Een artieste die ik recentelijk heb ontdekt en erg bewonder is Wende Snijders (1978). Een dame die naast een mooie stem ook veel liefde voor het vak, passie en commitment heeft. Ze gaat helemaal in het nummer op dat ze vertolkt; ze is 100% in het moment aanwezig. Dit is bijvoorbeeld mooi te zien als ze ‘laat me’ van Ramses Shaffy vertolkt. De verschillende emoties spatten van haar gezicht, gewoonweg geweldig!
En daarmee is Wende wat mij betreft een voorbeeld voor leidinggevenden. Zij laat op een natuurlijke wijze twee elementen zien die van belang zijn voor inspirerend leiderschap. Het eerste element heeft te maken met ‘human doing’: het hebben van commitment om jouw persoonlijke doel of die van de organisatie te willen bereiken. Dit houdt in dat je als leidinggevende weet wat je wilt bereiken, dit uit durft te spreken, daartoe acties uitzet en indien nodig om hulp vraagt. Het is een basisvoorwaarde om je omgeving gericht in beweging te krijgen. Immers, vanuit de helderheid over het doel kan voor medewerkers duidelijkheid ontstaan over de door hen uit te voeren activiteiten en daarmee hun taak/rol binnen de organisatie. Let op: ik stel dat het ‘kan’. Dit is niet iets wat vanzelf gaat, ook daar is wellicht jouw bijdrage als leidinggevende voor nodig.
Er zit ook een gevaar aan de kracht van commitment. Als je te allen tijde de eenmaal gekozen aanpak vast wilt houden verzand je in starheid. Blijf daarom naast je commitment je ervan bewust dat door wisselende omstandigheden een nieuwe aanpak noodzakelijk kan zijn (zeker in de huidige turbulente tijden). Of zoals Tom Robbins het verwoord: ‘stay committed to your decisions, but stay flexible in your approach.’
Met alleen commitment bereik je nog geen inspirerend leiderschap. Het tweede element dat van belang is heeft te maken met ‘human being’: het vermogen om 100% in het moment aanwezig te zijn en je emoties te laten zien. In welke mate durf jij deze te laten zien? Wat mij opvalt is dat leidinggevenden veelal blije of boze gevoelens wel laten zien, maar dat bijvoorbeeld bang of bedroefd zijn minder snel wordt getoond. Het lijkt er op dat als eenmaal de managerspet wordt opgezet dat er dan een ongeschreven regel is welke aangeeft dat zoiets niet hoort; een leidinggevende hoort sterk te zijn en altijd antwoorden te hebben. Vanuit de evolutie kan dit overigens deels verklaard worden. Want als mannelijke primaten zwakte tonen wanneer ze omringt zijn door soortgenoten bestaat de kans dat daar misbruik van wordt gemaakt. Dat is ook de reden dat veldwerkers bij mannelijke bavianen pas een verdoving in hun achterwerk schieten als er geen enkele rivaal in de buurt is. Anders bestaat het risico dat als de mannelijke aap neergaat andere mannen hem aanvallen. Onder vrouwelijke bavianen is dit overigens geen probleem.
Maar wij zijn (gelukkig) het aapschap ontstegen. Dus leidinggevende, toon je gevoelens en onzekerheden want ze maken je menselijk. Sterker, ze hebben een aantrekkingskracht omdat daarmee anderen zich makkelijker met je kunnen verbinden. Het tonen van emotie is wat mij betreft daarmee in plaats van een zwakte juist kracht en een voorwaarde voor inspirerend leiderschap.
Mijn uitdaging aan jou: ga eens na wat jij heel graag wilt bereiken (waartoe je gecomitteerd bent) maar wat tot op heden nog niet is gelukt. Bedenk welke mensen je kunnen helpen een volgende stap te maken om dit doel te realiseren (ook al weet je wellicht nog niet hoe ze je kunnen helpen). Ga vervolgens naar de persoon toe van wie je het meest spannend of eng vindt om daadwerkelijk hulp te vragen en vraag zijn/haar hulp. En als je de hulp vraagt, geef dan ook aan dat je het spannend of eng vindt. Kijk eens wat er gebeurd, ik ben benieuwd!
Ik sluit deze column graag af met waar ik mee begonnen ben… geniet wederom van Wende Snijders die ‘mensch durf te leven’ vertolkt. Een kort lied, geschreven door Ramses Shaffy, met een heldere boodschap.
Veel luisterplezier!
