Het fenomeen 'groupthinking' heeft een veel te vriendelijke klank heeft voor het desastreuze effect dat het kan hebben. Natuurlijk, als sociale wezens doen we het echt goed bij een bepaalde groepsdruk. Maar gezonde groepsdruk kan omslaan in groepsdwang.
Er ontstaat dan een onzichtbare, maar voelbare, grimmige groepssfeer, waarin elke kritische discussie in de kiem gesmoord wordt. Op zich aardige gedachten kunnen onbedoeld de groep gaan gijzelen: ‘Het moet toch vooral gezellig blijven, we moeten als team wel eensgezind zijn, laten we toch vooral rekening houden met onze achterban’,enz..
Zo ontstaat er een ‘in-groep’ waar je of bij hoort, of niet, en dan ben je ook meteen de vijand. De andersdenkenden worden vanuit de eigen groepsbubbel als de zondebok gebrandmerkt: ze worden niet alleen geweerd en genegeerd, ze worden stelselmatig gekleineerd en aangevallen.
Een rechtstreekse dreiging voor elke vorm van gezonde samenwerking, maar ook van onze democratie.
Het maakt directies en bestuurders blind voor eigen hardnekkige aannames en uiterst intolerant ten aanzien van andersdenkenden (psychologische onveiligheid).
Dit fenomeen heeft zich de afgelopen jaren stelselmatig ontwikkeld in zowel de publieke sector als het bedrijfsleven. Het leven wordt overleven, elke discussie een gevecht en governance wordt een schijnvertoning.
Gerelateerde artikelen
De goede én slechte kanten van groepsdenken in vergaderingen
Rob de Haas
Hoe je als leidinggevende vastloopt in ongewenste teampatronen
Leonie van Rijn
Hoe doorbreek je hardnekkige patronen in je organisatie?
Wendy Nieuwland
Beheersen interactie-patronen onze organisaties?
Willem Mastenbroek
De valkuilen van groepsdenken en tunnelvisie.
Aart G. Broek
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>