Hoog tijd goed na te denken over je bestaande bedrijfsmodel

In tijden van voorspoed hoef je weinig na te denken over een andere strategie. Maar tijdens een recessie moet je het lef hebben om de bakens te verzetten en goed na te denken over je bedrijfsmodel.

In hun vrije tijd houden buschauffeurs er soms rare gewoonten op na. Sommigen volgen in het weekend met de auto dezelfde busbaan als tijdens hun werk. Anderen hebben de neiging om te stoppen voor de bushalte, waar ze doordeweeks passagiers oppikken. En er is ook een categorie chauffeurs die echt stoppen voor een bekende halte. Tot grote hilariteit van vrouw en kinderen.

Het gevolg is dat sommigen ’s maandags in paniek bij de bedrijfspsycholoog terecht komen. De patiënten vragen zich af of ze nog langer geschikt zijn voor het werk dat ze uitvoeren. Maar psychologen zijn hier inmiddels aan gewend en leggen uit dat het hier om een Pavlov-reactie gaat.  In feite gaat het hier om een milde vorm van conditionering. Iedere keer als de chauffeur een bekende halte ziet gaat er een belletje rinkelen en heeft men de neiging om te gaan remmen.

De kracht van routines versus de noodzaak tot vernieuwing

Maar dit verschijnsel doet zich niet alleen bij buschauffeurs voor. Bij tal van andere beroepsgroepen speelt conditionering een grote rol en nemen we vaak dezelfde busbaan. Neem nu makelaars. Al jaren wordt deze beroepsgroep zwaar getroffen door de recessie. Toen het in deze sector nog voor de wind ging verkocht een makelaar drie tot zes huizen per maand. Nu is dat teruggelopen naar een tot twee huizen per maand. De verwachting is dat de komende jaren nog eens honderden kantoren failliet zullen gaan. Desondanks gaan de meeste makelaars op dezelfde voet door terwijl de woningmarkt in rap tempo is getransformeerd van een verkopersmarkt in een kopersmarkt.

Drie jaar geleden viel ons oog op een koophuis bij ons in de buurt. Toen we de makelaar belden kregen we te horen dat het huis net verkocht was. ‘Helaas kunnen we u niet verder helpen’, was de respons aan de telefoon. Met deze korte zakelijke afhandeling werden we nog een aantal malen geconfronteerd. Dit keer bij andere makelaars in Zwolle. Ondanks de prachtige websites en gelikte folders besloten we niet langer met deze partijen in zee te gaan. Dan maar iets langer wachten op ons droomhuis.

Uiteindelijk kwamen we bij een makelaar terecht die wel goed door had waar het om draait. Ondanks dat hij in eerste instantie nee moest verkopen, nodigde hij ons toch uit voor een eerste kennismaking op kantoor. Daar werden zorgvuldig onze woonwensen vastgelegd. Drie maanden later zaten we in ons nieuwe onderkomen. En ook met de after-sales wist men zich te onderscheiden. Kort na onze intrek werden bloemen bezorgd. Een half jaar later werd er telefonisch contact opgenomen. Het was de makelaar. Men wilde graag weten of alles naar wens verliep in ons nieuwe huis.

Meedenken met de klant is in deze branche net als in andere sectoren een absolute noodzaak om te overleven. En creatief denken is dan een eerste vereiste. Om vraag en aanbod echt op elkaar af te stemmen zou de makelaar ook een rol kunnen vervullen bij de financiering van het vastgoed. Waarom zou je niet aan de verkoper vragen om een deel van de hypotheek voor zijn rekening te nemen? Zeker als het partijen betreft die vrij van schulden zijn. Zo kunnen senioren heel wat starters uit de brand helpen, die moeite hebben om hun lening bij de bank rond te krijgen. Op die manier snijdt het mes aan twee kanten, want als verkoper heb je de zekerheid van een onderpand en extra inkomsten.

Neem jij ook nog steeds dezelfde busbaan? Dan wordt het hoog tijd eens goed na te denken over je bestaande bedrijfsmodel. Houdt het eens per jaar goed tegen het licht en pas het aan. Want blijven varen op je ervaring is killing in een tijd waarin de marktomstandigheden razendsnel veranderen!