Kort geleden kocht ik een DVD R/W speler. Bediening is simpel en de kwaliteit goed. Maar . . . een film van SBS6 neemt twee uur. Klopt: de volledige reclame rotzooi is ook opgenomen. De vraag is: waar zijn de start / stop codes om de reclame eruit te vissen? De techniek zit er al in. Ik kom niet verder dan een complot theorie. Maar “Nu even niet”, het avondmaal wordt geserveerd. TV aan. Het menu voor het avondmaal:
• Mosterdsoep met maandverband en voetschimmels
• Paella, gelardeerd met toiletreiniger
• IJsje met incontinentieluiertjes
• Koffie met Alwaysvleugeltjes
Psychologie
Ik, dombo, weet niet beter of er bestaan maar vier basisgevoelens: liefde, angst, agressie en verdriet. Niet dus. In 1985 ontdekten reclamejongens het inmiddels overbekende “Zwitserlevengevoel”. Sindsdien zijn er in de diepe gevoelsspelonken van de consument nog een paar ontdekt: het actieve luistergevoel, de slaapbelevenis, de belevingstemperatuur, de gebruiksbeleving, het slaap event, de ultieme experience, het buitengebeuren, de product X sensatie, de product Y stimulatie met als klap op de vuurpijl: het tandartsgevoel. Zo kan ik ze ook verzinnen: de muisarm en de voetbalknie. Je zal toch een tennisbal of slaapzak hebben?!?
Nieuwe Brusselse reclameregels
In oude en nieuwe bepalingen mogen 12 minuten commercials vertoond worden op 60 minuten programma. Geen nieuws. Wat wel nieuw is, is dat het niet meer in blokken hoeft. En daarmee staat de weg open om de stokoude kreet “Frappe toujours” uit de reclamemottenballendoos van Pandora te halen. De frequentie van de onderbreking, het toppunt van irritatie riant voorbij de pijngrens van de kijker (het neusje van de zalm voor de reclamesadist) en je kunt je elke twee tot drie minuten ergeren aan Frans Bauer met een koevoet bij de meterkast waarbij je zo pissig wordt dat je vergeet waar het irritante verhaaltje over gaat. Maar het kan erger: het weer wordt mogelijk gemaakt door bedrijf X of product Y. Nou, dat laatste mag niet, maar gebeurt wel. Bij bedrijven waarvan de bedrijfsnaam gelijk is aan die van het product. Voeg daarbij de reclame voor eigen uitzendingen (wie betaalt voor die “sluip ster-tijd”?) en het laatste snufje van reclametechnisch vernuft: het bewegende icoontje met een reclameboodschap in je beeld en je bent rijp voor enkele spanlakens met lobotomie om je rustig te krijgen.
Vergelijkende reclame
De Consumentenbond produceert met regelmaat van de klok het summum van genot voor den zoekenden koperdt: lijstjes waarbij producten over een kam worden beoordeeld. Ja, maar vaak zijn ze incompleet, oud en niet consistent.
Woordgebruik: de “stille verleiders 2010”
Vaak begint het met vage verwijzing naar een vaag onderzoek van instantie X die waarschijnlijk voor eeuwig onttrokken zal blijven aan het oog van de naar transparantie hunkerende consument. Een wilde greep uit het gereedschapskistje van pseudo wetenschappelijke reclameboys van de koude poldergrond levert in alfabetische volgorde de volgende non communicatieve woordensalades:
Actieve stimulatie, capryloyl salicylid, glycol zuur, anthocyanidines, avovida-complex, PH-balans, biorelaxing, antioxidantcomplex, dehydraterend, exfoliërende actieve ingrediënten, hemicellulose, hyperoside, Hypo allergeen, immuunsyteem, isoquertin, LGG bacterie, lignine, lipiden, niet-visceuze voedingsvezels, peeling-complex, pH-klimaat, proteases, rutin, secundaire antioxidanten, glucosamine-chondroitine, verzadigingsgraad, voedende formule, regenerende huidcellen, vrije radicalen, zelf-peelende proces.
En de leveranciers ???
