Wie 'Kort Amerikaans' al dan niet voor zijn of haar lijst heeft gelezen, weet waar het toe kan leiden; dat korte Amerikaans! Soms kun je dingen uit het overzeese gebied maar beter laten waar ze ontsproten. Leken de hamburger, jazz en het T-shirt uit Amerika nog onschuldig; de Amerikaanse grijze eekhoorn en de brulkikker uit dezelfde contreien doen het gewoon veel te goed in ons kikkerland en drukken de oorspronkelijk bewoners uit hun warme nest.

Al voor de conceptie van de creditcrisis wezen Rijnlandse denkers (waaronder Matthieu Weggeman) op het gevaar van vrijages met de Anglo-Amerikaanse wildebras. Dat zou ooit verkeerd gaan! Te veel gericht op het tellen en vinken. Niet op effecten, maar op telbare zaken die ogenschijnlijk model stonden voor resultaten. Met de naamswijziging van P&O naar HRM konden we er natuurlijk op wachten dat ook de staf en steuner op het gebied van menselijk kapitaal voor de bijl zou gaan.

Ergens in de jaren ’80 staken Engelstaligen hun HR koppen bij elkaar om een tegenwicht te bieden aan de Asian Tigers die duidelijk aan terrein wonnen. 'Managing competences' was het tegenbod. Unieke en key vaardigheden die maakten dat ze de tijger van hun rug zouden houden. In de Rijnlanden gokten we op kennis in plaats van vaardigheden. Investeren in ontwikkeling en know-how (sorry: weten hoe).

Bijna 30 jaar verder weten we iets meer over de afloop. China en India zijn niet meer te kloppen. Europa’s grootste economie 'blueht wie immer' als een van de weinigen. Nederland kreeg rake klappen mede doordat onze banken as well grossierden in subprime hypo’s en daar waar we het wel goed doen, zetten de Yankees ons Osse Organon in de uitverkoop.

Wat is er toch zo naar aan vakmanschap waarmee je mooie, goed en goede producten maakt en diensten levert? Is het beheersen van een vak, een werkwijze, een principe of een proces niet voldoende om een duurzaam bedrijf te runnen? De Meisterpruefung bewijst bij onze Oosterburen al eeuwen zijn nut. Kompetenzen managen zij slechts in bijzinnen.

Op het gevaar af als xenofoob geoormerkt te worden, toch maar opgepast met denkbeelden die hun roots hebben in een andere habitat. By the way: ook de Chinese mug schijnt aan een niet te stuiten opmars te zijn begonnen.

Hollandse groet,
Wilco van Gelderen