We moeten af van de voorbeeldfunctie van de manager

U heeft er vast wel een aantal staan. Gelezen of ongelezen. Gekocht uit interesse of om de indruk te wekken dat u meegaat met uw tijd. Boeken over management. Maar dan niet over rationele analyse, efficiënt afstemmen van bedrijfsprocessen, het meten van prestaties en resultaten. De boeken die u heeft staan gaan over authentiek leiderschap, integer management, over synchroniciteit, spirituele bewustwording. over moreel leiderschap. Over hoe u een charismatisch leider kunt worden, die eenheid en teamgeest creëert.Goed nieuws. U hoeft ze niet te lezen. Sterker, u kunt ze allemaal duurzaam recyclen in de open haard. Waarom? Omdat al die boeken over management een fundamenteel verkeerd beginpunt nemen: de manager.Ze plaatsen de manager als het ware buiten de organisatie om hem of haar vervolgens na een individuele opvoedsessie weer in de organisatie terug te plaatsen. Alsof de manager niet gewoon onderdeel is van de organisatie, net zoals alle andere medewerkers. Al die andere medewerkers ga je ook niet individueel opvoeden. Daar is geen beginnen aan.Het gedrag of de houding en zelfs de integriteit van medewerkers verander je niet door spirituele opvoedsessies, maar door aanpassingen in de structuur van de organisatie: veranderingen in overlegprocedures, inhoud en frequentie van managementbriefings, het samenvoegen of splitsen van afdelingen, door inspraak procedureel te regelen, door regels te vertalen in verantwoordelijkheden. En precies door deze en dergelijke concrete maatregelen verander je ook de houding, het gedrag en de integriteit van managers.Geheel in lijn met de theorieën die managers buiten de organisatie plaatsen wordt vaak ook aan managers een voorbeeldfunctie toegedicht. Alsof ze niks fout mogen doen. Alsof ze God zijn. En ook hier is goed nieuws te melden: God is een voorbeeld, maar leidt niet, een manager leidt, maar is geen voorbeeld. Een manager is immers ook gewoon een mens, met dezelfde fouten, lusten en driften als ieder ander en ieder ander accepteert die ook, op voorwaarde dat de manager niet net doet alsof hij of zij een beter mens is.De enige andere voorwaarde is wel dat de manager, net zoals alle medewerkers, ernaar streeft het goede te doen en laat zien dat hij daarnaar streeft. Niet omdat andere medewerkers, als hij niet het goede nastreeft, zullen of mogen zeggen dat ze dan ook gerechtigd zijn het slechte na te jagen. Een manager behoort het goede na te streven omdat dat simpelweg de morele plicht van iedereen is, ongeacht of er anderen zijn die dat soms of consequent niet doen.De integriteit van een organisatie staat of valt bij het afnemen van de voorbeeldfunctie van de manager. En dan bij het in woord en daad tonen van de wens van de organisatie om het goede te doen. En vervolgens natuurlijk bij een juiste structuur, in de brede betekenis die ik hierboven heb geschetst.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Hans Bool
Pierre, een interessante gedachte, vooral dat duurzame recyclen in de openhaard, dat is symbolisch bedoeld neem ik aan: lucht verandert symbolisch in rook.

Ik vraag me af of je met de titel niet de leider bedoelt ipv de manager. De leider leidt, de manager volgt. Er zit een leider in ieder van ons, maar leiderschap komt vaak niet boven. Een organisatie heeft echter managers nodig om te volgen wat er gebeurt. Als dan aan het eind van de maand de rapportages binnenkomen dan deze nagaan wat er kan verbeteren en eventueel moet veranderen...


Chretienne Bontenbal
Of we het nu leuk vinden of niet, we kijken nu eenmaal naar anderen. Zeker als het onze manager betreft, zijn we extra alert op wat hij zegt en doet. Misschien zien we wel te weinig managers waar we een voorbeeld aan willen nemen. De meesten managers gedragen zich als kameleons die steeds van hoedanigheid veranderen. Als het ze uitkomt spelen ze graag 'ik ben baas-rol' of nemen ze een houding aan van 'ik ben ook maar een klein radartje in het grote geheel'. Net wat hen op dat moment het beste uit komt. En ondanks zijn meestal goede bedoelingen, is hij als manager volstrekt onbetrouwbaar geworden. Je weet immers nooit welke houding hij op dat moment prefereert.

Veel van dit kameleon-gedrag ontstaat juist doordat in organisaties steeds meer nadruk gelegd wordt op organisatie-structuur, kpi-denken, afspraken dicht timmeren en het eindeloos meten achter de komma van resultaten. De managers worden als persoon niet meer serieus genomen. Met als gevolg dat ze zich ook steeds meer gaan gedragen als meetmeesters en policy dispensers. Om te overleven zijn ze steeds meer bezig met zichzelf en 'boven'. En dat dit voorbeeld maar al te vaak wordt opgevolgd is ondertussen blatant duidelijk.

