De Europese truckindustrie bevindt zich in een ingrijpende transitie. Strenge emissiedoelstellingen, geopolitieke spanningen en razendsnelle technologische veranderingen zetten fabrikanten onder grote druk en zorgen voor toenemende concurrentie. Tegelijkertijd wijzen signalen erop dat Chinese producenten op termijn hun entree willen maken op de Europese truckmarkt. Waar Chinese merken bij personenauto’s al een stevige positie hebben veroverd, blijft hun invloed bij trucks vooralsnog beperkt. Dat concludeert KPMG in het rapport “Electric trucks: can incumbents still capitalise?”, uitgevoerd voor BOVAG.

Een industrie onder druk

Om de Europese klimaatdoelen voor 2030, 2035 en 2050 te halen, moet de transportsector versneld verduurzamen. Die sector is nog steeds verantwoordelijk voor een groot deel van de CO₂-uitstoot – en die daalt nauwelijks. Truckfabrikanten moeten de gemiddelde emissie per verkochte truck in 2030 met 45 procent verlagen ten opzichte van 2019. De grootste winst moet komen van elektrische vrachtwagens, want alternatieven als waterstof of biobrandstoffen blijven duurder of minder efficiënt.

Alle grote Europese merken hebben inmiddels elektrische trucks in hun aanbod, maar de verkoop blijft achter. Dat maakt het moeilijk om de emissiedoelen te halen én de hoge ontwikkelkosten terug te verdienen. Veel investeringen in eerdere generaties elektrische trucks zijn al ingehaald door nieuwe technologie. Tegelijkertijd moeten fabrikanten investeren in de Euro 7-norm, omdat trucks met Euro 6 vanaf 2028 niet meer verkocht mogen worden. En met de herverkiezing van Trump lijkt de lucratieve Amerikaanse markt voorlopig buiten bereik.

De businesscase van elektrisch rijden

Elektrische trucks zijn in aanschaf nog flink duurder dan dieselvarianten, maar de totale gebruikskosten (TCO) naderen snel elkaar. In veel segmenten wordt TCO-pariteit binnen twee à drie jaar verwacht, wat de overstap zal versnellen. Toch blijft er onzekerheid over de levensduur, restwaarde en energieprijzen.

De grootste uitdaging ligt echter in de infrastructuur. Europa heeft dringend behoefte aan voldoende laadlocaties, aangepaste parkeer- en rustplaatsen en een sterker elektriciteitsnet. Ook voor transportbedrijven betekent de overstap een forse omslag: andere routes, andere planningen, andere ritdynamiek.

Nieuwe concurrenten aan de horizon

Alle grote Europese truckfabrikanten – van Volvo tot Mercedes-Benz Trucks – hebben een serieuze elektrische strategie. Maar ook nieuwe spelers als BYD en Foton kijken naar Europa. Hun elektrische trucks zijn technisch interessant en vaak 20 tot 30 procent goedkoper te produceren. Toch ontbreekt het hen nog aan merkreputatie, een pan-Europees servicenetwerk en trucks die geschikt zijn voor lange afstanden.

Dat verschil is logisch, stelt KPMG. De Chinese truckmarkt draait vooral op korte stedelijke ritten, terwijl Europa sterk afhankelijk is van langeafstandstransport. Bovendien lag de Chinese industriepolitiek de afgelopen jaren meer op personenauto’s dan op trucks. Een grootschalige Chinese doorbraak in Europa lijkt daarom op korte termijn onwaarschijnlijk, maar op middellange termijn vormen deze nieuwe toetreders wel degelijk een serieuze bedreiging.

Conclusie

De elektrificatie van de trucksector is geen technologische keuze meer, maar een economische en geopolitieke noodzaak. Europese fabrikanten hebben nog een voorsprong in techniek, service en merkvertrouwen, maar die marge slinkt snel. De vraag is niet óf elektrische trucks de norm worden, maar wie ze gaat leveren en wie de infrastructuur op tijd klaar heeft. De komende vijf jaar bepalen of Europa z’n eigen transporttransitie in handen houdt, of de regie langzaam doorschuift naar het oosten.

Lees ook: Kopen we in 2030 30% nieuwe elektrische vrachtwagens?