Niet WEER een boek over leiderschap!

Boeken · Columns

Niet weer een boek over leiderschap! Dat dacht ik toen een collega uit het vak mij “Leiderschap is een keuze" van Dominique Haijtema aanraadde. Tegenwoordig duizelt het in managementland van de leiderschapsvisies en -modellen. Vooral de vormen met bijvoeglijke naamwoorden zijn populair: authentiek, ondernemend, coachend, verbindend, persoonlijk of situationeel. Geen wonder dat managers door de bomen het bos niet meer zien en de prangende vraag hoe een 'goede' leider te worden, onbeantwoord blijft.

Wat maakt dit boek net even anders? Het verschil is dat dit boek een bron van verschillende visies op dat thema vormt. Zo kun je zelf kiezen welke inzichten je verder helpen en welke beelden minder aansluiten bij jouw leiderschapsstijl. En die eigen keuze past weer helemaal bij de conclusie over wat leiderschap is!

Wat is de insteek van Haijtema? De psycholoog en journaliste laat zich inspireren en raken door leiders. Ze deelt met haar lezers dat ze jaloers is op die mensen die in een oneliner de essentie van een onderwerp kunnen beschrijven. Ook is ze nieuwsgierig naar deze mensen in de top, nieuwsgierig naar welke overtuigingen en beperkingen ze hebben moeten overwinnen of wat hun grootste leerervaring is.

Als noodzaak voor het verder verkennen van leiderschap noemt Haijtema de behoefte aan een nieuw leiderschap: één waarbij niet alleen de economische, maar ook de ecologische crisis gebaat is. Leiderschap waar innovatie, duurzaamheid en betrokkenheid centraal staan.

In haar zoektocht om te ontdekken wat leiders als Barack Obama, Steve Jobs en Madeleine Albright gemeen hebben, heeft Haijtema interviews gehouden met bijna iedereen die iets betekent in management; zowel met managementgoeroes als bekende leiders zelf. Verfrissend is niet alleen dat Haijtema geen model introduceert, maar er ook voor uitkijkt om leiders of goeroes op een voetstuk te plaatsen.

Ze laat de goeroes zelfs zien met al hun beperkingen. Zoals John Kotter die op een persoonlijke vraag reageert met “Don’t psycho analyze me!” of Rosabeth Moss Kanter die de journaliste plotseling de deur wijst wanneer ze een vraag stelt die haar niet zint. De experts laten zien dat het nog niet zo eenvoudig is om bescheiden te zijn of zich in te leven in anderen; eigenschappen die zij zelf toeschrijven aan goede leiders.

Hartverwarmend is het interview met Charles Handy die vertelt na de drukbezochte begrafenis van zijn vader zijn eigen afscheidstoespraak te hebben geschreven om zo stil te staan bij hoe hij herinnerd wil worden. Ook het geloof van Stephen Covey in het morele leiderschap waardoor organisaties geen hiërarchie meer kennen, blijft inspirerend. Maar het is aan iedere lezer om zelf uit het aangeboden palet van mogelijkheden een keuze te maken.

Dat leiderschap een keuze is, toont Haijtema namelijk treffend aan. De conclusie van haar interviewronde is dat leiders zelf verantwoordelijkheid nemen voor hun dromen of talent. Ook kent een leider niet alleen de eigen talenten, maar ook zijn valkuilen en beperkingen. Geen zaligmakend antwoord dus op de vraag hoe je een goede leider wordt. Maar daarmee is dit boek gelijk een stuk realistischer en boeiender dan het zoveelste leiderschapsboek.

Haijtema, D. (2010) Leiderschap is een keuze. Leren van de beste doeners en denkers ter wereld. Uitgeverij Business Contact, Amsterdam.

Drs. Jeanine Jansen is programme manager en facilitator bij Executive Learning Partnership.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Raymond van Hensbergen
Leuke recensie! En ook een leuk boek lijkt me. Dank voor het lezen Jeanine.
Ik hou van mensen. En ik hou van verhalen over mensen. Mensen in de realiteit.

Kijken naar mensen met succes is helemaal leuk. Misschien kun je, als je maar lang genoeg kijkt, leest en nadoet, ook succes hebben. Dat zou toch mooi zijn!

Interessant om te zien dat er overeenkomsten zijn; daar zijn we naar op zoek. Verantwoordelijkheid nemen. Je valkuilen kennen, en vooral: je kracht.
Vergeet niet dat ook succesvolle mensen hun dalen hebben. Of dalletjes. En hoewel een dal voor 'dat soort mensen' voor velen van ons nog een piek zou zijn... het blijft een dal voor hen. Da's denk ik het verschil tussen 'succes' en 'geluk'. Geluk in de zin van levensgeluk.

Zonder af te willen doen aan de kunst van managers om keuzes te maken, ligt daar wel een uitdaging. Als je uit zoveel theorieen kunt kiezen, wat kies je dan? En hoe ga je dat in de dagelijkse praktijk toepassen?

Hoe ga je feitelijk en effectief op weg naar succes en geluk?

Ik heb wel een idee ;-)
Renzo Verwer
ook interessant: kijken naar mensen die geen succes hebben of minder succes, en nog veel harder werken. doen zij iets fout? welnee,
PB van Tilburg
Lid sinds 2019
Als je meer wilt weten over "Ze laat de goeroes zelfs zien met al hun beperkingen." lees dan Na het feest komt de afwas. In dit meesterlijke boek interviewt Jack Kornfield vele abten, zen en soefimeesters, etc en laat zien dat verlichte mensen hun oude patronen nog houden, maar er alleen anders mee omgaan. Dus de ideale leider is nog steeds een mens met gebreken. Het beoordelen van mensen op hun gebreken tekortkomingen zegt niets over de verdiensten van de leider, maar alles over de kijker die er behoefte aan heeft het smetje bij de leider uit te vergroten om zijn/haar eigen vlek niet te zien.

Meer over Leiderschap