Jos Steynebrugh
Even terug naar af. In een beetje redelijk opgetuigde organisatie heeft de manager zijn entrepreneuristische ideëen vervat in zijn businessplan voor het komende jaar en ingebracht tijdens de budgetronde. Dan volgt de traditionele koehandel en na enige gestechel daalt dat plan neer over de hoofden van alle voetvolk, inclusief de manager. En wat is dan de rol van de manager? Leiden? Ben je nou helemááááál besodemieterd?

U I T V O E R E N D I E H A P !!!!.

Dat uitvoeren verwacht hij, dwingt ie af en controleert ie zoveel als “de onwilligen” nodig hebben tot en met hergebruik van toiletpapier en nietjes. Als de manager een rolmodel moet zijn, dan met is het met cadaver discipline en uitdrukkelijk driewerf NIET met “leiden”. Hij is doorgeefluik voor de goddelijke boodschap die hij zelf mee heeft helpen opstellen.

Niks morele plicht, gewoon doen waarvoer hij is aangenomen, c.q. voor wordt betaald.

Kijk, dit is natuurlijk tot in extremo overdreven, maar toch . . . .


Groet,
Jos Steynebrugh
Marketing & Innovatoe Consulent
www.changeenhancement.nl

Cors Dieterich
Inderdaad is er groot verschil tussen een manager (doet de dingen goed) en een leider (doet de goede dingen). Ik neem even aan dat het in je stukje om een leider gaat. In een organisatie hebben we verschillende rollen. Het is goed als een medewerker een rol heeft "naar zijn aard". Je hebt terughoudende mensen die liever instructies volgen en er veel plezier aan beleven het toebedeelde werk netjes uit te voeren. En je hebt initiatiefnemende mensen die de zaken graag veranderen en verbeteren en mensen in beweging kunnen krijgen. Dat is de leider, iemand die meestal te ongeduldig is om met details bezig te zijn en daardoor automatisch meer oog kan krijgen voor de grote lijnen en de lange termijn. Hij kan de volgers, die wèl graag met details bezig zijn dienen met het uizetten van de grote lijnen, richting en overzicht. De volgers zijn in de meerderheid (80% zegt men weleens). Die willen maar al te graag geleid worden, als zullen ze dat meestal niet hardop zeggen. Bovendien heeft de leider de rol van zondebok en bliksemafleider :-) Wat wil je nog meer? Sluit helemaal aan bij de menselijke natuur. Een leider is authentiek en integer als hij zijn zwakheden kent en aanvaardt en die ruiterlijk toegeeft. Ook dat is voorbeeldgedrag waar men zich aan kan spiegelen. Dit laatste geldt overigens niet alleen voor leiders.
Yael van Assendelft
Beste Pierre,

Ik ben het met je eens dat managers net als medewerkers onderdeel van het bedrijf zijn en ook zeker mens zijn.
De geloofwaardigheid echter van wat een manager vraagt van zijn team valt of staat bij enkele dingen:
- of hij handelt in lijn met wat hij verlangt van het team
- de manier waarop hij met hun team omgaat
- of hij daarin gemaakte afspraken wel of niet nakomt
- ......
Kortom de manier waarop hij optreedt en zich opstelt binnen het bedrijf en zijn eigen team heeft direct zijn weerslag op medewerkers. En dat is wat ik "voorbeeldfunctie" noem.

Net zoals de geloofwaardigheid/integriteit van een bedrijf valt of staat met het nakomen van (merk)beloften, met doen wat je zegt als bedrijf en daar trouw mee omgaan, met oog voor gemeenschappelijk belang i.p.v. van ten koste van, etc.......

Als we het hebben over mens-zijn: dat toon je o.a. door te erkennen, dat je eea anders had kunnen of moeten doen en niet in je "ivoren toren" te blijven zitten om stoicijns verder te gaan. Want wat is goed of fout?
Het gaat erom verantwoordelijkheid te nemen voor je keuzes en je handelen.
Rik Monteban
Iedereen heeft gelijk (met nuance) en iedereen ook weer niet.
Het bevreemd mij dat er voortdurend onderscheid gemaakt wordt tussen al dan niet een voorbeeld geven enerzijds en de goede dingen doen of de dingen goed doen. Het laatste zou het privilege (of de plicht) van de manger zijn. Dit uitsluiten van noodzakelijke capaciteiten voor de leider of coach lijkt een te eendimesionale kijk op het bedrijfsleven. Andersom geldt hetzelfde. De rollen die we vervullen worden vertaald in afzonderlijke personen en dat is een onjuiste kijk op de werkelijkhied. Daarbij is het uitvoeren van de rollen die we toebeldeeld hebben gekregen gewoon een zaak van afgesproken werk. Het voorbeeld schuilt hem in het tot uitvoering brengen van de afspraken. Dat is impliciet het goede, want onderling afgesproken.

Rik Monteban
adj directeur Koks MVT
r.monteban@online.nl