Leiderschap is emotioneel beladen en eenzaam

De moderne manager is een warme en zachte persoonlijkheid die uitstekend inspeelt op de behoeften van zijn medewerkers. Hij kan luisteren, motiveren én geduldig zijn. Tegelijkertijd vragen zijn medewerkers om krachtdadig optreden, vasthoudendheid en initiatief. De emotionele intelligentie van een leider heeft invloed op charismatisch leiderschap en op specifieke competenties, waaronder het genereren en onderhouden van een positieve stemming onder werknemers en het vaststellen en behouden van een betekenisvolle identiteit voor een organisatie.

Betrokkenheid
Charismatisch leiderschap wordt gedefinieerd door bepaald gedrag dat in drie achtereenvolgende fases voorkomt.

In de eerste fase, waarin het waarnemen van de omgeving centraal staat, ziet de charismatische leider de behoeften van de ondergeschikten en de ontevredenheid met de status quo.

In de tweede fase formuleert de charismatisch leider een visie en communiceert deze visie op een effectieve manier.

In de derde fase implementeerd de leider de visie. Dit vereist dat leiders zich op een riskante en onconventionele manier gedragen om de betrokkenheid van de ondergeschikten te verkrijgen. Hieronder valt onder andere het deelnemen aan situaties met onzekere uitkomst en het nemen van risico's.

Emoties
Emotionele intelligentie is een bemiddelende factor bij de relatie tussen charismatisch leiderschap en verschillende aspecten van de organisatiecultuur. Leiders die vaardig zijn in het herkennen en reguleren van de eigen emoties en die van anderen, zijn sneller geneigd om op een correcte manier de behoeften, motivaties en wensen van hun volgelingen te erkennen. Ook zouden ze geschikter zijn om normen en waarden door te geven.

Het repertoire van de moderne baas is veelzijdig. Afgezien van zijn stimulerende en ondersteunende rol, moet hij ook op het juiste moment beslissingen nemen, problemen aan de orde stellen, knopen doorhakken, anderen aanspreken op hun verantwoordelijkheden. Hoe je het ook wendt of keert, elke manager moet harde keuzes maken en persoonlijke verantwoordelijkheid nemen voor beslissingen. Modern management vraagt dus om een afgewogen mix van cognitief, strategisch, sociaal en emotioneel leiderschap.

De emotionele stijl van de leider, anders gezegd zijn stemming, brengt een kettingreactie in de organisatie op gang. Een onberekenbare baas schept een giftig werkklimaat, waarin ondergepresteerd wordt; een geïnspireerde leider boort enthousiasme en creativiteit aan en stuwt zijn medewerkers op.

Elke leider loopt daarbij onvermijdelijk in de val: wie een kwetsbare houding uitstraalt en praktiseert, krijgt gemakkelijk het verwijt dat hij niet doortastend genoeg is. En wie te krachtig leidinggeeft, krijgt te horen dat hij niet te veel op de voorgrond moet treden. Houdt hij daarentegen te veel afstand, dan is hij weer niet empathisch genoeg en noemt men hem een koele kikker. Hij kan het eigenlijk nooit echt goed doen. In essentie is de ogenschijnlijk gelijkwaardige positie nog even eenzaam als vroeger

Bron: Kluwer Management

Deel uw  ervaringen op ManagementSite

Wij zijn altijd op zoek naar ervaringen uit de praktijk, wat werkt wel, wat niet.

SCHRIJF MEE, word een pro!  >>

Rob van Poelje
De anonieme auteur van bovenstaande artikeltje gaat voorbij aan de inzichten over situationeel leiderschap die al in de 60er jaren door Hersey e.a. zijn geformuleerd. Een goede leider kan ondanks zichzelf switchen tussen leiderschapsstijlen.
Verwijten op details zal zij/hij altijd krijgen en inderdaad ben je natuurlijk alleen verantwoordelijk voor het eindresultaat, maar het is onnodig om eenzaam te zijn - dat doe je zelf en is veelal het gevolg van onzekerheid.

