De zorg, zorgwekkend?

De transformatie manager kijkt smachtend uit naar vaste of interim opdrachten in de zorg. Op zich is dit niet zo gek aangezien er nogal wat moet gebeuren om deze sector toekomst vast te maken. Dat er door mensen in de zorgsector met grote scepsis wordt gekeken naar verandermanagers is ook niet zo gek. Vele sectoren zien de noodzaak tot veranderen, verbeteren en vernieuwen in. Dat de zorgsector dit nog te weinig oppakt gaat er bij mij slecht in.

We hebben een prachtig voorbeeld van hoe het wel moet, namelijk de grondige reorganisatie van het nagenoeg failliete ziekenhuis in Lelystad. Dit ziekenhuis en haar bestuur begrijp dat de klant (patiënt) centraal moet staan. De “verbouwing van het management” heeft geresulteerd in een gezond bedrijf. Helaas is de rest van de zorgsector nog steeds bang dat deze transformaties ten koste gaan van de “zorg”.

Dat de zorg uitermate belangrijk is en dat je niet lukraak takken van sport weg kunt snijden, is evident. Echter, voor ieder bedrijf geldt dat het uitermate belangrijk is om bij je core business te blijven en je cliënt te koesteren. De processen mogen echter wel met een loep bekeken worden en daar waar nodig een verandering ondergaan. In de zorg is het zorgproces van de patiënt/cliënt de core business en daarmee de essentiële spil van ieder veranderproces. Omdat het hier niet om dingen maar om mensen gaat, wordt er door menigeen spastisch gereageerd. Gelukkig reorganiseert een goede transformatiemanager niet omdat hij of zij het leuk vindt. De belangrijkste reden van veranderen blijft het maximale halen uit een gezonde combinatie van kwaliteit, kwantiteit en menselijkheid. Je kunt hierbij denken aan zorgdragen dat de budgetten bij de zorg terecht moeten komen en niet bij te veel overhead, maar ook een inefficiënt opnameproces voor de cliënt/patiënt of eilandvorming binnen het managementteam.

De mensen die de zorg vertegenwoordigen zijn belangrijke peilers voor een verandermanager, en geen overbodige of te dure ballast, wat menig zorgverlener zelf denkt. Dit neemt niet weg dat veranderingen nooit op prijs worden gesteld (7 op de 10 mensen houden per definitie niet van veranderingen) en dit is in de zorgsector niet anders. Maar de zorgsector is niet dusdanig anders dat deze maar onaangeroerd moet worden, want dan staat de sector stil en dat is sowieso achteruitgang.

De goede manager is dus geen olifant in een porseleinkast, maar een man of vrouw die objectief naar het bedrijf kijkt, de core business bovenaan zet, maar wel naar de effectiviteit van een zorginstelling kijkt en handelt. Ik denk dat een zogeheten frisse wind in deze sector geen kwaad kan. Dus wie durft?