Alles is liefde, ook succesvol leidinggeven

Richt je vaak je aandacht op zaken die niet goed gaan? Waardoor je onbewust veel aan het oordelen bent? Dat je eigenlijk te vaak iets afkeurt en dus je gelijk aan het halen bent?

Dit heeft alles te maken met het thema liefhebben. Beter gezegd; niet liefhebben van de ander. En daarmee bedoel ik dat je het lastig vindt compassie te hebben voor een ander; een ander als gelijkwaardig te zien.

Hoe zit dit precies.? Wanneer je kijkt naar wat niet goed gaat geloof je er onbewust in dat jij het toch net beter weet dan de ander. Je plaatst jezelf op zo’n moment boven de ander waardoor gelijkwaardigheid ver te zoeken is.

Je bent dan aan het oordelen. Je vindt bijvoorbeeld dat de ander moet veranderen. Dat de ander dingen niet goed ziet, niet meewerkt, zijn/haar best niet doet etc. Dat is fnuikend voor succesvol leidinggeven.

Wil jij succesvol leidinggeven?

Ga dan liefdevol (oordeelvrij) het gesprek in. Accepteer dat de ander is wie hij is, of wat hij doet of zegt. De ander voelt zich gewaardeerd in plaats van afgekeurd. De weerstand neemt af en de ander zal eerder toenadering zoeken.

Een voorbeeld. Gerard is leidinggevende. Het lukt hem niet constructieve gesprekken te voeren met zijn mensen. Hij merkt dat zijn medewerkers snel in de weerstand en in de verdediging schieten als hij bijvoorbeeld zegt: ‘Ik wil dat jij meer tijd besteedt aan jouw project. Ik zie dat je steken laat vallen en niet effectief bent. Ik ga er vanuit dat je hier de volgende keer beter op let’.
Vervolgens krijgt hij mensen die reageren als ‘ik werk ontzettend hard en doe echt mijn best’, ‘ik heb gewoon niet meer tijd’ en ‘ik kan het echt niet helpen dat ik steken laat vallen’.

Deze verdedigende reacties ontstaan omdat medewerkers zich niet erkent en begrepen voelen door Gerard. Gerard geeft op een directieve manier aan wat hij wil zonder zich te verdiepen in hoe zijn medewerkers in elkaar zitten.

De uitdaging zit in het benaderen van de ander als gelijkwaardig (vanuit compassie en liefde). De meeste mensen vinden het echter ontzettend lastig om naar die gelijkwaardigheid te gaan. Om die ander volledig te omarmen zoals hij of zij is. Herkenbaar? Laat dan je gelijk los. Jouw waarheid over de ander is niet dé waarheid. Loslaten kan pijnlijk zijn. Het krenkt je ego en dat kan als een verlies of nederlaag voelen.

De meeste mensen willen hun eigen zwakheid of kwetsbaarheid niet voelen. Pijn ervaren stuit op weerstand. Onbewust willen de meeste mensen liever ineffectief zijn dan pijn ervaren. Onze zwakheden drukken we weg. Anders geformuleerd; we accepteren niet wie we zijn. En dat betekent vervolgens dat we onszelf niet liefhebben.

Kortom; liefhebben van een ander begint met het liefhebben van jezelf! Hoe doe je dat? Door je eigen onvolkomenheden te omarmen. Door je imperfectie te accepteren. Wanneer je dit doet levert dit ongelofelijk veel rust op. Met als gevolg dat jij je gelijk niet meer hoeft te halen.

Wanneer je accepteert wie je bent is er ruimte om de ander als gelijkwaardig te zien. Om de ander lief te hebben om wie hij of zij is. Deze mindset is cruciaal om het werkelijke contact, de echte verbinding, met de ander aan te gaan. Je gaat dan echt luisteren en bent oprecht geïnteresseerd in de opvattingen van de ander. Deze zal zich uitgenodigd voelen zijn of haar mening in te brengen. Waardoor je op gelijkwaardig niveau op zoek kunt gaan naar oplossingen voor dilemma’s die er spelen.

Het stappenplan naar succesvol leidinggeven:

Stap 1: Wanneer je merkt dat jij je gelijk aan het halen bent, of iemand aan het afkeuren bent, realiseer je dan dat je aan het oordelen bent. Je plaatst jezelf boven die ander.

Stap 2: Bedenk welke pijn (verlies, zwakheid) je aan het wegdrukken bent waardoor jij in de veroordeling, in je gelijk halen bent geschoten. Je pijn wordt veroorzaakt door je ego. Realiseer je dat je niet bent wat je denkt.

Stap 3: Omarm de pijn door te accepteren wie je bent. Heb jezelf lief om wie je bent inclusief al je schaduwkanten. Pas dan voel je ruimte de ander vanuit compassie lief te hebben. Waardoor je echt kunt luisteren en openstaat voor de mening van de ander.