In steeds mindere mate heeft de (westerse) samenleving maar hebben ook bedrijven vaste organisatieverbanden nodig om de juiste man op de goede klus te krijgen. Dankzij het Internet kunnen individuen met specifieke competenties elkaar vinden en ontmoeten vraag en aanbod elkaar tegen veel lagere kosten dan vroeger op de markt het geval was. Mensen organiseren zichzelf dan ook in toenemende mate via netwerken: "get in or get lost".
Een stap abstracter geformuleerd: er is een trend om alles niet hardware-matig maar software matig te organiseren. Dat zie je niet alleen in de ICT sector zelf maar ook in bedrijven met hun virtual teams.
E-business bijvoorbeeld: van fysieke winkels op fysieke A1 locaties naar virtuele winkels met virtuele A1 presence bijvoorbeeld dmv slimme contextual advertising a la Google: van hardware naar software...
Ook binnen het Rijk ontstaat in toenemende het beeld dat een gestolde organisatie van het werk over 12 departementen vaak niet de goede weg is. Veel “work to be done” trekt zich weinig aan van de gekozen organisatie. Ook hier komt stap voor stap de proces insteek om de hoek kijken waarin per case de verschillende bijdragen van departementen naar binnen stromen.
Nog een voorbeeld van de trend van hardware-matige naar softwarematige oplossingen. In de provincie Noord-brabant is een proef gestart om de verkeersstroom op A-wegen te meten via de in rijdende auto’s meebewegende mobieltjes in plaats van via lussen in het wegdek, camera’s en andere in de infrastructuur embedded oplossingen. Online meting van verkeersstromen en dus van files daarmee simpel geregeld.
Tot slot als voorbeeld de geneeskunde. Dat de verschillende medische specialismen hardwarematig zijn georganiseerd ( hart, long etc..) zegt weinig over hoe het lichaam echt werkt. Concrete ziekten trekken zich weinig aan van de gekozen arbeidsverdeling. Ook hier zal, naast de
hardware matige medische insteek, een software matige aanpak komen. Die heet bijv. acupunctuur. Naast de toegenomen precisie van de meetinstrumenten waardoor de impact op ons lichaam van acupunctuur meetbaar is geworden zal, denk ik, de snelle groei van infectieziekten deze aanpak aan zijn doorbraak helpen in de Westerse wereld.
Van stollen naar stromen. Organisatie-acupunctuur. Multi-disciplinair case management. Allemaal symptomen van de zelfde beweging. De vraag is hoe we deze kennis en dit inzicht kunnen omzetten in concurrentie-vermogen van ons zelf, onze ondernemingen en Nederland Kennisland. Om daarmee ook onze banen nog leuker te maken.
We hoeven ons niet af te vragen of we gelijk krijgen.
Dat is niet de issue. De issue is of we deze krachten naar voren kunnen
trekken en of we de blokkades van de grote stolling kunnen wegnemen.
Veel leuker toch?
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Het artikel is sterk in de lijn van dit boek. Het voorbeeld uit de geneeskunde wordt ook in dit boek gebruikt om het verschijnsel te duiden. Algemeen een goede aanzet tot analyse en reflectie. De vraag echter hoe we met dit fenomeen om kunnen, moeten en willen gaan, blijft echter open.
Juist dit onderdeel zal leuk zijn om verder op door te gaan. Meerdere auteurs die in de holistische school hier over hebben geschreven, hebben pogingen ondernomen. Echter de vraag blijft naar mijn mening nog open staan.
Wel vraag ik me af of dit voor alle typen organisaties geldt vraag ik mij af.. Neem bijvoorbeeld organisaties die per product en grote volumes moeten leveren. Dat kan een heel efficiënte en effectieve organisatievorm zijn.
Een belangrijk aspect bij het inrichten van organisaties vormt de wens tot beheersing en sturing. Afdelingen met duidelijke targets en budgetten zijn “af te rekenen”. op hun prestaties.
Essentieel bij de geschetste benadering is dat de mensen anders gaan denken: resultaat is niet de hoeveelheid geschreven uurtjes, maar de oplossing van een probleem. Voor het management is de vraag: hoe stuur je, beheers je een dergelijk proces. Kan je die besturing en beheersing meer bij de individuele medewerker leggen? En voor de medewerker: betekent dat een andere manier van werkplanning: zelf inschrijven op jobs in plaats van ingezet worden.
Hoe ziet het besturingsmodel er in die holistische benadering er uit?
Een andere vraag is hoe bij grote organisaties een efficiënte inzet van arbeid goed te organiseren valt. Zijn daar hulpmiddelen voor. Zijn er (digitale) hulpmiddelen die een stromende organisatie kunnen ondersteunen? Hoe moet ik me die netweken voorstellen en hoe de ondersteuning daarvan via bijvoorbeeld internet? een soort marktplaats?
Als laatste verbaasd het mij dat Frans begint in zijn pleidooi "de juiste man op de juiste plek"; dat heeft werkelijk niets te maken met stollen (hardware) versus stromen (software) maar duidt dat JUIST het softwarematige (het laten stromen van virtuele informatie) al blijkbaar eeuwen een hekel en problematisch punt was, is en zal blijven: De software-houding/structuur deugde/deugt niet waardoor hardware niet op de juiste plek zit !
Dat we nu via internet plots heel veel dingen kunnen vinden en het er op gaat lijken dat we gemiddeld sneller worden en wellicht ook slimmer, duidt slechts dat WEDEROM de hardware de initiator, baas/manager en structuurgever was. Software klooit in feite maar wat raak waardoor we naast feiten (veelal hardware en onomstotelijke software) enorm veel bras (zijnde leugens, zijnde virtueel, zijnde veelal software) over ons heen krijgen.
Dat mensen vast zitten in structuren is juist ook eerder te wijten aan de virtuele situatie waaruit zelfs nieuwe beperkende hardware is ontstaan: Ik redeneer dus totaal andersom: Door het ontstaan van software is de hardware en bovenal het omgaan met hardware deels de verkeerde kant heen geduwd: We zitten in een pand op een etage vast omdat die eikel van een directeur virtueel vindt dat hij ons virtueel moet kunnen beheren, liefst dichtbij zodat de hardware ook nog tastbaar blijft zo dat we bang blijven voor een feitelijk hard(ware) pak slaag als we iets fout doen (want virtuele billekoek doet toch minder pijn... netto)...
Han