Wie afgelopen zondag van het spoor gebruik wilde maken kwam bedrogen uit. Door wisselstoringen kwam in ons land het gehele treinverkeer stil te liggen, terwijl het kwik maar enkele graden onder het vriespunt dook. En ook nu nog is ProRail druk in de weer om de ontregelde spoorinfrastructuur op te lappen.

Je kunt zeggen wat je wilt van Rusland, maar op het gebied van vaccinaties hebben ze daar de zaken goed op orde. Dat geldt zeker ook voor het beheer van de spoorwegen. Treinen rijden daar over het algemeen stipt op tijd. Zelfs de trein die dwars door Siberië heengaat, houdt zich in de winter uitstekend staande. De BAM-express is het meest noordelijke treintraject ter wereld, dat over ruim 4.000 kilometer verschillende steden en dorpen in Siberië met elkaar verbindt. Zelfs bij sneeuwstormen en temperaturen van 50 graden onder nul, weet men zich uitstekend aan de dienstregeling te houden.

Ook in landen als Zwitserland en Noorwegen, weten ze hoe ze op een professionele manier het spoorwegnet moeten managen. Zelfs tijdens de winter, waarbij de weersomstandigheden in sommige regio’s extreme vormen kunnen aannemen. Vooral in de bergen heeft men in dit jaargetijde last van lawines en ijzige omstandigheden, die het treinverkeer volkomen lam kunnen leggen. Desalniettemin slaagt men er ieder jaar weer in om de uitval van het treinverkeer tot een minimum te beperken. Op het gebied van punctualiteit doen de spoorwegen daar ’s winters nauwelijks onder voor de zomer. Ook bij onze zuiderburen hebben ze weinig last van uitval, als de winter flink huishoud. Bij Infrabel, de Belgische evenknie van ProRail, is het beheer van de spoorwegen in goede handen. Taferelen zoals wij die de afgelopen dagen hebben gezien, komen daar nauwelijks meer voor. Onze zuiderburen kunnen in deze periode met een gerust hart gebruik maken van ‘den ijzeren baan’.

Volgens de directeur van ProRail was er afgelopen dagen vanwege de weersomstandigheden, haast geen beginnen aan. ‘Het was dweilen met de kraan open!’ Met man en macht is er de afgelopen dagen gewerkt aan het spoor, om treinverkeer mogelijk te maken. Storingsploegen zijn constant in de weer om problemen met wissels te verhelpen. En er worden zelfs hulplocomotieven ingezet, om gestrande treinen van het spoor te halen. In het verleden hadden we nog wisselwachters, en treinmachinisten die zelf ter plekke het probleem van vastgelopen wissels op het spoor mochten oplossen. Zelfs in 1963 was er geen vuiltje aan de lucht, toen we de strengste winter van de twintigste eeuw meemaakten, en Nederland veel weg had van een immense poolvlakte. Desondanks konden schaatsliefhebbers tijdens deze winter toch altijd rekenen op onze spoorwegen, om op tijd voor de Elfstedentocht in Leeuwarden te zijn.

‘We moeten van het gas af, om te beginnen met ProRail!’, is een slogan die in dit kader zonder meer relevant is. Zolang twee derde van de wissels langs ons spoor, nog verwarmd wordt met gas, is het dweilen met de kraan open. Bij iedere hevige sneeuwstorm en vrieskou raken die meteen ontregeld, omdat ze met een glasvlammetje worden aangestuurd. De vergelijking met de oude cv-ketels ligt hier voor de hand. Ook die werden dikwijls buiten werking gesteld, omdat de waakvlam zijn werk niet meer deed. In Zwitserland en België zijn ze een stuk verstandiger, en hebben ze in het verleden voor een meer structurele oplossing gekozen. De spoorwegbeheerders zijn daar al lang van het gas af. Daar worden alle wissels tegenwoordig elektrisch verwarmd. Dat voorkomt een hoop ellende en maakt definitief een einde aan het jaarlijks terugkerende incidentenmanagement.

 

Geachte directie van ProRail,

ProRail is een aantal jaren geleden met de volgende campagne gestart: Verbindt, verbetert en verduurzaamt. Ik zou zeggen ga vandaag nog van het gas af, dan ben je al een heel eind op weg

Met vriendelijke groet,

Ton Verbeek