Chaos bij Ajax…maar da’s logisch

Columns

Het heftige conflict tussen de directie van Ajax en ‘De Verlosser’ wordt de afgelopen dagen breed uitgemeten in de Nederlandse pers. Commentaren richten zich vooral op de emotie achter de ontstane chaos. Maar hoe vermakelijk ook, het helpt niemand echt verder. Laten we de retoriek achterwege en bekijken we de situatie door een organisatiekundige bril, dan zien we hoe de door Cruijff aangekondigde val van bestuur en directie toch vooral is te wijten aan een hun eigen gebrek aan bestuurlijke hygiëne en visie op goed organiseren.

Commissie Coronel: klare wijn

Om te begrijpen waarom de huidige machtsstrijd een stuk minder verrassend is dan betrokkenen doen voorkomen, moeten we terug naar februari 2008. Een commissie onder leiding van de inmiddels opgestapte voorzitter van de RvC (Uri Coronel) brengt een rapport uit over het bestuursmodel en voetbaltechnisch beleid binnen Ajax: ‘Ajax, de weg naar winst’.
De commissie stelt hoe ‘de bestuursstructuur van Ajax op korte termijn duidelijk dient te functioneren’. Het advies aan de RvC luidt slechts toezicht te houden en besluitvorming aan de directie te laten. Verder zou de ledenraad op afstand uitsluitend de rol van aandeelhouder van een beursgenoteerd bedrijf moeten hebben, zonder overleg met de toezichthouders in de RvC.
Daarnaast adviseren zij Ajax te kiezen voor een helder model voor de rol van de technisch verantwoordelijken. Daarbij gaf de commissie twee opties:

  • ‘… een sterke trainer met bewezen managementkwaliteiten die leiding geeft aan de gehele betaald voetbal afdeling’
  • ‘…een sterke Technisch Directeur met ruime verantwoordelijkheden die de baas is van een goede trainer (verantwoordelijk voor het eerste elftal)’

Kern van het verhaal: maak duidelijke keuzes over verantwoordelijkheden en hou je daar aan! Klinkt als goed advies gericht op bestuurlijke hygiëne.

Klankbordgroepen?

Helaas wordt pijnlijk duidelijk hoe slecht de bestuurders van Ajax erin zijn geslaagd deze (deels) eigen adviezen door te voeren. Zo worden in februari 2011 drie klankbordgroepen ingesteld om de directie van advies te voorzien. Deze organen (zonder formele verantwoordelijkheden) bestaande uit een afvaardiging van zowel RvC, directie als ledenraad, zijn exemplarisch voor de voortdurende vermenging van rollen en gebrek aan daadkracht binnen Ajax. Want adviseerde Coronel niet zelf de ledenraad op afstand te houden, zonder overleg met de RvC? En wat blijft er over van het eigen voornemen slechts als toezichthouder te functioneren? En alsof dat nog niet genoeg is, geeft de directie als onderdeel van de klankbordgroepen in feite advies aan zichzelf. En is het daar vervolgens hardgrondig mee oneens!

Heet hangijzer

Eén van de klankbordgroepen (Cruijff en Van den Boog) richt zich op de uitvoering van één specifiek advies in het rapport Coronel. Hoe om te gaan met technische verantwoordelijkheden binnen de organisatie Ajax? Een heet hangijzer, dat logischerwijs het meeste wrijving oplevert met de vereniging Ajax, vooral geïnteresseerd in resultaat op het veld.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat een persoonlijkheid als Cruijff de ruimte invult die Ajax zelf heeft gegeven, door geen duidelijke keuze te maken uit de ‘modellen-Coronel’ en de diffuse status van de klankbordgroepen .

Keuzes op basis van individuele kwaliteiten?

Wat staat Ajax nu te doen vanuit organisatiekundig perspectief? De nieuwe RvC en directie dienen vooral de regels van goed bestuur ten uitvoer te brengen. Daarbij helder onderscheid aanbrengend naar rollen van toezichthouders (RvC), beleidsverantwoordelijken (directie) en aandeelhouders (ledenraad).
Rest de structuurkeuze rondom het technisch beleid. Naar ons idee zijn beide opties niet onderscheidend op basis van ambities van de club, maar slechts gebaseerd op persoonlijke kwaliteiten van de aanwezige trainer of Technisch Directeur. Dit organiseren rondom personen gebeurt vaker, doch zelden met resultaat. Zowel trainers als directieleden zijn immers passanten. Wanneer zij vertrekken blijft Ajax achter met een papieren structuur, die niet langer past.

