Blue Monday

Boeken · Columns

Blue Monday is de somberste dag van het jaar. Hoe we dat weten? Omdat er een wetenschappelijke formule bestaat waarmee je dit kunt berekenen. Neem die formule overigens met een flinke korrel zout. Maar onderschat het achterliggende fenomeen niet: somberheid is uitgegroeid tot een volksziekte met grote impact. Maak van deze dag daarom een moment om te stoppen met somberen en te starten met schitteren.

Ook al ben je geen psycholoog, dan is het niet moeilijk om je in te denken dat deze weken van januari bepaald niet de meest opwekkende van het jaar zijn. De warme gezelligheid van de feestdagen heeft plaatsgemaakt voor de alledaagsheid grauwheid van het bestaan, de goede voornemens zijn inmiddels allang ingehaald door de realiteit en de lente is nog lang niet in zicht. De dagen zijn grauw, kil, nat en vooral ook donker.

Dat vandaag de somberste dag van het jaar is, is niet zozeer een gevoel als wel een wetenschappelijk feit. Nou ja: een feit, eigenlijk is het meer een dijenkletser. Tien jaar geleden nam een reisorganisatie een pr-bureau in dienst met de opdracht om consumenten te verleiden in januari een reis te boeken. Het pr-bureau ontdekte min of meer per toeval een indrukwekkend ogende formule die afkomstig was van een tijdelijk aan de universiteit van Cardiff verbonden docent: Dr. Cliff Arnall. De formule van Dr. Cliff zag er als volgt uit:

1da90efee88e1a738833621cba3b84ffEen korte toelichting: W staat voor het soort Weer, D voor de schulden en d voor het maandelijkse salaris, T staat voor de tijd die verstreken is sinds kerstmis, Q staat voor hoe intensief je aan je goede voornemens vasthoudt, M voor het motivatieniveau en N voor het gevoel om in actie te komen. Aan de hand van deze variabelen zou je dus kunnen berekenen dat de somberste dag van het jaar op de derde maandag van januari valt. Zo simpel is het.

Terecht wordt er tegenwoordig wat lacherig over die formule gedaan, want er klopt natuurlijk weinig van: het is vooral een ratjetoe van vage variabelen. Toch is er wel degelijk een achterliggend probleem: weliswaar staan we te boek als een vrolijk volkje, we dreigen zo langzamerhand in massale somberheid te vervallen. Het aantal Nederlanders dat zich depressief voelt, bedraagt ongeveer 1 miljoen. De impact daarvan op de kwaliteit van leven van de betrokkenen is enorm. Experts zeggen wel eens dat die kwaliteit bij een flinke verkoudheid met 20 % achteruit gaat, met een gebroken been is de achteruitgang ongeveer 30%, bij een halfzijdige verlamming is dat 70% en bij een depressie is het maar liefst 85%.

Wat kunnen we tegen al die somberheid doen? In de eerste plaats stoppen met stress en sleur. Een beetje spanning is gezond. Maar teveel spanning veroorzaakt stress en op termijn een burn-out. Dat weten we allemaal. Toch zegt bijna een derde van alle werknemers in een toestand van permanente stress te verkeren. Stop daarmee, het is nergens goed voor! Saneer je takenpakket, schap al die zinloze vergaderingen en richt je liever op de dingen die je belangrijk vindt. Stoppen met stress is niet voldoende.
Naast stress is er vaak ook sprake van het omgekeerde: een op de tien werknemers zegt zich letterlijk en figuurlijk dood te vervelen. Zij kampen met een ‘bore-out’: het gevoel zo weinig om handen te hebben dat ze er somber en lusteloos van worden. Als je daarmee te maken krijgt, moet je alles doen om de dagelijkse sleur zo snel mogelijk te doorbreken. .

Begin vandaag met het bestrijden van stress en sleur. Zorg er ondertussen ook voor dat je emotionele brein in de positieve stand wordt gezet. In een eerdere cover story op deze site sprak ik in dit verband van het op groen zetten van je emotionele knop  Wat dat concreet inhoudt:

  • Richt je vandaag (en bij komende sombere momenten) op dat wat goed gaat. Verdrijf de negatieve gedachten, richt je op het positieve. Een Britse schrijver zei ooit: ‘These are tragic times, so refuse to take it tragically’.
  • Gebruik de kracht van verbeelding. Het grappige is dat onze hersenen geen verschil maken tussen werkelijke en gewenste gebeurtenissen. Daar kun je heel handig gebruik van maken. Door positieve situaties levendig te visualiseren, zet je je brein automatisch op het goede spoor. Ook al is het leven nog zo’n tranendal, je kunt je dus altijd verbeelden dat het eigenlijk best wel lekker gaat.
  • Zeg de droef-toeters om je heen de wacht aan. Laat de Maarten van Rossems en Hans Dorresteins in hun sop gaarkoken. Omring je met enthousiaste en energieke mensen.
  • Zorg ervoor dat je anderen in de positieve stand zet. Communiceer uitsluitend over dingen waar je zelf enthousiast van bent, probeer anderen op te wekken door een welgemeende groet of door het uitdelen van een compliment. Laat vooral ook merken dat je een goede bui hebt.
  • Doe mee aan de lolligheid die je vandaag her en der aantreft. Heel wat mensen verdienen vandaag hun brood met het opvrolijken van de boel. Laat je niet weerhouden om doe eraan mee, ook al komen de meeste van die activiteiten nogal geforceerd over. Doe mee aan de verspreiding van al die vrolijkheid. Trek een lange neus naar Blue Monday en start met schitteren. Het zal je goed doen!

Dit artikel is mede gebaseerd op het boek Waar haal je de energie vandaan? 5 geheimen om te schitteren van Hans van der Loo & Patrick Davidson

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Koos
Leuk stukje over het ontstaan van Blue Monday.
Maar als het positieve dat van de mogelijke oplossingen straalt zo eenvoudig zou zijn dan hebben we geen problemen. Ik ben het wel eens dat je er zelf iets van moet maken.

Ik kom echter wel heel veel mensen tegen die niets hebben tegen hard werken maar tegen de verschrikkelijke cultuur op het werk. Bedrijven die ouderen eigenlijk maar als lastige aanhangsels zien, medewerkers die eeuwig negatief worden beoordeeld, managers die alle ellende van boven doorstralen naar beneden, een zo lang mogelijk rekken van een vast dienstverband ook al werk je je rot. Daar word je depri van. Het gevolg is minder binding met een bedrijf en inderdaad losser in het leven staan waarbij men al werkend uitkijkt naar de gevonden hobby.

Ik zie uit naar een tekort aan medewerkers zodat bedrijven weer iets gaan doen aan binding, opleiding serieus nemen, ouderen met respect behandelen (de vijftigers zien met angst uit naar hun 60 ste verjaardag want dan zijn zij de klos). Als medewerkers niet trots zijn op hun bedrijf worden het automaten. Mijn schoonmoeder krijgt, 85 jaar oud, nog steeds een kerstpakket van het bedrijf van haar overleden man. Zeg vooral niets negatief over dat bedrijf.

Ik ben het overigens eens met het stuk maar het zou niet nodig moeten zijn om individueel te streven naar minder stress.

Meer over Gedragsverandering