Hoeveel verdient een politieman? Een leraar? Een commissaris? Te weinig? Teveel? De vraag stellen is je hoofd in een wespennest steken. Het resultaat een prikkelende discussie waar het moeilijk uitkomen is.
Als Nederlandse vereniging van Commissarissen en Directeuren laten we de discussie over politie- en onderwijssalarissen aan de desbetreffende experts. De honorering van commissarissen en toezichthouders houden we echter zelf tegen het licht. Want er is iets mee aan de hand: de honorering staat niet meer in verhouding tot de gevraagde en benodigde kwaliteit en inzet. Geen populaire stelling in tijden van crisis en nullijn, maar wel eentje die hout snijdt.
Bestuurdersbeloning en ethiek
Maar voordat we de honorering van commissarissen en toezichthouders op de korrel nemen, richten we ons vizier kort op dat van bestuurders. Tenslotte is de vaste en variabele beloning van deze groep naast jaarlijks onderwerp van discussie in media en parlement, tevens de verantwoordelijkheid van toezichthouders.
In de Verenigde Staten was de ratio tussen beloning van de CEO en de gemiddelde werknemer tussen 1970-1979 40. Oftewel, een CEO verdiende 40 maal het salaris van de gemiddelde werknemer. Vervolgens ontwikkelde de ratio zich van 69 tussen ’80-89 naar 187 tussen ’90-’99 tot 367 in de periode 2000-2003. Is dit wenselijk en houdbaar? Bedreigt zo’n ontwikkeling niet het draagvlak van een economisch systeem? Nu zijn de Verenigde Staten Nederland niet, maar desondanks is dit een ontwikkeling die ook door Raden van Commissarissen dient te worden bestudeerd. Noem het de ethiek van honorering.
Toezicht in zorg, onderwijs en cultuur ontevreden
Terug naar de beloning van commissarissen en toezichthouders. Wat blijkt? Zij zitten al jaren onder de nullijn. Want ondanks dat de beloning licht stijgt, is deze stijging minder dan de inflatie. Onderzoek van Prof. dr. Mijntje Lückerath-Rovers en Prof. dr. Auke de Bos laat dit duidelijk zien. In 2007 kreeg de gemiddelde commissaris 14.500 euro voor zijn of haar inspanningen. Vijf jaar later is dit bedrag gestegen tot 15.000 euro. Een verschil van 3,4 procent tussen 2007 en 2012. Ongecorrigeerd voor inflatie.
Ondertussen stijgen de eisen en de verantwoordelijkheden. Toch bleef het Malieveld leeg en ontwerpt men in Den Haag wetgeving die de beloning van toezichthouders in de (semi-) publieke sector verder aan banden legt...
Is het in het kader van bovenstaande vreemd dat in 2011 het aantal commissarissen en toezichthouders dat ontevreden is over zijn of haar beloning steeg van 34 naar 42 procent t.o.v. 2010? Sterker nog, dat in de zorg, het onderwijs en de culturele/goede doelen sector dit percentage steeg naar respectievelijk 46, 69 en 100 (!) procent!
Beloning toezichthouders en commissarissen: haaks staande trend
Een dalend gemiddeld reëel (gecorrigeerd voor inflatie) inkomen in combinatie met een stijgend percentage ontevreden commissarissen, dat levert spanning op. Spanning die verder toeneemt bij het door zowel de wet als de publieke opinie nog verder beperken van beloning, alsmede het maximaliseren van het aantal te bekleden commissariaten.
Hoe hoog de beloning voor toezichthouders en commissarissen moet zijn, is niet aan de NCD. Dat is een zaak van de betrokken ondernemingen en instellingen. Onze taak beperkt zich in deze tot het signaleren van een trend. Een trend die haaks staat op stijgende inspanningen, verwachtingen, aansprakelijkheid en verantwoordelijkheden van toezicht.
Susanne Stolte
Voorzitter NCD – Nederlandse vereniging van Commissarissen en Directeuren
Gerelateerde artikelen
Commissarissen en toezichthouders: toetsen of certificeren?
Susanne Stolte
Wat is er mis met het toezicht in semi-publieke organisaties?
