Wanneer gaat uw bedrijf failliet?

Columns

Afgelopen week kopte een landelijke krant: 'Explosieve stijging aantal faillissementen'. De verwachting voor de komende maanden werd er gelijk maar even bijgezet: er komen er dit jaar nog zo’n 11.000 aan. Is uw bedrijf daarbij?

In de eerste maand van dit jaar gingen er ruim duizend bedrijven failliet. Dat is bijna vijftig procent meer dan in dezelfde maand vorig jaar. De verwachtingen voor de komende maanden zijn ook somber. Financieel onderzoeksbureau Graydon is in haar onderzoek ook heel duidelijk over de gevolgen van die faillissementen: de schade aan de Nederlandse economie bedraagt daardoor rond 3 miljard euro. Dus nog maar eens die vraag: is uw bedrijf daarbij? Gaat uw bedrijf bijdragen aan die enorme economische schade? Of bent u nog op tijd en in staat uw koers te verleggen?

Verwachtingen
Met name veel kleinere ondernemers klinken nog steeds enorm zelfverzekerd als ze gevraagd worden naar hun visie op de nabije toekomst van hun bedrijf. Waar grote ondernemingen koersen verleggen en alle zeilen bijzetten om de economische tegenwind het hoofd te bieden, zeggen veel kleinere ondernemers dat zij nog steeds op koers te liggen. Dat roept dan natuurlijk direct de vraag op: hoe zit het dan met die faillissementen in de eerste maand van dit jaar? En hoe zit het met de verwachtingen voor de rest van dit jaar? Hoe zit dat met uw verwachting?

Geven ondernemers aanvankelijk vaak een positief beeld van hun toekomst, wanneer je doorvraagt nuanceert dat beeld toch enigszins. Schoorvoetend bekennen enkelen dan toch dat er wel dringend iets moet gebeuren. Dat de economie wel mag aantrekken of dat de overheid maar eens met een plan moet komen om de ondernemer te beschermen. Het ondernemersrisico, dat nu nadrukkelijker dan anders op de loer ligt, moet door de overheid worden weggenomen of toch tenminste gereduceerd. Vooralsnog is daar geen zicht op; de overheid heeft zelf de handen al meer dan vol aan de financiële perikelen. Na de reddingsoperaties enkele jaren terug voor de banken lijkt het enthousiasme bij de overheid zeker ook aardig getemperd. En als er al bedrijven gered moeten worden dan zullen dat toch zeker niet de kleinere zijn; die mogen hun eigen boontjes doppen. Maar hoe doet die kleinere ondernemer dat?

Niet meer zo doorgaan
‘Als ik zo doorga, dan ben ik over een half jaar failliet’, zei mij laatst een leverancier van winkelinrichtingen. ‘Nou, dan maar niet meer zo doorgaan, lijkt me’, was mijn uiterst voorspelbare reactie. De ondernemer was eerst niet blij met mijn antwoord, maar keek me daarna toch vooral aan met zo’n blik van ‘oké, maar wat dan?’. Daar lijkt het probleem van nogal wat ondernemers mee boven water: ze willen wel anders maar hebben geen idee hoe. Na tien, vijftien of meer jaren is hun ondernemerspad zo uitgesleten dat ze niet meer uit dat spoor kunnen komen. Het lukt ze eenvoudigweg niet meer om op andere gedachten te komen of zelfs maar op een andere manier naar hun bedrijf te kijken. Ze zien de afgrond waar ze op afstevenen, weten dat ze moeten sturen en krijgen het desondanks niet voor elkaar. Het lijkt of het bedrijf onafwendbaar op die afgrond af gaat. Het wekt daarbij zelfs geen verbazing dat de ondernemer geen hulp inroept, want zoiets doet hij of zij niet na al die jaren. Dit alles onder het aloude en stoere motto ‘ik ben ondernemer en ik kan heel goed mijn eigen boontjes doppen!’

Toch is dat een bijzondere gedachtegang. Want de bedrijfsauto van diezelfde ondernemer gaat wel op tijd naar de garage voor een onderhoudsbeurt. Stilstaan door pech is een risico dat hij of zij absoluut niet wil lopen. En ook de machines voor de bedrijfsprocessen mogen niet haperen. Onder geen beding! Toch vreemd dat diezelfde ondernemer op het moment dat zijn hele bedrijf risico loopt niet in actie komt. Niet op zoek gaat naar deskundige ondersteuning of een deskundig advies. Heeft dat te maken met ongefundeerde verwachtingen over kosten van deskundigen? Is het een ego-ding? Bang voor gezichtsverlies naar medewerkers, klanten of omgeving? ’t Zou allemaal kunnen.

Wat wordt het? Gaat u dit jaar met die 10.999 ondernemers de ballenbak in en geeft u daar met z’n allen de economische crisis de schuld van? Of bent u een van die ondernemers die de spreekwoordelijke bui zien hangen en op tijd een paraplu pakken of zelfs een regenpak aantrekken?

Via de Kamers van Koophandel en ook via de diverse brancheorganisaties en ondernemersverenigingen is genoeg kennis voorhanden over organisaties die u als ondernemer kunnen adviseren. Die u kunnen begeleiden bij het vinden van een nieuwe koers, die u helpen sturen en van de afgrond wegleiden, die u ondersteunen bij het bereiken van uw bedrijfsdoelen. Het is aan u als ondernemer om daar een besluit over te nemen.
Bent u erbij of blijft u erbij?

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Sjors van Leeuwen
Pro-lid
Interessant artikel en ik onderschrijf het afsluitende advies. Eerder schreef ik over deze problematiek ook al een column op managementsite:

http://www.managementsite.nl/24997/financieel-management/ondernemers-veel-optimistisch.html
Mijn ervaring is dat ondernemers die falen vaak behept zijn met een enorm optimisme en/of een groot ego. Dat is prima mits gekoppeld aan een gezonde dosis nuchterheid en organisatievermogen. Het wordt gevaarlijk als de eerstgenoemde eigenschappen verbonden zijn aan gebrek aan nuchterheid, matig ontwikkeld bestuurlijk inzicht en weinig financieel besef. De crisis is een katalysator bij de teloorgang van kwalitatief minder goed geleide organisaties. Zelden de oorzaak.
Christiaan Baan
Wij hebben in de praktijk veel te maken met ondernemingen wiens toekomst zeer onzeker is. Over het algemeen onderscheiden zich 2 soorten ondernemers: de terriërs; degene die met nog meer energie en kracht zich vastbijten in de problematiek en de struisvogels; degene die "denken" door het probleem te negeren dat het er niet is cq vanzelf weg zal gaan. Beide soort ondernemers (zijn) vergeten om op basis van een kritische zelfreflectie na te denken over een nieuwe strategie en doelstellingen. Ondernemers die op tijd hun verantwoordelijkheid nemen en gaan ondernemen zullen gelouterd door de crisis komen. Het blijft een dankbare taak ze daarbij te begeleiden.

Meer over Besturen en organiseren