Goed zaken doen is een mooie uitdaging

Mgr: Die factuur voor dat servicecontract moet vandaag de deur uit!
Mdw: Maar de klant is het nog niet eens met het bedrag…!
Mgr: Hoezo? Wat is er nu weer aan de hand?
Mdw: Ze willen niet het volle servicepakket maar alleen een klein deel.
Mgr: Jammer dan. Ik wil die factuur vandaag toch de deur uit hebben.
Mdw: Maar dan weten we zeker dat ze niet akkoord zullen zijn
Mgr: Dat horen we dan volgende wel
Mdw: Maar we weten zelf ook dat het niet klopt…
Mgr: Luister, hier zit ik niet op te wachten. Hij moet vandaag de deur uit. Begrepen?”
Mdw: (denkt maar zegt niet: “ja, omdat jouw individuele bonus er vanaf hangt, schoft! Dat we volgende maand de zaak recht moeten trekken en de relatie met deze klant schaden, schijnt jouw probleem niet te zijn. JOUW buit is dan al binnen”).
Mgr: Je moet eens leren hoe het in dit bedrijf werkt. En wat de spelregels zijn. Je bent echt niet onmisbaar. Die factuur gaat vandaag de deur uit!
Mwd: (denkt: is dit ECHT wat er van mij verwacht wordt?)

NU winst maken is het ENIGE dat telt!
Enron, Worldcom, Xerox, KnpQwest……Het kan niemand ontgaan zijn, de heisa over een aantal grote ondernemingen die hun financiële resultaten langdurig beter hebben voorgesteld dan ze waren. Aantrekkelijke winsten werden gepresenteerd terwijl in een aantal gevallen zelfs sprake was van enorme verliezen. In veel beursgenoteerde ondernemingen zonder expliciete richtinggevende waarden zijn het alleen de winst en verliesrekening en de balans die gedragsnormen bepalen. In zulke organisaties geldt de overtuiging dat het enige echte doel van de onderneming is: aandeelhouderswaarde creëren. In sommige bedrijven wordt dit hardop gezegd, in veel andere bedrijven worden met de mond weliswaar andere waarden beleden maar geldt dezelfde wet: het enige doel van ons bedrijf is aandeelhouderswaarde creëren. Winst maken dus. En snel! Financiën worden als het ware het hart en de ziel van de onderneming. Van managers en andere personeelsleden lijkt impliciet te worden verwacht dat ze hun persoonlijke moraliteit afleggen en thuislaten. In een aantal gevallen wordt dit zelfs expliciet verwacht. In Angelsaksische landen speelt dit wat sterker dan in Nederland maar ook hier is deze manier van denken en werken opgerukt. Misschien bent u er als lezer van deze column ook weleens mee in aanraking gekomen.

Verantwoordelijke en aanspreekbare ondernemingen
De eerste grote ondernemingen waren zonder uitzondering bedrijven die uitdrukkelijk gericht waren op het leveren van publieke diensten. Het maatschappelijk belang was feitelijk altijd een expliciete en belangrijke drijfveer achter het voeren van het bedrijf. In een aantal gevallen ging het om staatsbedrijven en dan is het logisch dat het algemeen belang zo nadrukkelijk leidend was. Maar ook particuliere bedrijven van pakweg een eeuw geleden hadden praktisch altijd expliciet een maatschappelijk doel voor ogen. In de loop van de 20e eeuw is bij zeer veel ondernemingen het idee van maatschappelijke verantwoordelijkheid steeds meer op de achtergrond gekomen. Het werd meer en meer als normaal gezien dat een bedrijf er alleen voor zichzelf was. Winstmaximalisatie binnen de kaders van de wet was een geaccepteerd doel. Meer hoefde een bedrijf niet leveren. Het maken van winst is voor een aantal bedrijven zelfs een obsessie geworden. Alles voor de winst! Massa ontslagen? Geen probleem! Stopzetten van innovatieprogramma’s? Sure!

Het dienen van ALLE investeerders
Zeggen dat het creëren van aandeelhouderswaarde het ultieme doel van de onderneming is (alle andere doelen staan dus ten dienste hiervan) is gebaseerd op de verkeerde veronderstelling dat aandeelhouders de enige investeerders in een onderneming zijn. Dat zijn ze NIET. Wat te denken van werknemers, klanten, leveranciers, verschaffers van leningen, collega-bedrijven waar mee wordt samengewerkt, de maatschappij? De winst en verliesrekening is een irrationele scorecard. De obsessie met winst drijft wangedrag in organisaties. Ook de meerderheid van fatsoenlijke mensen kan zich in dergelijke ondernemingen maar moeilijk onttrekken aan dit soort wangedrag. Gezonde en eerlijke ondernemingen dienen de belangen van alle investeerders.

Waar het om gaat: goed zaken doen
Het aardige is: humaan en sociaal werken gaat uitstekend samen met succesvol zaken doen. Sterker nog: humaan en sociaal zaken doen is zelfs een vereiste voor lange termijn financieel succes. Een obsessie met aandeelhouderswaarde werkt echter niet. In ieder geval niet lang. Waar een korte termijn gerichtheid op winst toe kan leiden wordt beschreven in De Anorexiastrategie. De huidige gebeurtenissen zijn wellicht een goede aanleiding om het doel, de verantwoordelijkheden en de aanspreekbaarheid van ondernemingen eens te herdefiniëren. GOED zaken doen is een mooie uitdaging.