Rienk Goodijk
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
er is een oplossing voor betrokkenen als de trend in dit schrijnend probleem zich zou voortzetten : de voedselbank
Jos Steynebrugh
Marketing en Innovatie Consultant
Hoeveel commissiariaten hebben uw leden gemiddeld? En hoeveel doen ze er eigenlijk voor? Want er gaat nogal wat mis in het landje van toezichthouders?
Misschien toch eerst maar eens even in de spiegel kijken voordat U gaat klagen en ons wilt doen geloven dat uw leden meer moeten ontvangen.
hoofd in een wespennest steken. Gezien jullie reacties een voorzienende
blik. Dat dat wespennest er is, betekent niet dat de vraag niet gesteld
moet worden. Ik kan de vraag ook als volgt aan jullie stellen: hoe
zouden jullie het vinden als jullie aanzienlijk meer werk moeten
leveren, met aanzienlijk strengere verwachtingen/eisen met ook een
aanweziger kans dat je hierop publiekelijk (dus buiten je directe
kring) aangesproken kan worden voor een lager of niet toegenomen
salaris? Oftewel de tijdsinvesteringen en het afbreukrisico van je
dagelijkse vak neemt wezenlijk toe maar de extrinsieke / financiele
motivatie niet
Dit zijn 'risico's' die een toezichthouder/commissaris bereid is te
nemen, dat is een (toegenomen) verantwoordelijkheid die bij de rol
hoort. Dat ik daarbij het punt maak dat de extrinsieke beloning onder de
loep genomen mag worden, is mijns inziens niet vreemd.
Even serieus: de ethische kant van de zaak kan eenvoudig concreet worden gemaakt.
Schets van de verhoudingen bij een salaris van 2 ton en meer.
Als een “kopstuk” een werkende alleenstaand moeder van 3 kinderen kan overtuigen waarom hij/zij in één uur evenveel zou mogen verdienen als die moeder in een volle maand ploeteren, dan mag dat van mij.
Groet,
Jos Steynebrugh
Volgens mij heb je zelf al de oplossing gegeven.
Als je als commesaris niet instaat bent het salaris van de je bestuurders te beteugelen dan zal je van de buitenwacht niet veel hoeven te verwachten.
Als de commesarissen in staat zijn een ethisch verantwoord salaris voor de bestuurders te realiseren krijg je waarschijn de handen wel op elkaar.
Echter zoals je het nu voorstelt, wordt het gevoel van oude jongens krentenbrood alleen maar versterkt.
Gebruik je positie om paal en perk te stellen aan beloningen van bestuurders en je zult versteld staan van de veranderingen in de publlieke opinie.
Succes
Gerard van Veldhuizen
Volgens deze bron http://www.nationaalregister.nl/upload/docs/2012_Verslag_Debatbijeenkomst_U_wordt_gemaximeerd.pdf
hebben commissarissen gemiddeld 3 van deze bijbanen. Gemiddeld besteed een commissaris 13 uur per maand aan zijn taak. 3 banen betekent dus 45.000 Euro.
Dat is aardig meegenomen, dacht ik. Een minister verdient 140.000 Euro, en heeft duidelijk meer verantwoordelijkheid en afbreukrisico.
En, zoals Gerard van Veldhuizen zegt: als toezichthouders de salarissen van directie zo de pan uit kunnen laten rijzen, dan kunnen ze niet op veel steun rekenen.
Bovendien hebben de laatste jaren een aantal (financiele) schandalen laten zien, die genadeloos aantonen dat het toezicht in heel veel gevallen niets voorstelde.
Laatste vraag: als commissaris een bijbaan is, wat is dan hun hoofdbaan ? Directielid misschien ...
Groeten,
Edward
U stelde de vraag: hoe zouden jullie het vinden als jullie aanzienlijk meer werk moeten
leveren, met aanzienlijk strengere verwachtingen/eisen met ook een aanwezige kans dat je hierop publiekelijk (dus buiten je directe kring) aangesproken kan worden voor een lager of niet toegenomen salaris?
Mijn antwoord hierop is! Dit gebeurt de gewone medewerker dagelijks!! En ook nog eens zonder veel bewijs.
Verder wil ik nog wel eens die Commissaris ontmoeten, die alleen deze vergoeding ontvangt. Of ze doen het erbij, of ze doen het na de pensioenering.
Groet,
Rein