Het hart van betekenisvol ondernemen

Van betekenis zijn. Dat is wat steeds meer mensen in organisaties drijft. Zij willen de wereld een beetje mooier maken door wérkelijk waarde toe te voegen. Het is de directeur van een zorginstelling die erkenning en respect voor cliënten belangrijker vindt dan het protocol. Het zijn de medewerkers van de corporatie die investeren in huizen als bouwstenen van leefbaarheid. Het is de sportschoolhouder die een goede boterham verdient, maar bovenal de gezondheid van zijn sporters dient. Deze organisaties geven werk een menselijk gezicht en laten ons zien dat het realiseren van maatschappelijk en financieel rendement hand in hand gaat.

Welkom in de betekeniseconomie!

Betekenisvol ondernemen is het nieuwe normaal. Het realiseren van maatschappelijke impact is het moderne mantra van veel organisaties. In sommige organisaties lopen mensen over van ambities en gebruiken veel mooie woorden en prachtige plaatjes om hun waar aan ons te verkopen. De beloftes waarmaken is een stuk lastiger. Een volzin is nog geen zinvolle daad. Meer marketing dan zingeving. Hoe dunner de identiteit, hoe dikker het imago. Als de energieleverancier wiens groene stroom grijs blijkt te zijn.

Andere organisaties proberen daadwerkelijk handen en voeten te geven aan hun idealen. Met vallen en opstaan, maar met de bedoeling voor ogen; welke maatschappelijke opgave ligt er voor ons en waar worden we verwacht?

Van betekenis zijn is voor deze organisaties de kern van de zaak. Maar wat maakt hen gewoon bijzonder, bijzonder gewoon? Betekenisvolle organisaties werken vanuit passie en compassie. Deze tweecomponentenlijm levert een ijzersterke verbinding op.

Passie is het heilig vuur waarmee we bergen kunnen verzetten. Het is de bron van onze bezieling, de brandstof voor onze motor. Als je in contact komt met een organisatie weet je meteen hoe het met de brandstofmeter staat. Aan de lijn met de ene helpdesk voel je de verveling en de lage energie en bij de andere ervaar je sprankeling en welwillendheid.

Passie werkt aanstekelijk, maar organisaties winnen aan zeggingskracht als er een tweede component wordt toegevoegd: compassie.

Compassie is onze menselijke betrokkenheid bij de ander. In het bijzonder als onze hulp nodig is, omdat iemand kwetsbaar is, zorgen heeft of pijn lijdt. Het goede nieuws is dat het een aangeboren kwaliteit is van ons allemaal. Compassie is liefde in actie. Mensen in organisaties die vanuit medemenselijkheid zorg dragen voor de echte behoeften van de ander maken het verschil.

Mensen die dit waarmaken in de weerbarstige werkelijkheid van alledag zijn aanstekelijk. Zo ontmoette ik een vluchteling uit Irak die als voorman werkt in een houtwerkplaats voor kansarmen. Hij heeft een passie voor hout, maar zijn hart gaat uit naar de medewerkers. Zonder het te beseffen belichaamt hij een compassievolle stijl van leidinggeven. Wat hij zei raakte me: "Compassie? Dat woord ken ik niet. Het helpen van anderen heb ik van mijn moeder in Irak geleerd. Soms voel ik me niet zo lekker, maar ik probeer me sterk te houden. De werkplaats en de medewerkers kan ik niet missen. Als ik zie dat zij plezier hebben in hun werk, dan ben ik blij in mijn hart en ga ik voldaan naar huis.” 

Werken vanuit passie en compassie is het hart van betekenisvol ondernemen. Wat kunnen mensen in organisaties doen om dit hart sneller te laten kloppen? Het vraagt om de beweging van ZIEN, BEWOGEN WORDEN en IN BEWEGING KOMEN.

In hoeverre zien we onze klanten, patiënten, leerlingen, bewoners, burgers en gasten daadwerkelijk? In de volheid en snelheid van het dagelijks leven gaat echte en oprechte aandacht vaak verloren. Toch weten we zelf wel hoe fijn het is om gezien en gehoord te worden. Zeker op momenten dat we kwetsbaar zijn.