Wat reclame niet vermocht: een absolute allergie voor het gewraakte product, wordt in ruime mate versterkt door de leveranciers. Als ik dan ondanks de tot de pijngrens irriterende reclame een product wil kopen, dan wil ik weten wie het levert binnen een straal van 15 km rond mijn postcode en of het in voorraad is. FF Googelen naar de website van de leverancier. Geen dealerlijst, geen telefoonnummer, niets, nakko. Na wat zoeken dan maar even bellen. Ja, is in voorraad. Nee, kan niet gereserveerd worden. Dus rij ik weer eens voor jan L. naar de dichtstbijzijnde Ikea. Het toppunt: “Huh, verkopen we niet”. Ik snap leveranciers niet meer. Als je nou meer dan 10 x teveel betaalt (de reclame euro op TV is minder dan 9 cent in bereik waard), dan wil je toch iets verkopen? Of . . ?
Vernieuwend
Een in aubergine geklede reclameboy (oude Bhagwan volgeling) vond tussen twee stickies door, in een vergeeld boek van Daniel Casriel “A scream away from happyness”, drie kreten die hem nogal aanspraken: “Ik ben ik”, “Ik heb nodig” en “Ik heb er recht op”. Da’s vet-cool, man! Na nog een stickie ontsproot een prachtige afgeleide aan zijn cannabis verlichtte geest: “Omdat u het waard bent” (L\'Oreal) zag het levenslicht. Zo, hé, dwars door zijn aura geschoten!.
De vraag: Kunnen wij kijkers iets doen aan de huis-tuin-en keuken terreur? Jazekers.
Tip voor de getergde consument:
Consequent wegzappen bij reclame. Dan duiken de kijkcijfers spontaan de AEX achterna. Dan gaan reclameboys misschien voor het eerst in 200 jaar een innovatieslag in met de vraag “Kan het eventueel, heel misschien ook een piepklein tikkeltje anders?
Tip voor de reclame terroristen:
Zeg op een fuifje dat je “iets in reclame doet”. Tien tegen een dat een Sharriaans steniging een onverwacht einde maakt aan je carriere.
Tip voor de opdrachtgever:
Maak eens een win-loss matrix.
Gerelateerde artikelen
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Als het zo door gaat gaan we en masse weer terug naar de publieke zenders, waar ook aardige TV wordt voorgeschoteld.
Toegegeven: je hebt beduidend minder tijd om:
- je koffie in te schenken,
- je plasje te doen,
- een sigaretje te roken,
- stiekem je mail te checken,
- zonder morsen de dipsaus m.b.v. een krakende lekkernij over het vloerkleed heen naar binnen te werken,
- na het zappen, er achter te komen dat de volgende zeven opeenvolgende TV-zenders ook in de reclame zooi zijn gedoken
- een gedeelte van de achterstallige vaat te doen,
en zo meer.
Maar daar tegenover staat ,dat je af en toe knarsentandend na slechts drie keer zappen er achter komt, dat het eigenlijk ook niets is.....zelfs zonder reclame.
Scrabble dan maar?
Scrable? Mens erger je niet lijkt me toepasselijker
Trouwens, de 1,17 Miljard reclameopbrengsten per jaar is 100 euro per Nederlander ouder dan 6 jaar. En die worden door de leveranciers gewoon doorberekend.
De reclame plaag blijft, maar dan met 10 x de woordwaarde
Jos
Ik hoor mensen (die zeggen ervoor geleerd te hebben) roepen dat des te irritanter de reclame is, des te beter blijft het de mensen bij. Volgens hen is het niet de akkelige boodschap die ze je vertellen, vooral de exemplaren waar de tekst is Nederlands is ingesproken, meestal voor vrouwen -shampoo, kleurspoeling, inlegkruisjes, etc (denken ze dat die geen ondertitels kunnen lezen) maar ook de exemplaren waar alles in een razend tempo langs komt vliegen schijnen dus het beste te blijven hangen.
En dan is het niet de reclame zelf die blijft hangen, maar met name het merk of het specifieke product. Een bedrijf als Blokker lift hier bijvoorbeeld dankbaar op mee. Heel veel zooi die je op b.v. TellSel ziet langs komen, komt na verloop van tijd wel bij de Blokker in het schap te liggen.
Ook al wil je die troep helemaal niet hebben, toch herken je het en kan je toch wat makkelijker tot het aanschaffen van het product overgaan.
