'Hoe gaat het? Niet zeggen!'

Columns

Marieke, de office manager van Amsterdamse PR-bureau Spin Masters, staat bij de koffiemachine, waar ze bekertjes vult voor haar collega’s en voor zichzelf. Gehaast komt Victor op haar toegelopen. De baas van het bureau heeft altijd haast. ‘Hoi hoe gaat het?’ vraagt hij Marieke en die geeft meteen uitgebreid antwoord. ‘Met mij wel goed hoor, alleen is mijn moeder de laatste tijd niet meer zo goed ter been, ze moet aan de rollator en dat vind ze heel moeilijk. Ze is immers geestelijk nog helemaal bij en nu voelt ze zich…’ en zo kletst Marieke maar door.

Victors linkervoet begint ongeduldig op en neer te wippen en zijn aanvankelijke glimlach verandert in een grimas. Na wat hem een eeuwigheid leek maar in werkelijkheid niet langer duurde dan een minuut kijkt hij op zijn horloge en zegt ‘Sorry dat ik je onderbreek, zou jij dat rapport voor de presentatie zometeen in tienvoud willen kopiëren?’ waarna hij, zonder een antwoord af te wachten, wegbeent richting zijn kantoor. Marieke blijft met open mond en een gefronst vraagteken op haar voorhoofd achter. Hij vroeg toch hoe het ging? Wat was dit voor manier van doen? Wat een arrogantie!

Velen zullen deze irritatieklassieker wel herkennen. Het is een botsing tussen twee communicatiestijlen die diametraal tegenover elkaar staan: die van de Verbinder, Marieke, en die van de Beslisser, Victor.

Verbinders zijn altijd geïnteresseerd in het wel en wee van hun medemens. Als zij iemand vragen hoe het gaat, zijn ze graag bereid naar het antwoord te luisteren, hoe lang dat ook duurt. Als vanzelf gaan ze ervan uit, dat wanneer hen die vraag gesteld wordt, de ander ook openstaat voor hún verhaal. Dat ze met collega’s persoonlijke dingen bespreken, vinden ze de normaalste zaak van de wereld. Hoe beter je iemand kent, hoe meer je met hem of haar rekening kunt houden tenslotte.

Bij Beslissers ligt dat heel anders. De hoe-gaat-het-vraag is voor hen eigenlijk gewoon een adequate inleiding op een zakelijke vraag. Persoonlijke ontboezemingen van anderen vinden ze, zeker op de werkvloer, eigenlijk nogal ongepast. In professionele relaties zullen ze die zelf zelden of nooit doen, omdat ze werk en privé nu eenmaal strikt gescheiden houden. Want werk is werk. En als ze aan het werk zijn ze op een missie, die snel, efficiënt en met goed resultaat moet worden volbracht. Alles wat niet direct met die missie te maken heeft, beschouwen ze als hinderlijke ruis die voor nodeloos oponthoud zorgt. Niet voor niets is Victors favoriete oneliner bij mededelingen over iemand privéleven: ‘Bespaar me je intimiteiten!’.

Herkent u zich in het denken en doen van Victor, van de Beslisser? Stel de hoe-gaat-het-vraag dan niet aan types als Marieke. U weet dat u een uitgebreid antwoord kunt verwachten, u zult uw ongeduld vervolgens waarschijnlijk niet kunnen bedwingen en u beledigt de Verbinder in kwestie met een interruptie. Het is veel effectiever om u te verontschuldigen voor uw haast en meteen de vraag te stellen die u werkelijk stellen wilt. Had Victor gezegd: ‘Hoi Marieke, sorry dat ik het even kort hou, maar ik heb nog veel te doen voor die presentatie van straks. Zou jij dat rapport zometeen tien keer kunnen kopiëren?’, dan had Marieke uiterst begripvol geknikt en was ze meteen na het ronddelen van de koffie aan de slag gegaan, blij te kunnen helpen.

Bent u meer een type als Marieke, een Verbinder dus? Geef dan niet het antwoord op de hoe-gaat-het-vraag dat u normaalgesproken zou geven, maar volsta met ‘Goed hoor, waarmee kan ik je helpen?’. Zo voorkomt u dat u dat de Beslisser tegenover u de kans krijgt u te beledigen door u middenin uw verhaal te onderbreken. In plaats daarvan ontvangt u dankbaarheid voor uw behulpzaamheid. En bovendien: er zijn mensen genoeg om u heen die wél willen weten hoe het echt met u gaat!

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Leon Dohmen
Beste Ewald, Mayleen,

Opvallend vind ik de eenzijdige en zwart-wit benadering van veel sociaal getinte thema's. Ook hier op ManagementSite komt dit steeds vaker voor. Andere redenen i.p.v. verschil in communicatiestijl waarom hij/zij soms niet luistert of afkapt zijn:
- Hij/zij heeft echt geen tijd;
- Hij/zij is helemaal niet geinteresseerd;
- Hij/zij heeft geen klik met je
- Hij/zij is gewoon even moe of verzadigd, want net van tevoren heeft hij/zij ook al iemand uitgebreid aangehoord
- Hij/zij heeft deze keer net even geen zin om te luisteren
- ...

Trouwens, ook verbinders hebben wel eens last van bovenstaande opsomming en vertonen dan minder luisterbereidheid....

Vriendelijke groet,
Leon Dohmen
mayleen de Hoog
Beste Leon,

Dank voor je reactie. Ik kan me goed voorstellen dat het misschien als eenzijdig en zwart/wit op je overkomt.

De reden dat we de verschillende menstypes hier wat uitvergroot neerzetten, heeft te maken met het feit dat nog steeds heel veel mensen onbekend zijn met het fenomeen gedrags- en communicatievoorkeurstijlen. Tijdens onze trainingen is gebleken dat het op deze uitvergrote manier herkenbaarder wordt en daardoor begrijpelijker.

Het leven is natuurlijk nooit zo zwart-wit, en in onze trainingen gaan we er ook altijd van uit dat iedereen alle vier de voorkeurstijlen in zich heeft. Gedurende je ontwikkeling zijn er één, maar meestal 2 stijlen die je voorkeur hebben, die je al naar gelang de omstandigheden inzet. Het vervelende is dat tegelijkertijd met deze ontwikkeling een gevoel bij veel mensen ontstaat dat hun manier DE manier is.. Hierdoor ontstaan irritaties, onbegrip en conflicten als ze samenwerken, of -leven met mensen die dingen op een totaal andere manier doen. Door de verschillen hier wat groter te maken, willen we het bewustzijn van mensen vergroten en ze laten zien dat er achter die verschillen hele goede kwaliteiten zitten. Als je die leert zien, wordt het vele malen makkelijker om ontspannen met elkaar om te gaan en optimaal gebruik te maken van elkaars kwaliteiten in plaats van ons te ergeren aan elkaar. Dan ontstaat er vertrouwen en vertrouwen staat aan de basis van alle goede relaties.

Herken je in je omgeving overigens niet een aantal mensen die een uitgesproken stijl hanteren?

En dat Verbinders af en toe ook wel eens niet luisteren.. Ja dat klopt, het zijn natuurlijk ook maar mensen..

Ik wens je een mooie dag.

met hartelijke groet,
Mayleen de Hoog
Leon Dohmen
Dag Mayleen,

Mensen zijn veelzijdig en hebben meestal meerdere kenmerken die je uitgesproken kunt noemen...

Vriendelijke groet,
Leon

Meer over Conflicthantering / Mediation