Het crisis-spook waart door Europa

Niet alleen voor ons maar voor vrijwel iedereen is de recente economische ellende onbegrijpelijk. Naar nu blijkt is dit al decennia aan de gang: het compleet onbegrijpelijke "geloof" in "de economie".

Er zijn grofweg twee manieren om naar de financiële crisis van 2008 te kijken. Als een enorme samenzwering, waarbij honderden zo niet duizenden bankiers verspreid over de hele industrie precies wisten wat ze deden toen ze de sector deden ontploffen. De andere kijk is pessimistischer en ziet geen complot dat je kunt ontmaskeren, maar een desastreuze mix van onwetendheid, onkunde en arrogantie.

Want hoe kun je cijfers begrijpen indien de totale waarde van alle beursgenoteerde aandelen 57.000 miljard dollar is of als de totale obligatiemarkt voor overheids- en bedrijfsleningen meer dan 100.000 miljard dollar is. Dat is zelfs voor het toetsenbord van de pc vrijwel niet te bevatten. Honderdduizendmiljard is een één met 14 nullen... Vandaag de dag wordt er ongeveer 3500 miljard dollar PER DAG omgezet op de internationale valutamarkt.

Op dit moment telt ons land 136 voedselbanken, verdeeld over acht regio's die in totaal 25.000 huishoudens voorziet van voedselpakketten. Die cijfers zeggen meer dan al die honderden miljarden euro's en dollars.

De politiek

Het is inmiddels in heel Europa duidelijk dat de maatregelen die genomen moeten worden om het Europese kapitalisme te 'redden' zo drastisch en omvangrijk zullen zijn dat ze nooit op basis van enige consensus uitgevoerd kunnen worden, zeker niet langs de weg van democratische besluitvorming door gekozen politieke partijen.

De enige manier waarop nog strijd geleverd kan worden is langs buitenparlementaire weg, zoiets als 'Occupy'-beweging maar dan op een andere manier. De gevestigde politieke partijen hebben al lang hun machteloosheid bewezen, zij kunnen en willen niet het voortouw nemen in het verzet en zijn nog slechts verlengstukken van de kapitalistische staat. De 'democratische' verkiezingen waarin deze politieke partijen participeren zijn al lang tot een farce geworden waarin 'stemmen' hetzelfde als 'toestemmen' betekent.

Men laat de financiele sector nog steeds zijn gang gaan

Uiteindelijk trekken kiezers een streep in het zand en herkennen ze bijvoorbeeld dat de PvdA, met een fata morgana als 'De Derde Weg' voor ogen, decennia lang de belangen van de perverse bankwereld heeft verdedigd. Zie het recente trackrecord van Wim Kok, die zijn ING-kliek op kosten van de belastingbetaler door de eurocrisis poogt te slepen

Als een doorgaans toch niet onzinnige éminence grise als Kok zó openlijk zijn neus ophaalt voor zijn eigen achterban, als het zover is dat hij daarmee denkt weg te komen, ben je een naïeveling om te veronderstellen dat het electoraat nog wezenlijk geïnteresseerd is in partijprogramma's of in de doorrekenmodellen van het CBS. Kiezers 'ruiken' dat de SP (en in mindere mate de PVV) de laatste strohalm is om zich aan de mensvijandige dynamiek van het flitskapitaal te ontworstelen, hoezeer Jort Kelder ook waarschuwt voor de 'desastreuze plannen' van de tomatenpartij.

Bekijk Het Snelle Geld van Jort Kelder

De rubriek ACTUEEL informeert u over recent verschenen berichten in de media. In elk bericht vermelden wij de oorspronkelijke bronnen. Bronnen: Volkskrant, Bas van der Plas, Banking Blog van Joris Luyendijk