Afgelopen vrijdag vond in de tweede kamer een hoorzitting plaats over de belastingregelingen van grote multinationals als Shell die geen cent belasting betalen.
Als ik als burger of als zelfstandig ondernemer mijn aangifte een dag te laat indien, of mijn aanslag twee dagen te laat betaal, krijg ik meteen een forse boete opgelegd. Maar als Shell dankzij een legertje bedrijfsjuristen een aangifte indient die op nul uitkomt, terwijl het evident is dat het bedrijf flink winst maakt, werkt de belastingdienst daar graag aan mee. Want ja, ons bedrijfsleven, dat zorgt voor werkgelegenheid, die moeten we koesteren, nietwaar?
De multinational beweerde tijdens de hoorzitting dat ze ‘binnen de regels opereerden’. Welke regels? Hun fantasierijke boekhoudregels, zoals een verlies op een investering in het ene land aftrekken als kosten in een ander land? Dit gedrag is niet amoreel, zoals deze bedrijven menen (‘morele beslissingen zijn voor de overheid, daar houden wij ons niet mee bezig’), maar immoreel. Ze staan niet buiten de samenleving, maar maken er deel van uit en profiteren volop mee van de infrastructuur, wegen, bruggen, havens, vliegvelden. Met hun gelobby achter de schermen begeven ze zich wel degelijk in het politieke circuit.
De Kamer werkt aan een nieuwe wet die de belastingregels zal aanscherpen. Maar los van de wet: het wordt tijd dat multinationals, net als een groeiend aantal echte ondernemers, hun maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen en bijdragen aan het geheel waar ze onderdeel van uitmaken.
Gerelateerde artikelen
Hoe grootkapitaal de strategie van bedrijven als Unilever bepaalt
Maurits Kreijveld
Duurzame Inzetbaarheid
Marie Christine Smit-Kreetz
Het vertrouwen geschaad
Fred Soers
De decivilisatie van het kapitalisme
Willem Mastenbroek
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>