Opruimgoeroe Marie Kondo bereikt momenteel het grote publiek met haar Netflix-serie 'Tidying up with Marie Kondo', waarin ze mensen helpt om op te ruimen. Toch vertelde Cesar Majorana in De Nieuws BV op 15 januari dat er een vieze nasmaak aan de serie zit.
En dat deel ik. Ergens vind ik haar opruimmethode mooi, omdat je snel zichtbare verandering en resultaat ziet. Ook aantrekkelijk zijn de Japanse nederigheid en dankbaarheid, en de gedisciplineerde zorgzaamheid waarmee zij te werk gaat. Maar er is ook iets ongemakkelijks aan, want die rommel in het huis lijkt vaak symptomatisch voor iets anders.
Er is soms naast fysieke rommel ook relationele rommel. Maar die pakt Kondo’s methode niet aan, waardoor haar methode in bepaalde gevallen kunstmatig en oppervlakkig blijft, en het effect kortsto...
Dank voor je reactie.Ik ben trouwens goed bekend met Lean en de Toyota Kata, dus onderschrijf je punt op dat vlak. De boodschap die ik wil maken is anders, blijkbaar is die onvoldoende bij jou geland, gezien de scherpheid van je reactie. In mijn optiek is de methode van Lean, Scrum of Marie Kondo in veel gevallen heel behulpzaam en effectief bij het ontwikkelen van de organisatie en de mensen. Echter het is geen wondermiddel voor elk probleem. En dat suggereert de methode van Marie Kondo wel en veel Lean-verkopers ook. Als er rommel of verspilling is, dan is 'deze methode' de oplossing. En dat betwijfel ik. En de oproep die ik doe is simpel: blijf aansluiting maken met de situatie en houd je favoriete methode nog even in de broekzak of in de bezemkast, want mogelijk werkt die niet en is er wat anders nodig.
Misschien wil Marie Kondo ook het liefste zeggen tegen dat gezin uit jouw voorbeeld: Ga in relatietherapie want jullie zorgen niet goed voor elkaar!
Dat zij de wereld overgaat als opruimgoeroe via Netflix werkt vervreemdend. Alsof je tradities en etiquette uit de ene cultuur over een andere cultuur heen kunt plakken.