Tja, wat moet je hier nu, als niet manager, op antwoorden!
Komt het misschien dat ‘de werkvloer’ het moe geworden is commentaar te leveren waar toch niet naar geluisterd wordt, de managers weet het tenslotte toch altijd beter, want daar is hij voor ingehuurd?

Of komt het omdat ‘de werkvloer’ het management niet meer verstaat omdat die onderhand een eigen taal spreken, een taal die de ‘gewone’ medewerkers niet meer kan begrijpen?

Maar misschien is het wel zo dat ‘de werkvloer’ het zat is om bij iedere nieuwe manager ook van werkmethode te moeten veranderen, wat vandaag nog goed was deugt morgen niet meer of andersom?

Misschien is het wel zo dat ‘de werkvloer’ de manager gewoon niet meer vertrouwd omdat iedere vernieuwing voor de werknemer betekend; ‘minder voor meer’, terwijl de top het principe ‘ veel meer voor ?????’ hanteert?

Of is ‘de werkvloer’ al zo getraind/afgericht, want het is toch o zo ingewikkeld allemaal, dat ieder initiatief van die kant al als een klein wonder (of als hopeloos eigenwijs) moet worden opgevat?

Of is de werkvloer massaal vervallen tot het opportunisme, goed voorbeeld doet goed volgen, overleven is tenslotte alles, hoe maakt niet meer zoveel uit?

Of is ‘de werkvloer’ gewoon bang voor z’n baan, wie kritisch is staat al gauw te boek als ‘klokkenluider’ en we weten allemaal wat er met deze mensen gebeurt!

Tja, managers, wat is hierop uw antwoord? U was er immers bij, gaf leiding, stond vooraan, wees de weg, waar ging het dan toch mis? Of ging het helemaal niet mis en vindt u het allang best zo?