriteitsrisico’s en structureel te hoge kosten. Dit kan geen basis zijn voor een succesvol ICT-project. Een volwassen overheidsorganisatie waar ICT een fundamentele rol speelt moet zich eerst afvragen of ze voor haar kernfuncties op gebied van ICT voldoende eigen medewerkers heeft. Mocht dat ontbreken dan is zeer de vraag of ze aan de slag moeten gaan met het initiëren van grootschalige ICT-projecten.

ICT-projecten spelen een cruciale rol bij het realiseren van strategische veranderingen. Het lijnmanagement moet dat tot in de haarvaten voelen. Dit houdt in dat ze zelf aan het roer moeten staan.

Noot Redactie: Zie ook ons dossier ICT projecten en IT projectmanagement bij de overheid.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Nico Viergever
Pro-lid
Net als Vincent van Doorn pleit ik voor sterker opdrachtgeverschap. En inderdaad is het daarbij cruciaal dat de echte probleemeigenaar de opdrachtgever is. Niet de "regie" (een zeer onduidelijker rol overigens) bij een externe leverancier, zoals bij SPEER (MinDef) is gebeurd. En ook niet het opdrachtgeverschap beleggen bij de interne leverancier: de CIO. Ook hiervan was en is nog altijd sprake van bij SPEER. Zie elders op deze site: https://www.managementsite.nl/ict-projecten-falen-ict-projecten

Om exact deze zelfde reden ben ik dan ook mordicus tegen het voorstel van het BIT, zoals ook Van Doorn er bedenkingen bij heeft. Ik stel dat de Cie.Elias problemen probeert op te lossen met hetzelfde denken dat die problemen juist heeft veroorzaakt. Namelijk door ICT problemen te laten oplossen door ICT-ers, door de opdrachtnemers en niet door de opdrachtgever. Zie: http://www.viergever.info/nl/tcict.aspx

Om dan consequent te blijven moet ik grote vraagtekens zetten bij Van Doorn's uitspraak dat ICT een "strategische asset" is. Dit kan alleen een uitspraak van een ICT-er zijn. Natuurlijk is ICT steeds belangrijker in veel organisaties. Maar als ondersteuning van operationele processen. Strategisch? Noem mij een voorbeeld van ICT die strategisch is? Zeker bij de overheid? Zeker bij de door Cie.Elias onderzochte projecten? Zeker bij de grote mislukkingen die Elias niet heeft onderzocht, zoals SPEER? ICT is alleen strategisch als je een leverancier van ICT bent!

Maar dit soort uitspraken dringt ICT wel in de armen van de CIO en andere ICT managers en leveranciers. Dit soort uitspraken lokt wel een BIT van de Cie.Elias uit. Deze uitspraak staat dus haaks op de roep om beter opdrachtgeverschap. Want als ICT echt zo strategisch en speciaal is dan kan je het maar beter in een aparte silo zetten onder beheer van een echte specialist die bepaalt wat er moet gebeuren en hoe het moet gebeuren. Dan moet je het maar beter niet aan de probleemeigenaar overlaten.

ICT kan alleen beter als er beter opdrachtgeverschap is door degene die ICT als middel inzet. Daarom was het macht geven aan CIO's en is het BIT idee contraproductief.
John Belks
Dit artikel slaat werkelijk de spijker op zijn kop! Fusies binnen overheidsland zorgen voor een hoeveelheid inhuur van externen die ongezond is, percentages van 15 procent in loondienst tegen 85% inhuur (van vooral vriendjes en oud collegea, want die waren zo kundig in het "Ja" knikken). Het schijnt binnen de *** nu ook deze vormen aan te nemen, het percentage schijnt daar na de komt van de huidige RvB drastisch zijn doorgeslagen. Met alle gevolgen van dien. En inderdaad wordt ICT als kostenpost gezien i.p.v. strategisch vereist.
Veelal zichzelf overschattende, maar vooral onkundige falende bestuurders en managers in overheidsland. En het wordt er niet beter op.
Jaap Reijling
Pro-lid
Kennis van zaken
Ik rond binnenkort een promotie-onderzoek af naar de besturing Defensie. Conclusie is dat het beleid, in hoofdzaak gevormd door ABD-managers te ver af staat van de praktijk die wordt vormgegeven door de militaire professionals. Dit probleem doet zich niet alleen in Defensie voor maar binnen iedere uitvoerend ministerie. Een collega van mij zei laatst dat: 'ICT de organisatie vast zet'. Ik nuanceerde zijn uitspraak als volgt: 'ICT tracht de organisatie vast te zetten'. Dat lukt evenwel niet in een professionele omgeving. Vaak wordt het niet willen werken volgens de vaste formats aangeboden door de ICT-applicatie gezien als 'verzet' van de uitvoering. Dat is een misvatting. Vele professionele processen laten zich eenvoudig niet vertalen naar strakke procedures. Een 'standing operating procedure' of SOP is een procedure die de professional KIEST om een bepaalde taak uit te voeren. Het is niet een vaste procedure die hij MOET uitvoeren. Dat is het verschil tussen vaktechnische sturing en bureaucratische sturing. Ik pleit voor 'de haalplicht van kennis'.

Managers moeten ontslagen worden indien ze maatregelen afkondigen waarvan ze het effect niet kunnen overzien. Meestal leggen deze managers rapportage-verplichtingen op aan de uitvoerders. De door de uitvoerders aangereikte data kan evenwel alleen goed worden geïnterpreteerd indien de managers de context waarbinnen die cijfers zijn aangereikt kennen.
Nico Wortel
Lid sinds 2019
'220 uit de muur', klinkt erg ouderwets. Sinds 2004 is dat 230 Volt.

Meer over ICT & Internet