Democratisch gedoe

Wat organiseren ons leert over de tekortkomingen van democratie

2170

Columns

Braaf doe ik mee aan alle verkiezingen. Zo ben ik opgevoed. De democratie is met pijn en moeite bevochten en het stemrecht is enorm waardevol. Je kan het je voorouders niet aandoen daar geen gebruik van te maken. En natuurlijk daar is veel van waar, maar ik voel ook iets ongemakkelijks aan democratie. In het organisatievak is me langzamerhand duidelijk geworden waar dit ongemakkelijke vandaan komt.

Als je kijkt naar de inrichting van een organisatie dan zie ik iets dat veel waardevoller is dan medezeggenschap over de besturing van de organisatie: besturing van je eigen werk. Hoe je jouw werk inricht, met wie en hoe je samenwerkt, hoe je jouw tijd verdeelt, welke hulpmiddelen je inzet … dat zijn de punten waar je zelf invloed op wilt. Als je die ruimte hebt (en eens bent met de doelen van de organisatie), dan heb je toch geen behoefte meer om via een vertegenwoordiging en politieke spelletjes bezig te zijn met regelingen die anderen juist deze ruimte ontnemen?

En daar zit dus het ongemakkelijke van de democratie: je kiest een vertegenwoordiger die bezig is met algemene regelingen die aan iedereen worden opgelegd. Terwijl de essentie van wat ik wil de individuele vrijheid is om in mijn dagelijkse dag de dingen te doen die voor mij en mijn omgeving prettig zijn.

Gelukkig kan je in het organisatievak daarin een heel eind komen. Ga met elkaar voortdurend in gesprek over de doelstellingen van je organisatie en hoe je die in praktijk brengt. En vergeet svp de ingewikkeldheid van allerlei regelingen om iedereen voor te schrijven wat in het dagelijks werk dan wel of niet mag. En als iedereen de ruimte ervaart om het werk zelf in te vullen, dan is de behoefte om anderen dat nog voor te schrijven, en de behoefte aan dat democratische gedoe, vast afwezig.