Er wordt zoveel geschreven over interne communicatie bij veranderingen, ook op deze site, dat je zou denken dat dit de enige gewenste communicatie-expertise zou moeten bij een verandertraject. Het is tijd voor communicatieprofessionals en verandermanagers om dit beeld los te laten. De werkelijkheid is dat we al extern communiceren bij veranderingen. Trends in de organisatie van arbeid en trends in de techniek laten zien dat dit alleen maar belangrijker wordt.

We doen het al
We communiceren allang extern bij veranderingen, soms zelfs voordat er intern gecommuniceerd wordt. Er zijn talloze actoren buiten de eigen organisatie die belangen hebben die geraakt kunnen worden door een verandertraject. Vakbonden, sponsors, klanten, leveranciers (denk ook aan externe medewerkers), aandeelhouders. Of, misschien wat minder voor de hand liggende voorbeelden: maatschappelijke instanties, omwonenden, de politiek. We doen het dus al, waarom benoemen we het dan niet?

Trends

Organisatie van arbeid
Organisaties worden in toenemende mate netwerkorganisatie, flexibeler en wendbaarder, samenwerking in ketens om samen waarde te creëren wordt belangrijker. Als de eigen organisatie verandert, verandert de omgeving mee of neem je deze mee in de verandering. Of andersom natuurlijk: de omgeving verandert en de eigen organisatie verandert mee of probeert aan te haken. Al eerder merkte ik op dat we al communiceren met klanten en leveranciers, nu hebben we het over allianties, netwerken, ketens en partnerships. Organisaties werken in toenemende mate samen met andere organisaties en zijn met elkaar vervlochten. In deze situatie vasthouden aan een strikt onderscheid tussen interne en externe communicatie bij veranderingen is niet houdbaar en kan zelfs contraproductief zijn.

De techniek
Social media en mobiele telefoon. Ze zijn niet meer weg te denken. Gevolg is dat zaken die binnen een organisatie spelen veel eerder dan voorheen naar buiten komen of dat zaken die zich buiten de organisatie afspelen veel sneller naar binnen komen. De grens tussen interne en externe communicatie vervaagt hiermee. Dit geldt dus ook voor communicatie bij veranderingen.

Wat nu?
Bovenstaande is een pleidooi om naast interne communicatie bij veranderingen ook aandacht te schenken aan externe communicatie bij veranderingen. Misschien moeten we het gewoon over verandercommunicatie hebben die zowel extern als intern gericht kan zijn, afhankelijk van het doel. Kern is dat de wereld niet zwart/wit is en vele grijstinten kent en dat het harde onderscheid tussen interne communicatie en externe communicatie soms niet zou moeten bestaan. Door dit te onderkennen, hierop actie te ondernemen, expertise te delen, verwachtingen te managen, af te stemmen, kunnen communicatieprofessionals en verandermanagers veranderingsprocessen in gang zetten en beter laten verlopen. Beter dan nu vaak het geval is.