Marco Buschman
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
wat aardig dat u in uw column wat schrijft over artiesten.
Een goede manier om ook eens anders naar leding geven te kijken.
Een van de punten van inspirerend leiding geven is volgens mij ook het feitelijk juist zijn van wat je schrijft dan wel zegt. Bronnenonderzoek kan daarbij handig zijn.
Bij mijn weten is het lied 'Mensch durf te leven' niet van Ranses Shaffy en al door o.a. Louis Davids decennia terug in de vorige eeuw uitgevoerd. Ik meen dat het geschreven is door Dirk Witte. Dus wellicht kan dit iets zijn voor een volgende column: dat u openlijk over uw onjuistheid schrijft en vervolgens betoogt hoe belangrijk het kan zijn om als leidinggevende je eigen fouten toe te kunnen geven en daarbij dus ook: het belang om aan goed onderzoek te doen voor je wat betoogt?
Met vriendelijke groeten,
Jan van Westerlaak, o.a. managementstrainer.
PS: Bent u overigens familie van dhr. Gerard Buschman?
Bedankt voor je inspirerende kijk op leiderschap. En wat je terug ziet bij Wende. Ik kan ook van haar passie genieten.
Je hebt het in je column over human being en human doing. En ik wil daar nog een ander, misschien meer vollediger beeld naast zetten. Omdat ik denk dat inspirerend leiderschap een facet is van leiderschap.
Voor mij is human being het zijn van de mens (leider). En dit geeft voeding aan al het gedoe (Doing) er om heen. Dat 'gedoe' wil ik in vier gebieden duidelijk maken.
1) Het verlangen/de droom en al het ratio wat je daar bij nodig hebt. Dit is het gebied van IQ, het denken, van het verleden (de overtuigingen/de angsten) en de toekomst (onzekerheid). Ook het gebied van creatie/innovatie.
2) Het ondernemingsschap/het kiezen. De lef tonen om het te gaan doen. Prioriteiten stellen. De natuurlijke motivatie.
3) De verbinding, het gevoel. Hier zit het gedeelte van EQ, empathie, communicatie en samenwerken.
4) De structuur, het fundament. Het concreet maken tot een een product, geld, behuizing etc.
En wanneer je hier mee speelt, bewust van bent kom je meer in balans. Waak er voor dat je niet alleen je kwetsbaarheid in gaat zetten. Zorg dat het afgestemd is met de andere gebieden. En vraag daar hulp bij.
Je hebt anderen nodig om te groeien.
Een inspirerend boekje dat je een nog vollediger beeld geeft van deze aanpak is: BEN IK IN MIJN ELEMENT? LEIDERSCHAP IN AL ZIJN EENVOUD.
Jan Stoop, Partner bij De COREPORATION
Meteen "Chante" (2008) besteld.
Dank. JW
Leiderschap heeft in ieder geval ook met timing te maken denk ik. Je moet het mooiste meisje ook op het goede moment tegenkomen zeg maar...
Zou je dat onder woorden kunnen brengen? Dat ontbrekende?
Elders op deze site heb ik geprobeerd mijn opvatting over leiderschap onder woorden te brengen in een dialooghierover met Lex van Haarlem. Ik noem dit even zodat je ook mijn positie kent.
:)Frans
@Jan S. Dank je wel voor de aanvullingen. Alleen kwetsbaar opstellen is inderdaad ook niet datgene waar ik voor pleit. Het bredere kader dat je geeft is een mooi handvat.
@JW. Graag gedaan!
@Frans. Ik ben benieuwd naar je inzichten, tot op heden niet gevonden, kun je een link sturen?
erg sportief om uw foute bronvermelding zo openlijk toe te geven, en dat zelfs zonder dat u in de verleiding komt om mij te wijzen op mijn eerdere typefout in de naam van Ramses Shaffy. Wist u overigens dat uit eerder onderzoek van KPMG zou bljken dat maar 1/3e van de leidinggevenden open zou staan voor medewerkers die hun leidinggevende op diens fouten en onjuistheden wijzen? Leidinggevenden kunnen dan de neiging krijgen niet te willen luisteren. Dus leiders kunnen willen inspireren tot ze een ons wegen, zo lang ze niet luisteren naar hun medewerkers (5e principe van Covey ook dacht ik) zal wat ze zeggen en doen vooral als schone schijn overkomen.
Enne: doet u aub de hartelijke groeten aan uw oom Gerard, mocht u hem spreken.
Met vriendelijke groeten,
Jan van Westerlaak