Geen vertrouwen in ABNAMRO, wel in Fortis

Ik vind dat je als consultant / adviseur een positie moet innemen. Van mij mag u ook weten welke politieke voorkeur ik heb. Al doet dat er nu even niet toe. Maar in feite zou een adviseur dat moeten melden. Hoe kan je anders met elke manager die je tegenkomt een ander verhaal houden? Dat moet toch met je geweten conflicteren? De ene keer zeg je dit, de andere keer doe je op een andere manier mee. Want als je Nee-zegt tegen de opdrachtgever ben je je brood niet zeker. Je opdracht is in ieder geval snel afgelopen.
Dit betekent dat je standvastig moet zijn in je visie en mening, ook wat er in de markt gebeurt. In mijn twee boeken die ik geschreven heb, heb ik het uitgangspunt dat bedrijven die zomaar mee kunnen doen aan elke trend, maar dat ze moeten kijken of de ontwikkeling wel bij hen past. Een saai verhaal, maar discipline is saai.
In het nieuws zijn er nu volop situaties waar mijn visie uit begint te komen. Ik had mijn eerste boek over de parallel met beleggen nu moeten uitbrengen en niet in de hausse van 2006. Het gaat nu om Fortis.
Ik heb wel vertrouwen in Fortis, of in ieder geval, meer vertrouwen in Fortis dan in ABN AMRO, is mijn stelling. De oorsprong van het probleem ligt m.i. meer bij ABN AMRO dan bij Fortis.
ABN AMRO heb ik nooit zo’n fijne organisatie gevonden. Ik heb er kort (zes weken ooit) gewerkt maar in een tijd tijdens de fusie met de AMRO en verder ken ik het bedrijf omdat ik er een kleine portefeuille aanhoud, waar ik me nu zorgen over moet maken geloof ik.
ABN vertelde het altijd met charme – b.v. op het gebied van beleggen – maar de uitwerking liet nog wel eens wat te wensen over. De beroemde tradebox is een mooi voorbeeld; pas bij de overname van Fortis werkte het eindelijk. En dan nog niet onder Windows Vista. Als ik kijk naar het profiel Rijkman Groenink dan denk ik wel dat ik weet welk politieke voorkeur deze man heeft. Niet dat bestuurder met deze voorkeur slechte manager zijn. Zeker niet. Ze zullen misschien eerder naar de “share of wallet” van klanten kijken dan naar hun loyaliteit.
Zo was loyaliteit niet meer zo belangrijk. Of oude gepensioneerden nog hun geld konden halen bij de lokale bank deed er niet toe. Alles stond in het teken van performance. Klantloyaliteit werd ingeruild voor “share of wallet.” Ook een term die iedereen overnam in die tijd. ABN niet alleen.
Nu lopen klanten massaal weg, zegt men. Ik geloof dit gerucht, ik geloof dan ook dat veel van die klanten ex-ABN’ers zijn. Als loyaliteit er niet meer toe doet, verwacht het dan ook niet van klanten als je ze nodig hebt. Zoals nu dus.
ABN AMRO was de bank die doorgeschoten is in performance management en Amerikaanse expansie nodig vond en andere Wild west praktijken. Fortis niet m.i. of minder. Veel minder.
Dat er veel jaloezie is bij de Ex-ABN klanten, medewerkers en wellicht bij de Nederlanders nu het Fortis is, kan ik me indenken. Echter denk eens na of het klopt. En wie is / zijn het die al die ketting brieven versturen?
Mijn gevoel zegt dan ook dit: als het op vertrouwen komt, dan ligt dat bij Fortis en niet bij ABN AMRO.

Vandaar ook dat ik mijn geld laat staan. Mocht het toch fout gaan dan kom ik daar ook wel weer overheen. Ik heb voor ergere vuren gestaan. Met mijn geweten zit het in ieder geval goed.