Zin in ondernemen: leren van de dood

Als we aandacht geven aan de dood, aan onze sterfelijkheid, dan zullen we paradoxaal genoeg het leven meer ten volle gaan leven. In het bedrijfsleven zijn we veelal vol in de buitenwereld bezig en is de dood zelden een onderwerp van gesprek, een gemiste kans wat mij betreft.

Als we aandacht geven aan ons sterven, dan zullen wij juist ons leven meer gaan waarderen. Bij- en hoofdzaken worden dan als vanzelf van elkaar gescheiden, we zullen dan meer vanuit onze kern gaan ondernemen. Nogal logisch dat dat dan beter lukt!

Anderhalf uur

Gisteren sprak ik een zoon van mij die net terugkwam van een uitvaart, de schoonvader van een goede vriend was overleden. Hij vertelde: “Anderhalf uur heb ik aandachtig geluisterd, het was indrukwekkend. Ik heb er veel van geleerd. Vreemd genoeg voel ik me nu een stuk beter, heb meer zin in het leven gekregen. Ik wil het leven ook minder serieus gaan nemen, minder zwaar. Wel mijn best doen, maar dan anders...” Mooie rijpe inzichten voor een twintiger. 

Memento mori et carpe diem 

Op nagenoeg alles in het leven bereiden we ons goed voor. Met opleidingen bereiden we ons voor op onze carrière en ook daarna volgen we cursussen op velerlei gebied. Een leven lang leren wordt gepromoot. Maar een cursus over sterven, dat komt niet snel in ons op. Praten met dierbaren en collega’s over hoe wij tegen onze sterfelijkheid aankijken of wat we erbij voelen doen we niet makkelijk. En toch, het zou een enorme verdieping geven aan ons leven en onze relaties. Wat zijn je ervaringen met de dood? Hoe ga je om met afscheid nemen? Wat vind je juist nu zo belangrijk in het leven? Wat doet er écht toe? De antwoorden zijn parels die voor het oprapen liggen. Het geeft extra zin in en aan ons werk en leven. 

Weet dat je sterft en pluk de dag, 'memento mori et carpe diem!

Waarom 

Waarom is dit een ondernemerschaps-leiderschaps-management thema? Omdat we nog vaak onbewust bezig zijn met onbenulligheden.

Door ons voor te bereiden op de dood komen deze onbenulligheden aan het licht. Ja, onze sterfelijkheid is een pittig onderdeel in onze training, emotioneel ook en het kan wellicht weerstand oproepen, maar het is ook bevrijdend als we onze sterfelijkheid onder ogen gaan zien. Dan gaan we absoluut meer doen wat ertoe doet, we worden een rijper ondernemer. Onze moed wordt groter, we raken niet ondersteboven van een beetje ondernemersrisico. Dit is namelijk allemaal ‘klein bier’ als we het vergelijken met onze sterfelijkheid.

Afscheid

Als we ons voorstellen dat de dood onvermijdelijk is, hoe willen we dan in onze laatste levensfase afscheid nemen? Wat wil er gezegd worden? En ja, het klopt dat we niet-weten op welke manier we zullen sterven; een plotseling ongeluk, een hartstilstand, dementerend of kunnen we bij bewustzijn afscheid nemen? 
En dit is allemaal nog vóór de dood, wat gebeurt er daarna? Er zijn mensen die hier met zekerheid uitspraken over doen, voor mij is het vertrouwen op het niet-weten wat na de fysieke dood gebeurt voldoende. Ik geloof inderdaad dat er een onsterfelijk deel in ons zit dat niet geboren wordt en niet sterft, overlijden als een vorm van voorbij-het-lijden. Hoe of wat is met ratio niet te begrijpen en dat hoeft voor mij ook niet. Door te veel te willen begrijpen doen we het leven tekort.

De dood is het ultieme overgeven, al heeft niemand onder ons het al bewust meegemaakt 😊.

Met de sterfelijkheid onder ogen te hebben gezien kan er weer ten volle worden geleefd. In de wetenschap dat we op een dag zullen sterven en in de wetenschap dat er nog vele dagen zullen zijn dat we niet sterven, maar mogen leven. 

Met vriendelijke groet,
Olaf Rutten https://sharpenyourbusiness.nl