Werkgeluk ervaren tijdens werk wordt steeds belangrijker gevonden door medewerkers. Als antwoord op deze toenemende behoefte stellen bedrijven een Chief Happiness Officer aan. Deze persoon helpt om het onderwerp werkgeluk op de agenda te zetten, concreet te maken en mensen in beweging te krijgen om er mee aan de slag te gaan. Helaas wil het niet altijd vlotten met het ervaren van werkgeluk binnen organisaties.
Werkgeluk laat zich niet gemakkelijk vangen in een werkvorm, functie of leuke werksfeer.
Werkgeluk is niet te vinden in de kick van leuke werkzaamheden
Er is meer voor nodig om werkgeluk binnen organisaties gemeengoed te laten worden. Werkgeluk is niet te vinden in de kick van leuke werkzaamheden en interessante prikkels van buitenaf maar door op te gaan in te ervaringen, het moment te beleven en contact maken met jezelf. Mensen die werkelijk werkgeluk ervaren hebben een reden om te leven. Ze zijn hun leven niet begonnen met goede dingen doen. Ze zijn begonnen met werken aan de beste versie van zichzelf. Dat doen ze door de dingen te doen op hun eigen manier en volgen daarbij hun nieuwsgierigheid.
Dit in tegenstelling tot mensen, die zich inzetten voor goede doelen, zelden een gevoel hebben dat ze ergens voor leven ook al wordt hun sociale geweten bevredigd.
Werken vanuit zingeving
Een arts die die van haar werk houdt, wordt meestal niet gedreven door de wens om levens te redden. Het redden van levens is een gevolg van haar gedrevenheid, niet de oorzaak. Deze arts leeft vanuit haar zingeving waar acties uit voorkomen die tot resultaten leiden. Ze laat zich niet leiden door resultaten maar door haar zingeving.
Dit staat in contrast met IC verpleegkundigen, die tijdens de Corona periode steen en been klagen als het weer eens druk in Amsterdam was. Zij werken vanuit resultaten willen behalen en niet vanuit zingeving om de beste versie van zichzelf te zijn. Zouden ze vanuit zingeving werken, zoals de hierboven beschreven arts, dan zouden ze gelukkig worden van het gevoel dat hun werk oplevert, los van het resultaat en hun omgeving. Zij zouden dan immuun voor zijn hoe mensen zich in Amsterdam gedragen.
Zelfs in pijnlijke situaties kan leven potentieel zinvol zijn
Viktor Emil Frankl was een Oostenrijks neuroloog en psychiater, maar werd vooral ook bekend als overlever van de holocaust. Door het lijden dat hij en anderen hadden ondergaan in de concentratiekampen kwam hij tot de opzienbarende conclusie dat zelfs in de meest absurde, pijnlijke en inhumane situaties het leven potentieel zinvol is.
Eerst opereren en daarna verdoven
Uiterlijk kunnen twee personen het zelfde werk doen. Waar de een geluksmomenten ervaart, ervaart de ander stress of zelfs leegte. Waar de ene persoon start vanuit zingeving, start de ander vanuit resultaat. Je kunt dus stellen dat werkgeluk padafhankelijk is. Dit kun je vergelijken met de metafoor; eerst opereren en daarna verdoven.
Managers hebben de neiging om eerst te opereren en daarna verdoven als het over werkgeluk gaat. De acties zijn goed, alleen de volgorde klopt niet.
Talent heeft zingeving als brandstof nodig
Talentontwikkeling wordt momenteel gezien als een middel om productie en werkgeluk te verhogen. Medewerkers werk laten doen waar ze energie van krijgen. Het klinkt mooi. Talenten kun je zien als het gereedschap. Daarmee vervult werken vanuit talenten nog niet iemands zingeving. Via talenten kan zingeving wel gevormd worden. Zingeving is de energiebron en talenten zijn het gereedschap om klinkende resultaten te behalen.
Jezelf tot expressie brengen leidt tot zingeving
Werken vanuit zingeving vraagt een andere dynamiek dan werken vanuit resultaat. Zolang resultaat het vertrekpunt is van talentontwikkeling zal werkgeluk nog geen vlucht maken. Talentontwikkeling neemt pas een vlucht als er gestart wordt vanuit zingeving en medewerkers de ruimte krijgen om de beste versie van zichzelf tot expressie mogen brengen. De resultaten volgen dan vanzelf. Zelfs vele malen beter dan vanuit een keurslijf resultaten willen behalen.
Werk vanuit zingeving is zichtbaar gemaakte liefde
Ter afsluiting een citaat van Khalil Gibran: “Werk is zichtbaar gemaakte liefde. Indien gij niet met liefde kunt werken, maar slechts met onwil, dan is het beter je werk te verlaten en aan de poort van de tempel te gaan zitten om aalmoezen te vragen aan hen die met vreugde werken”
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
Ik heb een groot probleem met de volgende passage:
"Dit staat in contrast met IC verpleegkundigen, die tijdens de Corona periode steen en been klagen als het weer eens druk in Amsterdam was. Zij werken vanuit resultaten willen behalen en niet vanuit zingeving om de beste versie van zichzelf te zijn. Zouden ze vanuit zingeving werken, zoals de hierboven beschreven arts, dan zouden ze gelukkig worden van het gevoel dat hun werk oplevert, los van het resultaat en hun omgeving. Zij zouden dan immuun voor zijn hoe mensen zich in Amsterdam gedragen."
Dat is nogal een oordeel! Heb jij die IC verpleegkundigen psychologisch onderzocht? Hoe weet je zo zeker wat hen drijft? Ik zou me als betrokken en gemotiveerde IC verpleegkundige zwaar in de zeik gezet voelen als ik dit zou lezen. Echt schandalig dat je deze mensen zo weg zet. Ik denk dat je heel goed vanuit intrinsieke motivatie dat werk kunt doen en je tegelijk druk kunt maken over het roekeloze gedrag van mensen buiten, waardoor je het gevoel krijgt dat je aan het dweilen bent met de kraan open.
Een klein voorbeeld. Ik maak met plezier mijn huis schoon , maar als er vervolgens iemand met modderschoenen binnenkomt zonder voeten te vegen en mijn werk is voor niks, dan ben ik daar wel boos over. Heb ik dan vanuit de verkeerde motivatie staan poetsen? Zou ik dan met evenveel plezier nog een keer diezelfde vloer moeten gaan dweilen? Ik denk het niet hoor.
En wat je schrijft over mensen die zich inzetten voor goede doelen is ook een nogal grove generalisatie. Ik denk dat er in de goede doelen wereld inderdaad wel mensen zijn die zichzelf voorbij lopen en helemaal leeglopen op het gevoel dat het nooit genoeg is. Maar om nou te zeggen dat dat voor iedereen geldt, gaat echt veel te ver. Om een geloofwaardig betoog neer te zetten, zul je wat mij betreft toch echt wat genuanceerder naar de werkelijkheid moeten kijken.
Ieder mens heeft een bepaalde kijk op de werkelijkheid. Ik geef je een inkijk hoe ik naar de werkelijkheid kijk. Jij geeft een mooie inkijk hoe jij naar de werkelijkheid kijkt. Daarmee verrijk je mijn blog.
Ben benieuwd wat jou precies zo raakt in hoe ik naar de wereld kijk.