Als reclame maar irritant genoeg is, dan blijft het hangen. Het schijnt allemaal met ons onderbewustzijn te maken te hebben.
Nou kan ik langzaam aan ook wel de reclames schieten. Meestal begin ik dan te zappen en kom niet meer terug waar ik geweest was. Vaak een film, die ik uiteindelijk wel weer bij de Blokker in een bak voor een paar Euro tegen kom.
Alles bij elkaar genomen is er met al die reclame maar een winnaar en dat is de Blokker, als ze niets verkopen wat ooit op TV is langs gekomen, dan wel de films waar die rottige reclame tussen zat.
Maar dat neemt niet weg dat jouw probleem in de eerste plaats, de reclames tussen je opnames door, er niet uit kunnen. Kan wel, er is ooit iemand geweest die een handig apparaatje heeft bedacht die reclames kan herkennen, omdat die vaak een krachtiger audio modulatie hadden dan de rest van de programma's. Dat ding was in sommige landen nogal populair waardoor de modulatieverschillen tussen reclame en programma's minimaal is, het schreeuwt allemaal je huiskamer in.
Dan zou het aardig zijn als de commerciele (de publieke even meegerekend met de STER) als die een signaaltje zouden sturen als de reclame begint en wanneer die is afgelopen.
Tja, is technisch mogelijk (moet er wel iemand op het juiste moment op het juiste knopje drukken en niet per ongeluk de boel 30 seconden laten lopen zodat je toch net die ene adverteerder die extra heeft betaald meekrijgt of juist het begin van het volgende stuk mist omdat ie te laat weer de boel terugzet).
Maar ja, ook al is iets niet live bekeken (ook al is het een opname, als het wordt uitgezonden is dat dus live) maar als opname, de reclame blijft belangrijk.
Die reclamejongens zouden liever een systeem zien dat je een reclame niet snel kan doorspoelen (dan wel skippen, het zijn tegenwoordig schijfjes en geen banden meer) maar dat deze volledig bekeken moeten worden.
Is er dan niets aan te doen? Ja hoor, komen we toch weer in de winkel van Blokker terecht. Als je daar de bakken met DVD's doorploegt en er alle verschillende titels uithaalt, dan heb je voor een paar euro dagen lang (avondvullende) films op je scherm zonder reclame.
Oeps, dan moet je niet de pech hebben dat ze aan het begin van de film toch nog maar even een promo gooien voor een andere film die ze uitbrengen. Heb je toch weer een reclame...
Ik ben tegenwoordig maar veel aan het luisteren naar de radio, via internet om precies te zijn. Bakken vol stations met leuke muziek en, wat het meest belangrijkste is, geen reclames.
Maar Jos, om je dan toch nog een vraag te stellen. Welke programma's kunnen jou tegenwoordig nog boeien dat het nog wat uitmaakt welke reclames erin zitten, tegenwoordig moet alles toch grof, platvloers en vooral dom zijn qua inhoud, zeker als je het over de echte commerciele jongens hebt (de RTL's, SBS'en etc.). Ik heb al zeker een half jaar niets meer opgenomen, domweg omdat het de moeite van het opnemen niet meer waard is, laat staan om naar te kijken.
Ja, het journaal en zo nu en dan een actualiteitenrubriek is het wel zo'n beetje wat ik nog bekijk, de rest laat ik maar voor wat het is en als ik dan toch eens door de 30 analoge of de bergen met digitale kanalen aan het zappen ben, dan is dat meestal een actie die met 30 minuten is voltooid.
Kortom, het probleem gaat zichzelf oplossen, de mensen die de reclames echt zat zijn, stoppen met kijken omdat de inhoud van de programma's toch niets is, en de rest die het niets kan schelen die.... kan het niets schelen.
Dus sterkte met het maandverband dat naar mosterdsoep ruikt, de toiletreiniger vermomd als paella, incontinentieluiertjes die gevuld zijn met heerlijke ijsjes en de vleugeltjes van Always in je Koffie. Je weet nu dat je tijdens het eten ook wat leukers kan doen, radio, DVD filmpje van de Blokker of gewoon (nadat je de mond hebt leeggegeten) conversatie met je partner.
Hans
En dat irritante reclames beter blijven hangen, is niet zo eg. Want zo onthou je des te beter welke producten je vanwege de reclame juist niet moet kopen!