Techniek dwingt tot samenwerking

Onze uitdagingen op vlak van mobiliteit en logistiek zijn extreem: steeds stijgende filedruk leidt tot meer reistijd en minder voorspelbare aankomsttijden (met flinke portie stress tot gevolg), toenemende drukte en getut met iPhones zorgt voor explosieve stijging van het aantal ongelukken en slachtoffers en we hebben een majeure opgave als het gaat om het realiseren van onze klimaatdoelstellingen. Tel daar dan bij op de te verwachten groei in komend decennium (experts spreken van een verdubbeling): kind kan bedenken dat optimalisering van het bestaande volstrekt geen soelaas biedt.

Einstein leerde ons dat al heel lang geleden: problemen moet je niet oplossen op het niveau waarop ze zijn ontstaan. Vaak ligt de oplossing buiten de eigen invloedssfeer, zeker als je kijkt met een bril vanuit het totale ecosysteem in combinatie met grootschalig toepassen van nieuwe IoT technieken. Zo ook hier in dit vraagstuk.

Geen gezwets

En dat dit geen gezwets is blijkt wel uit de recent georganiseerde experience week connected transport. Waarin we met 250 trucks van 10 vooraanstaande logistieke dienstverleners – geïntegreerd in logistieke ketens van retail-, container- en bloementransport – geëxperimenteerd hebben met konvooien van vrachtwagens gekoppeld aan slimme verkeerslichten. Waarbij we niet alleen truckplatooning in de praktijk hebben gesimuleerd, maar vooral in combinatie met tovergroen. Waarmee door slimme inzet van beschikbare technieken en data-sharing twee silo’s met elkaar zijn verbonden: logistiek én verkeersmanagement. Eigenlijk simpel van opzet: zet zowel de functionaliteit als de gebruiker centraal – hier de ‘flow van transport’ én de chauffeur. En niet onbelangrijk, met een waaier aan benefits: doorstroming (groene golf gekoppeld aan truckpolonaise levert tussen de 10-17% winst op, nadeel voor wachters is verwaarloosbaar tot 1-2%), duurzaamheid (participerende vervoerder Alex van der Slot claimt 6-14% brandstof besparing: ‘op jaarlijks 175.000 km per truck toch al snel zo’n slordige 6.000 liter diesel – per stop scheelt dat bij optrekken een dikke liter brandstof’) en veiligheid (systemen zijn zo’n 25-40 keer alerter; 82km p/u betekent bijna 25 m/s; de gemiddelde reactietijd bedraagt > 2 sec).

Maar het belangrijkste is wellicht: chauffeurs die razend enthousiast zijn – die bijna allemaal met een smile van oor tot oor uit die indrukwekkende trucks klimmen! Over werkplezier en vergroting van de attractiviteit van het chauffeursvak gesproken, zeker en vast!

Lessons learned?

Maar zo’n showcase doe je niet voor de kat z’n viool. Idee is dat je daarvan leert, gericht op een volgende stap, agile-achtig van opzet. En wat zijn die 3 belangrijkste lessen dan:

• Toepassing van connected transport dwingt tot planmatig werken. Minder hap/snap (spoed), méér gestandaardiseerd, rijden volgens vormen van spoorboekjes. Wat niet alleen om een verdere professionalisering van de vervoerdersplanningen vraagt, maar vooral ook bij het begin van de logistieke keten: bij de verladers. Met de wijsheid van nu hadden we de planners nadrukkelijker moeten betrekken in deze experience week: niet alleen een ‘dag voor de chauffeurs’, ook een ‘dag voor de planners’! En dan niet alleen de planners bij de logistieke dienstverleners, maar vooral ook de planners bij de verladers. Waarmee professionele toepassing van truckplatooning at the end of the day een belangrijke bijdrage kan leveren aan toepassing van synchro modaal transport.
• Denk vanuit een ecosysteem. Op basis van eerste ervaringen van in deze week participerende vervoerders blijkt dat de combinatie konvooi rijden met iVRI’s goed is voor een substantiele brandstofbesparing –werkelijk een cadeau voor lokale wegbeheerders! De in deze experience week participerende lokale wegbeheerders (Aalsmeer, Helmond, Rotterdam en Tilburg) begrepen als geen ander dat dit low hanging fruit is als het gaat om realiseren van hun sustainability doelen! En het mooie is: niets weerhoudt ons om de grootschalige uitrol van iVRI’s gekoppeld aan een corridorbenadering nú voorrang te geven. Want de techniek is beschikbaar – zuiver een organisatorische uitdaging dus over grenzen van afzonderlijke koninkrijken.
• Zet de flow van transport centraal. Ketengewijs, bijvoorbeeld van distributiecentrum tot schap in de supermarkt. Met de nadrukkelijke opdracht hoe krijgen we dat end-to-end veilig, duurzaam en efficiënt gefikst krijgen mét elkaar.

  Eerste stap is om aan de hand van concrete casuïstiek met alle voor die casus relevante spelers om de tafel te gaan zitten (overheden, ondernemers, omgeving), aan de whiteboard te tekenen hoe versnipperd dat proces nu verloopt, met alle bijbehorende wrijvingsverliezen als het gaat om veiligheid, doorstroming en duurzaamheid (‘ist’). Ga vervolgens met die spelers aan de slag om te kijken hoe het beloofde land er uit zou moeten zien (‘soll’), maximaal gebruikmakend van nieuwe IoT technieken.

Ingewikkeld: zeker, tot je dienst; maar onmogelijk: dacht het niet! Was het niet de grote Steve Jobs die ons leerde dat ‘the ones who are crazy enough to think they can change the world are the ones who really do’. En avant!