Sjoerd Talsma
Het zal niet lukken om de principes van leiderschap te doorgronden als we - zoals in dit artikel - blijven doen alsof leiderschap en management hetzelfde is. Bovendien zadelen we managers op met een pakket eisen en wensen dat niet in te vullen is.
Managers sturen de productie van vandaag aan door mensen en middelen efficient in te zetten. Leiders zijn begaan met de fundamentele koers van de organisatie en geven 'leiding' aan de veranderingen die daar voor nodig zijn.
Daardoor worden er van leiders ook heel andere competenties verlangd dan van managers. De leider is visionair, gepassioneerd en inspirerend. De manager is coach, individu gericht en motiverend.
zie ook: http://www.echtleiderschap.nl/Leiderschapenmanagement
Theo de Buck
Het is eenzaam aan de top. Echter volgens mij ben je zelf verantwoordelijk voor deze eenzaamheid. Leidinggeven is in mijn ogen hetzelfde als je rol als ouder in een gezinssituatie. Haal het maximale uit je kinderen en motiveer ze in hun mogelijkheden. Dat je uiteindelijk als ouder beslissingen neemt die minder leuk zijn voor je kind kan een vorm van eenzaamheid opwekken. Ze vinden je dan even niet lief! Toch wanneer je consequent blijft (en dat is niet het gemakkelijkste onderdeel) zullen ze je respecteren wie en wat je bent. Voor leidinggevenden is dit in grote lijnen hetzelfde principe. Kortom: definieer eenzaamheid maar creeer het niet.
Caroline Franssen
De relatie tussen een leidinggevende en ondergeschikte is natuurlijk in principe NIET GELIJKWAARDIG.
Dat is de hele essentie van een hiëarchische structuur!
De positie is niet gelijkwaardig. De ene draagt meer verantwoordelijkheid dan de ander.

Als mensen zijn leidinggevende en ondergeschikte wel gelijkwaardig. Misschien dat daar de verwarring zit.

De functie van leidinggevende is zwaar en wordt beter beloond: juist omdat een leidinggevende een grotere verantwoordelijkheid draagt. De leidinggevende moet emotioneel 'volwassener' zijn en een zeer grote mate van zelfkennis hebben.
Het is juist de kracht van een goede leidinggevende dat hij om kan gaan met de situationele eenzaamheid. Een leidinggevende moet immers een groter belang kunnen zien dan de individuele belangen van de mensen in het team en beslissingen kunnen nemen waar een of meer van zijn/haar ondergeschikten het niet mee eens zijn.

Hij/zij kan die eenzaamheid prima dragen als gezorgd wordt door ondersteuning van de eigen leidinggevende, door intervisie met andere leidinggevendenof bijvoorbeeld door over de eigen beslissingen te sparren met een coach.

Een goede leidinggevende heeft het inderdaad allemaal in zich: visie, doorzettingsvermogen, empathie, het vermogen om structuur aan te brengen en autoriteit.

Caroline Franssen
leiderschapscoach
http://www.CarolineFranssen.nl
Sjoerd Talsma
Het zal niet lukken om de principes van leiderschap te doorgronden als we - zoals in dit artikel - blijven doen alsof leiderschap en management hetzelfde is. Bovendien zadelen we managers op met een pakket eisen en wensen dat niet in te vullen is.
Managers sturen de productie van vandaag aan door mensen en middelen efficient in te zetten. Leiders zijn begaan met de fundamentele koers van de organisatie en geven 'leiding' aan de veranderingen die daar voor nodig zijn.
Daardoor worden er van leiders ook heel andere competenties verlangd dan van managers. De leider is visionair, gepassioneerd en inspirerend. De manager is coach, individu gericht en motiverend.
zie ook: http://www.echtleiderschap.nl/Leiderschapenmanagement
Joost Jansma
De manager in de rol managing, beheersend en sturend dus, zal toch in elk geval binnen zijn span of control leider moeten zijn, teamleider zogezegd. Hij zal dan ook leider moeten zijn in de rol van sturend en besluitend indien nodig, de mensen moeten aansturen en corrigeren indien nodig. Kan de rol van de werkelijke manager dan los worden gezien van de rol van leider?

Meer over Leiderschap