Een half jaar geleden verscheen het boek van Greg Smiths Waarom ik wegging bij Goldman Sachs. Joris Luyendijk in zijn column in NRC beschrijft de louche manier waarop de bank omging met de zogenoemde Muppets: Londens slang voor sufferds. Aan zulke klanten verkocht Goldman Sachs uiterst complexe produkten die de bank miljoenen opleverden in toeslagen en verborgen inkomstenstromen.
Hier volgen enige citaten uit de column van Luyendijk, NRC 16-05-13
“Vorige maand schikte het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds (ABP) in Nederland met Goldman Sachs. Het ABP had pakketten subprime hypotheken gekocht waarvan de megabank had verzekerd dat deze solide waren. Later bleek dit niet zo te zijn, en Smith beschrijft in zijn boek dat het nog veel erger was: terwijl Goldman Sachs die subprime pakketjes verkocht, stelde het een zogeheten hedge fund in staat om te speculeren op de totale instorting van diezelfde pakketjes. Nog erger: dat hedge fund mocht zelf de pakketjes samenstellen, en dus de aller-, allerverrotste subprime hypotheken uitzoeken.
U las dat goed. Goldman Sachs verdiende heel veel geld aan het verkopen van rotzooi met een strik eromheen, en het verdiende nog meer geld door anderen te laten speculeren op het moment waarop duidelijk werd wat er onder die strik zat.
Nu zou iemand misschien zeggen, tijd voor wat gevangenisstraf. Maar op een lagere god in de hiërarchie na kwam iedereen bij Goldman Sachs hiermee weg. Nog beter: ze schikten zonder misdragingen te hoeven toegeven.
Zo ook met ABP. Maar het mooiste komt nog. Wat zei ABP nadien over Goldman Sachs? „Het is een beetje zoals met ProRail. Af en toe doet een wissel het niet en dan scheld je ze de huid vol. Maar uiteindelijk heb je ze toch nodig.”
Luyendijk citeert uit Smiths boek, waarbij de lezer zelf mag beslissen of het bij Goldman Sachs gaat over incompetentie à la ProRail, of over iets heel anders: „Het werd me allemaal te veel. Jaren geleden hadden we Griekenland geholpen hun schulden te verbergen via derivaten. Nu was de boot aan en lieten we hedge funds zien hoe ze konden profiteren van de chaos in Griekenland, terwijl weer andere collega’s van me bezig waren met het adviseren van Europese regeringen hoe die uit de problemen konden komen.”
Raar eigenlijk dat we hierover weinig of niets in de vaderlandse media mochten vernemen. Chapeau voor Joris Luyendijk en NRC om dit aan de kaak te stellen. Ook omdat het zoveel nieuwe vragen oproept. Hoe kan het dat bijkans de grootste financiële instelling van ons land hier intuint? Wat is er ondertussen met de zogenaamde ABP experts gebeurt? Ontslagen, berispt of nog in de 'drivers seat'? Doet ABP nog steeds zaken met Goldman Sachs? Zijn er ook andere Nederlandse instellingen en bedrijven die meedansen in het spel om poen en prestige van Goldman Sachs?
De rubriek ACTUEEL informeert u over recent verschenen berichten in de media. In elk bericht vermelden wij de oorspronkelijke bron. Bron: Joris Luyendijk, NRC 15-05-13
Gerelateerde artikelen
Een beangstigend beeld van de megalomane macht van banken
Actueel MNGMNTST
Het schrikbarende gebrek aan thought leadership in de financiële sector
Jeroen Duijvestijn
SNS en schaamteloos rendement
Aart G. Broek
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Is dit kapitalisme? Of is dit een ziekelijke uitbuiting van een monopolie zoals in de Sovjet Unie gewoon was? Het geeft goed weer waar de macht van de grote financiële instellingen en Wall Street toe leidt maar ook waarom toezichthouders zo nodig en tegelijkertijd relatief machteloos zijn.
Nico Viergever begrijpt goed dat de vergelijking met ProRail slaat op de monopolistische positie op het gebied van bepaalde infrastructuur en niet op vermeende incompetentie danwel opzettelijk frauduleus handelen.