In een schemerwereld - vaak aan ons oog, of misschien wel aan ons bewustzijn onttrokken – tussen chaos en orde, tussen vrijheid en structuur, ligt een wereld met ongekend potentieel.Een wereld waar de vrije wil regeert.
Een wereld waar mensen vanuit passie werken, waar mensen zich uit eigen keus verbinden met elkaar.
Een wereld waar mensen vrijwillig samenwerken en synergie nastreven, omdat ze weten dat dat meer oplevert.
Een wereld waar mensen verantwoordelijkheid nemen voor zichzelf, hun omgeving, hun keuzes, hun gedrag en hun resultaten.
Het is een wereld van orde, rust en discipline.
Waar creativiteit en dynamiek heerst en zich continue ontwikkelt en vernieuwt. Omdat de vrije wil in die omstandigheden het best gedijt.
In deze wereld worden door vrije, kritische geesten dynamische structuren gebouwd. Die structuren worden gebruikt om zichzelf te organiseren. Ononderhandelbaar maar niet onveranderbaar.
In deze wereld zijn principes leidend. Principieel. Omdat vrije geesten weten dat dit de enige weg is. Zo staat de vrijheid van de één, die van de ander niet in de weg.
In deze wereld wordt macht openlijk gedeeld. Iedereen heeft inspraak en invloed, en is medeverantwoordelijk.
In deze wereld worden verschillen in perspectief, kennis en inzicht – ook wel diversiteit genoemd - gebruikt voor ontwikkeling en groei. In de respectvolle ontmoetingen vanuit diversiteit, gloort vernieuwing en creativiteit.
In deze wereld liggen oplossingen voor veel knelpunten die we in onze huidige wereld ervaren.
In onze huidige wereld zijn de vaak opgelegde structuren heersend. Een uiting van angst en de daaruit voortvloeiende behoefte aan controle en beheersing met dwang als haar werktuig.
Dit beperkt de vrijheid, wat op haar beurt weer het nemen van verantwoordelijkheid belemmert. Want vrijheid is een absolute voorwaarde voor het nemen van verantwoordelijkheid.
De ironie wil dat het keurslijf van structuur juist het tegenovergesteld oplevert dan waarvoor ze in het leven is geroepen.
Daar waar organisatie wordt nagestreefd, geneert ze volgzaamheid en afwachtendheid.
Daar waar doelgerichtheid en effectiviteit wordt nagestreefd, genereert ze apathie, weerstand en middelmatigheid.
Daar waar commitment, verantwoordelijkheid en inzet wordt nagestreefd, genereert ze vrijblijvendheid, slachtoffergedrag en een cultuur van afschuiven en indekken.
De wereld van het ongekend potentieel is een wereld die je op elk moment kan betreden.
Voorwaarde is dat je het keurslijf van opgelegde structuren met haar gecontroleerde processen en beheersbare uitkomsten achter je laat. Je zult de wereld van schijnbare chaos moeten durven betreden.
Je zult moeten aanvaarden dat processen niet beheersbaar zijn en alle resultaten niet voorspelbaar. Je zult het lineaire, mechanische wereldbeeld moeten durven ontstijgen en de - naar mijn mening illusionaire - controle en beheersing moeten loslaten.
Je moet de grilligheid, onvoorspelbaarheid en oncontroleerbaarheid van de realiteit omarmen. Dat vraagt lef.
Wanneer je die lef hebt, opent de wereld van ongekend potentieel haar deuren. Van binnenuit. Al snel treedt er een natuurlijk herstel in werking.
Mensen raken weer verbonden met hun passies, innerlijke drijfveren en eigen moreel besef.
Mensen gaan zichzelf weer zien als creator van hun werkelijkheid en daar de verantwoordelijkheid voor nemen.
Als mensen vanuit die kwaliteiten gaan functioneren komt hun ontwikkelingsproces in een stroomversnelling. Mensen bloeien op als bloemen in de lente. En realiseren, schijnbaar moeiteloos, noemenswaardige resultaten. Zowel kwalitatief als kwantitatief. Alsof er daarvoor autogereden is met één voet op het gaspedaal en één voet op de rem, en nu plotsklaps de voet van de rem gaat.

 
Edwin de Bree
Medeoprichter Ondernemerschap NU!
Geestelijk vader van Organisatie 3.0
Medeontwikkelaar Ondernemers Challenge
Medeoprichter van Sudburyschool De Koers, school voor ondernemend leren