Eigenwijze specialisten

Wij adviseren Ajax lessen te trekken uit de parallellen met moderne ziekenhuizen. Het draait bij beiden vooral om prestaties ‘op het veld’ en eigenwijze specialisten hebben een unieke kijk op organiseren. In ziekenhuizen is men tot de conclusie gekomen dat het schaap met de 5 poten, een uitmuntend specialist mét managementvaardigheden, niet bestaat. Kies dan ook voor een professionele manager (mét verstand van de sector) en koppel die aan een operationele specialist, de trainer. De tweede optie uit het rapport. En natuurlijk brengt dit, net als tussen medisch specialisten en management, ook spanningen met zich mee. Maar men werkt wel op basis van respect voor elkaars professie en acceptatie van wederzijdse afhankelijkheid.
Het is te hopen dat de nieuwe RvC (en directie) niet alleen een keuze maken op basis van emoties en retoriek. Wellicht leiden organisatiekundige overwegingen tot een duurzaam succesvolle keuze; en na (het rapport) Coronel dan echt tot ‘De weg naar winst’.

Tim Krechting en Marthe Paauwe zijn werkzaam bij Berenschot. Zij schrijven deze column op persoonlijke titel.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Paul Hassing
Het conflict bij Ajax is in essentie een conflict tussen het management en de professionals. Het management (Coronel, van de Boog) houdt vast aan procedures, processen en het behartigen van de lopende zaken aan de ene kant en de professionals (Cruijff, Molenaar, Bergkamp en anderen) die individualiteit en creativiteit nastreven aan de andere kant. De professionals hebben inhoudelijk gelijk: de prestaties van Ajax zijn beneden niveau gebleven, er moet iets veranderen. Het management heeft zijn best gedaan maar heeft geen veranderingen (betere prestaties maar wel verlies) tot stand kunnen brengen. Nee, zelfs jonge voetballers vertrekken naar Engelse clubs. Bij Ajax van nu is de bovenliggende partij het management, de professionals (voetballers) passen zich aan. Dat is de heersende cultuur. Wat Cruijff cs in beweging hebben gebracht, is de professionals de bovenliggende partij laten zijn, het management past zich aan, wordt dienstverlenend. Een ware cultuuromslag! Het kan niet anders dan dat deze machtsveranderingen gedonder gaat geven. Dat zou in elke organisaties gedonder geven. Misschien iets dan ons in vele organisaties te wachten staat? Kan Cruijff weer als moderne management goeroe optreden bij andere bedrijven? Een heel interessant conflict met mogelijk verstrekkende gevolgen.
Eric Buining
Ik ben het wel eens met het artikel en bovengenoemd commentaar, maar in elke conflict situatie is er een win-win oplossing mogelijk. Men moet hier alleen wel dan duidelijkheid hebben omtrent het probleem. Indien het werkelijke onderliggende fundamentele probleem van de situatie bij Ajax niet boven tafel komt en er unaniem overeenstemming over is, dan zal er nooit een werkelijke oplossing gevonden worden en zal er slechts symptoom-bestrijding plaatsvinden. Het benoemen van namen van personen in plaats van structuren en processen laat zien dat het wellicht om symptoom bestrijding gaat. Ik mag hopen van niet, maar het belooft tot nu toe niets goed.
Indien het conflict inderdaad gestoeld is op machtsstrijd en politiek, dan is het beter om schoon ship te maken, want geen enkele organisatie wordt er beter van indien mensen slechts geinteresseerd zijn in het eigen machtsbehoud in plaats van de prestaties van de gehele organisatie.
Maar, dit betekent wel dat er wellicht twee conflicten in parallel lopen bij Ajax en het is wel van belang om deze twee dan te onderscheiden van elkaar, want anders wordt er nog steeds geen fundamentele oplossing gevonden voor de eventuele fundamentele problemen waar Ajax mee te maken heeft.
Leen de Kruijf
Lid sinds 2019
Aan de hand van de problemen bij Ajax vraag ik mij wederom af waarom er geen aandacht wordt geschonken aan de vakinhoudelijke kwaliteiten van het management. Of is dit ook al het gevolg van het gemis aan kennis en ervaring. Is het dan al zover dat er over de volle breedte sprake is van een uitholling? Feitelijk komt het erop neer dat we geen behoefte hebben aan managementstructuren die in een laboratorium zijn geboren. Theoretisch kloppen ze aardig. Echter, wanneer de werkvloer zich hiermee niet kan vereenzelvigen, is er fundamenteel gezien iets fout. Dus waarom niet op sommige onderdelen terug naar af. Op gepaste wijze concluderen dat intelligente vergissingen weleens een deel kunnen vormen van de prijs van de vooruitgang. Terug naar de tijd dat de nestgeur, die de vakinhoudelijke manager vroeger eigen was, terugkomt. Met andere woorden managen vanuit een vakinhoudelijke achtergrond. Samenvattend, wil de echte vakinhoudelijke manager bij Ajax thans opstaan. Een technisch manager bekend met het product "voetbal" gesteund door een voorwaardenscheppend bestuur. Een bestuur die bij machte is af te dalen uit de ivoren toren. Niet om te controleren maar om een ieder te stimuleren. Soms gezellig aan de borrel, geen paniek in de tent, gewoon vakinhoudelijk waardig.

Meer over Besturen en organiseren