Tactische maatregelen tegen de risico's in supply chain

Zorgen voor strategische veerkracht in de supply chain is niet eenvoudig. Uit recent onderzoek van de Economist Intelligence Unit (EIU) blijkt dat bedrijven wereldwijd de potentiële gevolgen van deze ketenrisico's op grote schaal onderschatten. Doet een risico zich voor, dan worden er met name tactische maatregelen genomen.

Het ontwikkelen van strategische deskundigheid voor risicomanagement in de keten is een uitdaging. Supply chains zijn uitgebreider geworden. Het in kaart brengen van de ketenrisico's die gepaard gaan met het productieproces, wordt daardoor steeds complexer. Naast het beheersen van de interne ketenrisico’s moet een bedrijf ook kunnen vertrouwen op de ketenproductie van leveranciers. Bij risicomanagement in de keten verplaatst het accent zich van de interne organisatie naar externe partijen.

De 5 grootste supply chain-risico's:

1. Onvoldoende beschikbaarheid van betaalbaar en goed personeel (43%)
2. Niet (kunnen) voldoen aan wetgeving (36%)
3. Onbetrouwbaarheid van toeleveranciers (33%)
4. Tekort aan primaire grondstoffen en bijbehorende prijsfluctuaties (29%)
5. Fluctuaties in valutakoersen (23%)

Bedrijven doen hun best om hun ketens efficiënter en veerkrachtiger te maken. Maar wat opvalt is dat ze worstelen met de manier om risico’s bij leveranciers effectief en op strategisch niveau te managen. De organisatie presteert minder goed als gevolg.

Welke maatregelen worden genomen

1. Afsluiten van prestatiecontracten met toeleveranciers en dienstverleners (54%)
2. Bij problemen klanten zo vroeg mogelijk waarschuwen (38%)
3. Afscheid nemen van overtollige toeleveranciers en producten (37%)
4. Prijsveranderingen doorberekenen aan klanten (35%)
5. Verticaal integreren (29%)

Om de ketenrisico's te beheersen worden er met name op tactisch niveau maatregelen genomen. Zo houdt men risk assessments bij sleutelleveranciers en dwingt lagere prijzen af. En waar oorspronkelijk werd samengewerkt met één partij, is men nu doordrongen van de noodzaak om meerdere leveranciers in de arm te nemen.

Het opbouwen van een flinke buffervoorraad is ook een optie. Op die manier kan het bedrijf weer even vooruit als een schakel in de supply chain tijdelijk niet kan leveren. Kostenreductie is heilig, maar helaas heeft de veerkracht van de keten hier meestal onder te lijden. Een buffervoorraad is vooral interessant als de investering het toelaat en het productvolume relatief laag ligt, waardoor er weinig opslagruimte nodig is.

Check-list: Wie zijn de zwakke schakels in de keten? Wat voor invloed hebben deze schakels op de keten? Bepaal vervolgens een strategie en ga aan de slag met alternatieven. Nu is er nog tijd. Straks als zich in de keten een calamiteit voordoet, niet meer.

Vraag leveranciers om een Businesscontinuïteitsplan (BCP) op te stellen en deze kennis te delen. Door de ketenrisico’s die in de BCP’s van de verschillende leveranciers vermeld staan te integreren, ontstaat overzicht. Met dit overzicht kunnen bedrijven bij ketenfouten sneller omschakelen en wordt de tijd om de klap te boven te komen aanzienlijk verkort. Zo ontstaat een ijzersterke en betrouwbare keten.

Veelvuldig contact met leveranciers is de norm geworden. Dankzij de strenge kwaliteitseisen houden bedrijven met grote regelmaat voeling met hun leveranciers. Kijk elkaar eens goed in de ogen en bespreek de risico’s open met elkaar. Bedrijfscontinuïteit is een wederzijds belang.

De baten van kostenbesparingen zullen vaak opwegen tegen de extra risico’s van een langere aanvoerketen. Toch doen ondernemingen er goed aan om te bezinnen voor ze hun supply chain verder oprekken. Een integraal ontwerp van de supply chain neemt zowel kosten als risico’s mee. Dat stelt een onderneming in staat om kostenverlaging te combineren met maatregelen om de risico’s te beheersen. Het simpelweg negeren van risico’s is een slechte optie.

De rubriek ACTUEEL informeert u over recent verschenen berichten in andere media. Bron: Logistiek.nl door: Jens van Rossem