Coert Visser

Meer over dit onderwerp:

Tyranny of the bottom line

www.stakeholderalliance.org

The stakeholder corporation

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Peter Delagaye
Het was meer dan tijd dat bedrijven op hun maatschappelijke rol werden gewezen. Net als individuen vormen zij een basiselement van de samenleving, met bijhorende rechten EN verplichtingen. Dezelfde en soortgelijke ideëen MET een blauwdruk voor een aantal oplossingen vind je trouwens terug in Timothy Hutton's 'The World We're In'. In ieder geval is dit in mijn bescheiden mening DE uitdaging voor de huidige en volgende generaties politici.
Daan de Koning
Het creëren van aandeelhouderswaarde is weldegelijk het ultieme doel van een winstgerichte onderneming.

U beschrijft het gedrag in bepaalde organisaties waar management en medewerkers hun persoonlijke moraliteit thuis moeten laten.

Vervolgens stelt u dat dit immorele, onverantwoorde en soms criminele gedrag voortkomt uit het streven naar maximalisatie van aandeelhouderswaarde.

Het vreemde is dat de waarde voor de aandeelhouder van de bedrijven die u met naam noemt, te weten Enron, Worldcom, Xerox, KnpQwest, niet echt als maximaal beschouwd kan worden, tenzij u een andere definitie hanteert van 'maximaal' dan ik.

Integendeel, ook de aandeelhouders van deze bedrijven zijn verliezers, behoorlijke verliezers als we de slowcrash op de beurzen doorrekenen.

Mijn vraag is:
komt de obsessie met "NU winst maken" voort uit een streven naar maximalisatie van aandeelhouderswaarde, of heeft deze obsessie andere oorzaken?
Coert Visser
Beste Peter Delagaye,

Dank voor uw reactie. Ik denk dat er in de Verenigde Staten (waar de fixatie op aandeelhouderswaarde het meest uitgesproken tot uiting komt) grofweg twee reacties zouden kunnen komen op de huidige schandalen:

1. <b>We moeten onze methoden verbeteren</b>: we moeten onze mehodieken en controlemechanismen verfijnen. Het is niet nodig om het schareholdervaluemodel van organisatiebesturing los te laten.

2. <b>We moeten ons denken veranderen</b>: de schandalen leren ons dat we moeten komen tot een andere manier van denken over de doelen van ondernemingen. We moeten komen tot een minder eenzijdige manier van prestatiemeting en besturing en komen tot een meer gebalanceerde benadering.

Ik hoop dat de tweede manier van reageren de overhand krijgt!
met vriendeljke groet,
<a href=http://www.m-cc.nl/NOAM-OOA-1-doel.htm target="_blank">Coert Visser</a>
www.m-cc.nl


Coert Visser
Beste Daan de Koning,

Dank voor uw reactie. Ik ben het zeker met u eens dat er niets mis is met aandeelhouderswaarde, winst, en dergelijke. Het is voor iedere onderneming van essentieel belang om winst te maken.
Ik hoop niet dat mijn bijdragen de indruk wekt dat winst en aandeelhouderswaarde onbelangrijk zijn.

Veeleer wilde ik op het volgende wijzen: de <b>eenzijdigheid</b>in het najagen van winst leidt tot problemen. Die eenzijdigheid komt tot uiting in het woord 'maximalisatie'.

Waar de obsessie met het maken van winst en het maximaliseren van aandeelhouderswaarde vandaan komt weet ik niet. Wel kan ik zeggen dat het ironisch is dat juist in bedrijven die zeer sterk gericht zijn op het maken van winst het bedrijfsresultaat op middellange termijn niet goed is.

Vaak is te zien dat bedrijven die maatregelen nemen om de winst op korte termijn te 'boosten' na verloop van enige tijd (vaak is dit al binnen een paar jaren) hier de prijs voor betalen. Zie <a href=http://www.managementsite.net/content/articles/205/205.asp target="_blank">De Anorexiastrategie</a>. Met andere woorden: er zijn geen sluipwegen naar financieel succes. De kortste weg blijkt dood te lopen.

Het omgekeerde blijkt ook: bedrijven die zich primair richten op andere zaken dan geld alleen, blijken het op lange termijn financiaal veel beter te doen dan de markt. uitvoerige uitleg hierover kunt u vinden in de volgende artikelen:
- <a href=http://www.managementsite.net/content/articles/325/325.asp target="_blank">Spectaculaire bedrijfsresultaten bereiken en vasthouden?</a>
- <a href=http://www.managementsite.net/content/articles/33/33.asp target="_blank">Mensen en organisatiesucces</a>

Met vriendelijke groet,
Coert Visser
Peter Delagaye
In mijn eerste reactie verwijs ik naar het boek "The world we're in" van Timothy Hutton. De naam van de auteur is echter "Will Hutton". Mijn excuus voor de verkeerde informatie. Hieronder volgt de volledige en correcte informatie met betrekking tot dit werk:

Author: Hutton, Will
Title: The World We're In
Publisher: Little, Brown
ISBN: 0316858714
Coert Visser
In The Washington Post gaf Jeffrey Pfeffer onlangs het volgende commentaar op het klimaat van de afgelopen jaren:

"[A} rising stock price justified just about any behavior. "If your stock price went up, you were a hero. If not, not," Pfeffer said. "The only thing necessary to justify a high stock price was a high stock price."
Pfeffer thinks much of that ideology still needs to be wrung from American equity culture. "Until people realize that capital markets are not as efficient and all-knowing as everyone thought, that companies have to be managed for customers and employees, not just for investors, that people who fleece investors ought to be treated no differently than people who hold up a bank -- until then, then I don't think things will really change very much," he said.

Meer over Pfeffer vindt u <a href=http://www.managementsite.net/content/articles/33/33.asp target="_blank">hier</a>

Meer over Probleemoplossing en besluitvorming